نیازمندانی که مسلح به سلاح توكّل و اعتماد بر خدا باشند

 با قناعتی که پیشه ی خود می سازند

 هیچ گاه دست نیاز به سوی ثروتمندان دراز نمی کنند :

مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِيَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ 

 وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِيهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ

اتِّكَالًا عَلَى اللَّهِ

چه خوب است فروتنى ثروتمندان براى نيازمندان

 به خاطر پاداشى كه نزد خدا مى‏جويند

و بهتر از آن است بى‏اعتنايى نيازمندان به ثروتمندان

 به جهت توكّل و اعتماد بر خدا .

  کسانی که زیاد یاد مرگ می کنند

 دلبستگیی به این دنیای فانی ندارند 

 وهمّ خود را در این دنیا مال اندوزی قرار نمی دهند .

 قانعانه به کم دنیا بسنده می کنند

وبه همان راضی اند :

وَ مَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ

 رَضِيَ مِنَ الدُّنْيَا بِالْيَسِير

و هر كس زياد به ياد مرگ باشد ،

 به اندك دنيا دلخوش گردد .

درنهج البلاغه در موارد بسیاری مشاهده می شود

 که امام صفات و ویژگی های رسولان الهی را بر شمرده است

 یکی ازاین ویژگی ها ، ویژگی  " قناعت " است :

   وَ لَكِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ رُسُلَهُ أُولِي قُوَّةٍ فِي عَزَائِمِهِمْ

وَ ضَعَفَةً فِيمَا تَرَى الْأَعْيُنُ مِنْ حَالَاتِهِمْ  مَعَ قَنَاعَةٍ تَمْلَأُ الْقُلُوبَ

 وَ الْعُيُونَ غِنًى وَ خَصَاصَةٍ تَمْلَأُ الْأَبْصَارَ وَ الْأَسْمَاعَ أَذًى

  و ليكن خداوند سبحان پيامبران خود را در اراده و تصميم، نيرومند

و در وضع ظاهرى كه به چشم مى‏آيد ناتوان و ضعيف قرار داد،

 با قناعتى كه دل ها و چشم ها را از بى‏نيازى سرشار مى‏ساخت ،

 و فقر و تنگدستى كه

ديده‏ها و گوش ها را از رنج و آزار پر مى‏كرد .

  هر انسانی دوست دارد که با داشتن ثروت ،

زندگی آسوده ای داشته

و بدون احتیاج به دیگران و بی دغدغه گذران عمر کند

 ولی از آن جا که ثروت های مادی

 مانند سایر مادیات همواره در معرض خطر زوال است ،

نه تنها رفع دغدغه واحتیاج و ... نکرده

 بلکه بیش تر بر این موارد می افزاید .

 تنها ثروتی که فنا ناپذیر است

 و سبب رفع دغدغه ها می گردد " قناعت " است :

 الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ

قناعت ثروتى است بى‏پايان .

ملک و سلطنت از آن کسانی است که ثروت زیادی داشته

و بر محدوده ای سلطه داشته باشند .

از دیدگاه امام علیه السلام 

 این مقام به کسانی داده می شود که

دارای ثروتی چون " قناعت " باشند .

 چرا که :

كَفَى بِالْقَنَاعَةِ مُلْكاً

در اهميت قناعت همين بس ، كه خود نوعى سلطنت است‏ .

همه ي ما خواستار زندگي پاک و آسوده اي هستيم .

 زندگيي بدون آلودگي و به دور از هر گونه دغدغه .

 وقتي تفسير اين عبارت قرآني از امام علي عليه السلام سوال مي شود

ايشان آن را تعبير به قناعت مي فرمايند : 

و سُئل ـ عليه السّلام ـ عن قوله تعالي :

«فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياهً طَيِّبَهً»

 فقال : هِيَ القَناعَهُ

از امام سؤال شد، تفسير آيه ي «فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياهً طَيِّبَهً» چيست ؟

فرمود : قناعت است .

نهج البلاغه , حکمت229