در حال نماز تن و اندیشه و روان، هرسه به کار و فعالیت اند:
تن: با حرکات دست و پا و زبان، با خم شدن، نشستن، به خاک افتادن.
فکر: با اندیشیدن در مضامین و الفاظ نماز که عموماً اشاره به هدف ها و وسیله هاست و مرور کردن یک روزه طرز تفکر و بینش اسلامی به اجمال.
روان: با یاد خدا و پرواز در صفای معنوی و روحانی و بازداشتن تن از هرزه گری وبیدرکجایی و پرورانیدن بذر خشوع وخشیت خدا در جان.
برگرفته از کتاب ثواب حضور قلب در نماز، عباس عزیزی
ادامه مطلب
تاریخ ارسال مطلب : پنج شنبه 14 دی 1396