سوال – بلوغ زودرس چه مشکلی ایجاد می کند که ما می خواهیم از بروز آن جلوگیری بکنیم ؟
پاسخ – در مورد بلوغ زودرس سه مسئله مهم است . اینکه چه علتی باعث بلوغ زودرس شده است که این می تواند از نظر حیاتی مسئله ی مهمی باشد . مثلا در مورد یک دختر 95 درصد علتی ندارد . و5 درصد ممکن است که علت خاصی داشته باشد . این علت می تواند یک عاملی در مغز باشد . یک امواج بازدارنده ای از قشر مغز به ناحیه ی مرکزی مغز بنام هیپوتالاموس می رسد که این از شروع بلوغ جلوگیری می کند . هر عاملی که باعث قطع این عامل بشود . مثلا یک غده ای در هر کجای مغز وجود داشته باشد ، یک سابقه از مننژیت ، یک هیدروسفالی یا آب آوردن مغز و هر عوامل بیماری زایی که بخواهد هرجای مغز را درگیر کند می تواند باعث بلوغ زودرس بشود . ما از بچه های که زود بلوغ شده اند حتما یک ام آی آر از مغزشان می خواهیم . ممکن است خود تخمدان ها یک غده ای داشته باشند یا در غدد فوق کلیوی یک غده ای داشته باشند . پس ما باید اینها را بررسی کنیم . عواملی هم هست که باعث می شود بلوغ بطور خودبخودش و بصورت ژنتیکی شروع بشود . یعنی یک حالت ژنتیکی بیماری زایی یعنی نه اینکه مادرشان زود به بلوغ رسیده پس بچه هم زود به بلوغ برسد . در این افراد خودبخود غده ی جنسی یا گناد بصورت ژنتیکی فعال بشود . در مورد پسرها50 الی60 درصد احتمال بیماری زایی دارد . بخاطر همین وقتی پسری بلوغ زودرس می شود ما آنرا نسبت به یک دختر سریع تر بررسی می کنیم که نکند مشکلی باشد . پس یکی از نظر علتی خیلی مهم است . وقتی بچه ای بصورت زودرس بالغ می شود ، او دوران کودکی خودش را مثل بازی ها از دست داده است و یک اختلافی بین این بچه با بچه های دیگر ایجاد می شود از نظر هیجانات روحی که گاهی یک بچه ی کوچک نمی تواند این هیجانات را تحمل کنند . مسئله ی بعدی بُعد روانی آن است . وقتی بلوغ زودرس شروع می شود ، در کودکان سریع اتفاق می افتد . البته انواع آهسته پیش رونده هم وجود دارد که پزشک تشخیص می دهد که اصلا احتیاج به درمان ندارد و گاهی بلوغ زودرس متوقف می شود . وقتی کودکی بعنوان بلوغ زودرس مراجعه می کند ما زود درمان را شروع نمی کنیم . اول آن را پیگیری می کنیم و اگر بلوغ متوقف شونده یا بلوغ بسیار آهسته پیش رونده بوداحتیاج به درمان نداریم . یک موقع بلوغ سریع جلو می رود و اگر ما جلوی آنرا نگیریم هورمون های جنسی که باعث رشد استخوان می شوند از آن طرف صفحات رشد را زود می بندند . چون در انتهای استخوانهای دراز یک قسمتهایی وجود دارد که استخوان سازی می کند و طول استخوانها را دراز می کند که قد انسان بلند می شود . این صفحات تا حدی باز هستند و بعد هورمون های جنسی باعث بسته شدن آنها می شوند و رشد متوقف می شود و یکی از نگرانی و عوارضی که وجود دارد از کوتاهی قد است که به پتانسیل ژنتیک خودش نرسد . چون بر اساس قد پدر و مادر ما برای هر کودکی یک قد هدف و قابل انتظار داریم . یک بچه ای هست که قد پدر و مادرش خیلی بلند است و ما انتظار داریم که قد بچه هم این قدر بشود . این بلوغ زودرس باعث می شود که بچه به قد هدف نرسد و اینکه آنرا درمان می کنیم برای این است که به قد هدف برسد نه اینکه درمان کنیم که خیلی بلند بشود . پدر و مادرها فکر می کنند که اگر ما بلوغ بچه شان را نگه داریم از خودشان بلندتر می شوند ولی این طور نیست . در امریکا بلوغ زودرس زیر هفت سال است ولی در ایران هفت تا نه سال است . آقای تَنِر زیر هشت سال را بلوغ زودرس می گفته است . این تحقیق مربوط به خیلی گذشته می شود و روی بچه های پرورشگاهی انجام دشده که تغذیه هایشان خیلی خوب نبوده است . پس حدود آن هفت سال و هشت سال است . الان پدر و مادری می گویند که بچه ی ده ساله شروع به بلوغ کرده است و ما می خواهیم که بلوغ آن عقب باشد و ما نمی خواهیم که او بالغ بشود زیرا از نظر فکری آمادگی ندارد یا نکند قدش کوتاه بشود یا می خواهیم که قدش بلندتر از خودمان بشود . این داروهایی که بلوغ را نگه می دارند ، خودشان رشد را کند می کنند یعنی بیمار را به قبل از بلوغ می برند یعنی جهش را می گیرند و بعدهم که دارو را قطع کنیم دیگر جهش نمی کند . پس زمان طولانی تری طول می کشد ولی بچه بلندتر نمی شود . ما نباید در یک فیزیولوژی طبیعی که در آن بیماری وجود ندارد مداخله کنیم . ممکن است هر هورمونی یک عوارضی داشته باشد . شاید الان ما عوارض آنرا ندانیم و بیست سال دیگر عوارض آنرا بگویند . من با دادن دارو در موارید که اندیکاسیون ندارد مخالف هستم . چیزی که طبیعی است باید در نظر گرفت و موارد پاتولوژی را هم خیلی ریزبینانه بررسی کرد ، اگر لازم شد دارو بدهیم .