حدیث صد و بيست و نهم (ح129)   

منبع حدیث:مستدرک ، جلد1/193

اميرمومنان علیه السلام فرمود: رسول اکرم صلی الله علیه و آله بر جمعيتي مي گذشت فرمود‌: براي چه اجتماع كرده ايد ؟ عرض كردند : يا رسول الله اين ديوانه اي است كه غش مي كند و ما گرد او جمع شده ايم ، فرمود : غش از ديوانگي نيست ، بلكه يك نوع بيماري است ، سپس فرمود: آيا شما را از ديوانه واقعي خبر ندهم؟عرض كردند: چرا رسول الله، فرمود: به راستي ديوانه واقعي كسي است كه با غرور و تبختر راه برود ، با ناز و بي عار راه برود و به راست و چپ نگاه كند و هنگام راه رفتن پهلوهاي خود را بجنباند و دوش و شانه هاي خود را حركت دهد، با اين وضع آرزوي بهشت مي كند ، از خدا بهشت مي خواهد و حال آنكه خدا را معصيت مي كند ، ديوانه كسي است كه هيچ كس از شر او در امان نيست و هيچكس از او اميد خير ندارد ديوانه آن را مي گويند نه به شخصي كه بيمار است.

((برگرفته ازكتاب نخبه الخبار تحفه الخیار(تخلیه از رذائل و تحلیه با فضائل) – ص87تاليف آيت الله سيد مجتبي حسيني مير صادقي زنجاني))