کوچکترین وبگاه ايرانيان

نقش دين در بحران ها

نقش دين در بحران ها
انسان مدرن ، در طي سده هاي اخير ، گام هايي سريع و عجولانه در مسير دين زاديي و انساني كردن تمام ابعاد خدايي وجود خويش و تقدس زدايي از امور مقدس برداشت و نعره مستانه استغنا از دين ورزي و خداباوري را در جهان طنين انداز كرد و گستاخانه پايان عصر دين و معنويت ديني را اعلام نمود . اما اينك ( در استانه قرن بيست و يكم ) نوبت آن فرارسيده كه از خواب سنگين غفلت ، كه براي چند سده او را در بر گرفته ، بيدار شود و آب را از سراب باز شناسد و بيش از اين در هلاكت خويش نكوشد و در كوره راه ضلالت مركب نراند و روزنه اي به سوي نور بگشايد و در كنار چشم سر ، چشم دل نيز باز كند .

شرح مفصل آنچه كه امروز اجمالا مي توان گفت اين است كه ، اگر نگوييم همه ، دست كم بخش عظيمي از اين بحران ها در پرتو بازگشت انسان به دامان دين و پيوند او با معنويت ديني مرتفع خواهند شد .

دين و بحران معرفتي :
بر اساس آموزه هاي ديني ، راه هاي شناخت و معرفت اندوزي بشر به حس و تجربه محدود نمي شود . بلكه وحي و عقل ( به ويژه عقل كلي كه قادر به درك امور فراتجربي است ) نيز منابع مكمل شناخت انساني اند كه با اتكا بر آن ها ، آدمي مي تواند به مجموعه اي كامل تر و منسجم تر از حقايق معرفت پيدا كند . اديان وحياني با ارائه حقايق خطانا پذيري درباره خدا ، جهان و انسان نقطه اتكاي معرفتي استواري در اختيار انسان مي نهند و افق نگرش جامع تري به او مي بخشد بسياري از حقايق – في المثل درباره امور ماوراي طبيعي يا حقايقي درباره گذشته و آينده جهان – چنان اند كه هيچ گاه به كمند تجربه حسي در نمي آيند و نياز بشر به دانستن آن ها ، تنها از طريق وحي برآورده مي شود . در نظام فكري انسان دين باور ، دين و عقل پيوندي مبارك و ثمر بخش مي يابند ، عقل به تحكيم مباني نظري باورهاي ديني همت مي گمارد و دين با گشودن مرزهاي فراعقلي ، محدوديت هاي عقل نظري را يادآور مي شود و زمينه صعود انسان را به افق هاي بالاتر مهيا مي سازد . مشاهدات قلبي و تجربيات شهودي ( غير حسي ) حقايقي متعالي ، كه در اشكال گوناگون و در پي ارتباط عميق انسان با معنويت ديني حاصل مي شود . مباني شهودي و ايماني استواري براي باورهاي او فراهم مي آورد و او را از ورطه شكاكيت مطلق و سرگشتي معرفتي رها مي كند .

خلاصه آن كه اين امكان همواره براي انسان ديني فراهم است كه كشتي طوفان زده انديشه اش ، كه در گردباد تحير و شكاكيت گرفتار آمده است ، در ساحل آرام ايمان پهلو گيرد ، البته مدعا آن نيست كه انسان ديني يكسره از حيرت بيگانه و وارهيده است ، چرا كه دست كم قلمرو حقايق ماوراي طبيعي قلمرو حيرت زايي است . ( متعالي ترين اشكال حيرت به پيامبران و عارفان اختصاص دارد ) بلكه سخن در اين است كه انساني كه خود را در معرض هدايت ديني قرار مي دهد ، هيچ گاه احساس سرگشتگي و تحير مطلق – به گونه اي كه هيچ پايگاه استوار معرفتي نداشته باشد - نمي كند . حيرت ديني با ايمان و يقين سازگار است ، برخلاف تحير معرفتي نوين كه نافي هر گونه يقين و اطميناني است .

ادامه مطلب

پنج شنبه 17 دی 1388

6:38 AM

نظرات(0)

چگونه شاد زندگی کنیم؟

1) به داشته هایتان بیاندیشید.

یکی از موانع شاد بودن تمرکز بر کمبود ها و نداشته هااست .به سلامتی خودتان فکر کنید به سلامتی اطرافیان به کارهایی که برای انجام دادن دارید و به بهتر انجام دادن آنها بیاندیشید .به حمایت هایی که دیگران از شما می کنند به تجربیاتی که اندوخته اید و ارزشی که دارند و خلاصه اینکه چشم ها راباید شست جور دیگر باید دید.

2) موفقیت های خودتان را برجسته سازی کنید .

همه ما از اینکه موفق شده ایم و یا در شاهراه موفقیت گام بر میداریم شاد و خرسندیم .اما متاسفانه بسیاری از افراد موفقیت و شادی رسیدن به آن را فقط در نتیجه آن جستجو می کنند . در حالی که مسیررسیدن به موفقیت شیرین تر و مفرح تر است . طعم شیرین تلاش و کوشش همان حلاوت موفقیت و نتیجه گرفتن را دارد .مثل کوه نوردی باشید که لذت فتح قله را نه بر فراز قله که در مسیر صعود به قله می چشد . اگر برای موفقیت در آینده تلاش می کنی از تلاش خودت در نیل به هدف لذت ببر تا انگیزهایت برای رسیدن به موفقیت بیشتر و بیشتر شود.

3)رضایت جو باش .

به جای تکیه بر ناملایمات زندگی به آن روی سکه هم بیاندیش .به رضایت خاطر ؛ به آنچه که همه ما برای دستیابی به آن در تلاشیم .رضایت خانوادگی را در زندگی خانوادگیت جستجو کن .رضایت تحصیلی را در تلاش برای آموختنت جستجو کن . رضایت اخلاقی و عبادی ، رضایت حرفه ای ، رضایت فرهنگی ،رضایت ورزشی و ........همه و همه قطعات پازلی هستند که به زندگی ما رنگی از شادی می بخشد .

4) برای شاد زیستن ریا جایز نیست .واجب است .

همه مارفتارریا آلودرا تقبیح می کنیم . ریا چیزبدی است امادرتظاهر به شادی و شاد بودن ریاجایز نیست .بلکه واجب است وانمود كنيد كه شاديد .

5)شادي و تحرك دوقلوي دوست داشتني .

شادي و تحرك ،دو زوج موفق زندگي انسان هستند . اگر مي خواهيد به شادي و نشاط رواني برسيد بدنبال تحرك هاي جسمي خوشايند مثل نرمش ، ورزش و ......باشيد .در پس هر تحركي انبساط خاطري نهفته است .

6)انتخاب كنيد ، بهترين را.

براي همه ما مجموعه اي از خاطرات تلخ و شيرين وجود دارد كه باانديشيدن به آنها ، گذشته خود را مرور مي كنيم . ياد آوري خاطرات شيرين ، شيريني و لذت شيرين ترين لحظه هاي زندگيمان را دوباره زنده مي كند . هر چند وقت يكبار به اين خاطرات شيرين مراجعه كنید و حلاوت آن را دوياره بچشيد.

7)ذره بين تان را بشكنيد ، ذره بين ما را بخريد .

ذره بين بدبيني تان را بشكنيد . از آن استفاده نكنيد .دنبال يك حادثه بد و ناخوشايند را نگيريد .ازذره بين خوش بيني خود استفاده کنید و به لحظه هاي شاد زندگيتان بيش از پيش بهاء بدهيد .

8)امان از بي انصافي.

آنچه شادي را به باد مي دهد عصبانيت ناشي از بي انصافي ديگران است . گاهي پيراهن سفيد شاديمان با بي انصافي و اجحاف ديگران لكه دار مي شود .

به هيچ وجه اجازه ندهيد قضاوت ديگران ، رفتار ديگران ، سليقه ديگران ، كلام ديگران يا برخورد ديگران شادي و نشاط و سرورتان را از شما بگيرد .

9)گوش هايتان را باز كنيد شنيدن آغاز كنيد.

بي حوصلگي ممنوع ، لطفا با علاقه ، با اشتياق ، با عشق و با كنجكاوي به ديگران گوش فرا دهيد . از اينكه مخاطب آنها هستيد لذت ببريد .اگر كسي با شما سخن مي گويد پيامش اين است : تو براي من خيلي مهمي ،من به تو اعتماد مي كنم و اسرار درونم را برايت فاش مي سازم و... اين ها نمونه هايي از پيام هاي مخفي است كه گوينده براي شنونده دارد .پي شنونده خوبي باشيد آگاهانه بشنويد و از شنيدن حرف هاي ديگران لذت ببريد .

10) هيجان ؛ هيجان ؛ هيجان.

شادي نوعي هيجان است . شادي از جنس هيجان است . پس به هيجان فكر كن ، به توليد هيجان فكر كن و هيجان مثبت توليد كن . گاهي ؛ هيجان زده حرف بزن و هيجان زده عمل كن .به اين ترتيب رنگ زندگي رنگي از شادي و هيجان خواهد شد.

11)بخواب ، اما نه آنگونه كه ميخواهي ، آنگونه كه من مي گويم.

برخي ها موقع خوابيدن ، همه اتفاقات ناخوشايند روزانه خود را مرور مي كنند و پاره اي از افراد هم با دل نگراني هاي فردا سعي مي كنند به خواب شبانه فرو روند.يكي از رموز شاد زيستن آن است كه هر شب موقع خوابيدن با یاد خدا به موفقيت هايتان بيانديشيد . به شوق فردايي بهتر به خوابي شيرين فرو رويد و از خواب شبانه تان لذت ببريد .

12)سخت نگيريد ، گذشت كنيد.

امان از سخت گيريها ، امان از سخت گيري هاي بي مورد ؛ سخت گيريهايي كه نه لازمه زندگي است و نه به زندگيمان رنگي از آرامش و آسايش و نشاط مي بخشد .سخت گيري آفت شادماني و شاد زيستن است و گذشت بزرگراهي است كه به سرزمين وجد و سرور و درياي شادماني و نشاط منتهي مي شود .

خداوند متعال به شما سخت نگرفته ، شما هم به ديگران سخت نگيريد . اجازه بدهيد در كنار يكديگر از انبساط خاطر و اطمينان خاطر برخوردار باشيم

زندگي را هر جور بگيريد همانگونه خواهد گذشت پس شاد باشيد و شاد زندگي كنيد.

پنج شنبه 17 دی 1388

6:36 AM

نظرات(0)

رابطه اخلاق و فلسفه

فلسفه در يك مفهوم كلى به معنى آگاهى بر تمام جهان هستى است‏به مقدار توان انسانى; و به همين دليل، تمام علوم مى‏تواند در اين مفهوم كلى و جامع داخل باشد; و روى همين جهت، در اعصار گذشته كه علوم محدود و معدود بود، علم فلسفه از همه آنها بحث مى‏كرد، و فيلسوف كسى بود كه در رشته‏هاى مختلف علمى آگاهى داشت.

در آن روزها فلسفه را به دو شاخه تقسيم مى‏كردند:

الف - امورى كه از قدرت و اختيار انسان بيرون است كه شامل تمام جهان هستى بجز افعال انسان، مى‏شود.

ب - امورى كه در اختيار انسان و تحت قدرت او قرار دارد; يعنى، افعال انسان.

بخش اول را حكمت نظرى مى‏ناميدند،و آن را به سه شاخه تقسيم مى‏كردند.

1- فلسفه اولى يا حكمت الهى كه درباره احكام كلى وجود و موجود و مبدا و معاد صحبت مى‏كرد.

2- طبيعيات كه آن هم رشته‏هاى فراوانى داشت.

3- رياضيات كه آن هم شاخه‏هاى متعددى را در بر مى‏گرفت.

اما قسمتى كه مربوط به افعال انسان است، آن را حكمت عملى مى‏دانستند و آن نيز به سه شاخه تقسيم مى‏شد.

1- اخلاق و افعالى كه مايه سعادت يا بدبختى انسان مى‏شود و همچنين ريشه‏هاى آن در درون نفس آدمى.

2- تدبير منزل است كه مربوط است‏به اداره امور خانوادگى و آنچه تحت اين عنوان مى‏گنجد.

3- سياست و تدبير مدن كه درباره روشهاى اداره جوامع بشرى سخن مى‏گويد.

و به اين ترتيب آنها به اخلاق شكل فردى داده، آن را در برابر «تدبير منزل‏» و «سياست مدن‏» قرار مى‏دادند.

بنابراين «علم اخلاق‏» شاخه‏اى از «فلسفه عملى‏» يا «حكمت عملى‏» است.

ولى امروز كه علوم شاخه‏هاى بسيار فراوانى پيدا كرده و به همين دليل از هم جدا شده است، فلسفه و حكمت غالبا به همان معنى حكمت نظرى و آن هم شاخه اول آن، يعنى امور كلى مربوط به جهان هستى، و همچنين مبدا و معاد اطلاق مى‏شود. (دقت كنيد)

در اين كه حكمت نظرى با ارزشتر است‏يا حكمت عملى، در ميان فلاسفه گفتگو است، گروهى اولى را با ارزشتر مى‏دانستند و گروهى دومى را، و اگر ما از زاويه‏هاى مختلف نگاه كنيم حرف هر دو گروه صحيح است كه فعلا جاى بحث آن نيست.

اخلاق در قرآن از مكارم شيرازي

پنج شنبه 17 دی 1388

6:35 AM

نظرات(0)

تعداد صفحات :135 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 >