زندگينامه شهيد محمود كاوه

به سال 1340 هجري شمسي در مشهد مقدس ، در خانواده اي مذهبي و دوستدار اهل بيت عصمت وطهارت (ع) متولد شد . پدرش كه از كسبة متعهد به شمار مي آمد ، در دوران ستمشاهي و اختناق ، با علما و روحانيون مبارز ، از جمله حضرت آيت الله خامنه اي (مد ظله العالي) ، شهيد هاشمي نژاد و شهيد كامياب ارتباط داشت . وي كه براي تربيت فرزندش اهميت زيادي قايل بود ، محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبي و نماز جماعت ميبرد و از اين راه فرزندش را با مكتب هل بيت (ع) و تعاليم انسان ساز اسلام آشنا مي كرد.
شهيد كاوه دوران تحصيلات ابتدايي خود را در چنين شرايطي سپري كرد. از آنجا كه خواست پدرش به هنگام تولد محمود، اين بود كه وي را در سلك صالحان و پيروان واقعي مكتب اسلام قرار دهد ،با علاقه قلبي و مشورت پدر وارد حوزة علميه شد و همزمان ،تحصيلات دوران راهنمايي و دبيرستان را نيز ادامه داد.
با شروع جريانات انقلاب ،او كه جواني با نشاط ، فعال و مذهبي بود با شركت در محافل درسي مسجد جوادالائمه (ع) و امام حسن مجتبي (ع) كه در آن زمان از مراكز تجمع نيروهاي مبارز بود ، از هدايتها و تعاليم حضرت آيت الله خامنه اي (مد ظله العالي) بهره هاي فراواني برد و ره توشه هاي همين تعاليم را با خود به محيط دبيرستان و ميان دانش آموزان منتقل مي نمود . او در دبيرستان به عنوان محور مبارزه شناخته مي شد. با علاقه وافر ، به پخش اعلاميه هاي حضرت امام خميني (قدس سره) مي پرداخت و فعالانه در راهپيمائيها و درگيريهاي زمان انقلاب شركت داشتند.

فعاليتهاي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي

با پيروزي انقلاب اسلامي شهيد كاوه جزو اولين عناصر مؤمن و متعهدي بود كه به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در شهر مقدس مشهد پيوست و پس از گذراندن يك دوره آموزش شش ماهه چريكي ، به آموزش نظامي برادران سپاه و بسيج پرداخت . پس از آن براي حفاظت از بيت شريف حضرت امام خميني (قدس سره) در يك ماموريت شش ماهه به تهران عزيمت كرد و با شروع جنگ تحميلي به همراه تعدادي از نيروهاي خراسان به جبهه هاي جنوب اعزام شد مدتي بعد به علت نياز شديدي كه پادگان به مربي داشت ، او را براي آماده سازي و آموزش نيروها به مشهد فراخواندند.

 شهيد كاوه در كردستان

علي رغم اينكه براي آموزش نيروها اهميت بالايي قايل بود و مسؤول مستقيم او زياد تمايل نداشت وي را (كه از مربيان دلسوز و قوي محسوب مي شد) به جبهه اعزام نمايد . اما روح پرتلاطم او به دنبال فرصتي بود تا رو در روي دشمن قرار گيرد و در صحنه هاي كارزار انقلاب و ارزشهاي آن عملاًً دفاع نمايد . بنابراين در اولين فرصت با جلب رضايت فرماندة پادگان با شور و شوقي فراوان به ديار كردستان (كه در آن زمان توسط گروهكها و عناصر ضدانقلاب دچار مشكلات و آشوب شده بود) ، عزيمت كرد.
او كه به همراه تعدادي از برادران پاسدار جهت آزادسازي شهر بوكان وارد كردستان شده بود، به دليل لياقتها و مهارتهايي كه داشت در همان ابتدا به عنوان فرمانده يك گروه دوازده نفره انتخاب شد.
شهيد كاوه در اين منطقه براي مبارزه با ضدانقلاب ، كه از حمايتهاي خارجي برخوردار بود و با جناياتي هولناك، توطئه شوم جدايي اين نقطه از ميهن اسلامي را در ذهن مي پروراند ، شب و روز نداشت و به دليل تلاش بسيار زياد ، جديت و پشتكار ، شجاعت و روحية شهادت طلبي كه داشت ، در مدت كوتاهي به سمت فرماندهي عمليات سپاه سقز منصوب شد و در اين زمان با ناباوري همگان همراه تعداد كمي نيرو ، عمليات آزادسازي منطقه مرزي بسطام را با شهامت غيرقابل وصفي طرح ريزي و 45 كيلومتر جادة مرزي را طي يك مرحله و در عرض 24 ساعت در قلب منطقه تحت نفوذ ضدانقلاب آزاد نمود.
ضدانقلاب كه با برخورداري از سلاح و امكانات و نيروي رزمي فراوان ، عرصه را بر نيروهاي نظامي و انتظامي تنگ كرده بود و جنايات فجيعي را مرتكب مي شد ،با ورود جوانان دلير و متعهدي چون شهيد كاوه به صحنة عمليات ، به اين نتيجه رسيد كه ماندن در كردستان برايش سنگين تمام خواهد شد.
شهيد كاوه و همرزمانش با عمليات پي در پي ، مزدوران استكبار را در منطقه منفعل و مستاصل نموه بودند تا جايي كه ضدانقلاب در اوج استيصال و درماندگي براي زنده يا مردة او جايزه تعيين كرده بود.

نقش شهيد در تيپ ويژه شهدا

به دنبال عمليات سرنوشت ساز نيروهاي سپاهي در محورهاي مختلف كردستان و همزمان با تشكيل تيپ ويژه شهدا (كه فرماندهي آن بر عهده شهيد ناصر كاظمي بود) شهيد كاوه به عنوان فرمانده عمليات اين تيپ انتخاب شد پس از مدت كوتاهي از فعاليت او در اين مسؤوليت (كه با آزادسازي بسياري از مناطق همراه بود) آوازة تيپ ويژه شهدا، آنچنان ضدانقلاب را متحير ساخت كه بكلي روحية خود را از دست داد و در مقابل هر يورش رزمندگان اسلام ، فرار را برقرار ترجيح مي داد و مي دانست كه مقاومت در مقابل اين يگان جز خسارت و نابودي ثمري نخواهد داشت.
آزادسازي سد بوكان و جادة 47 كيلومتري آن ، آزادسازي جادة صائين دژ به تكاب ، پاكسازي منطقه آشوزنگ ، آزادسازي محور استراتژيك پيرانشهر به سردشت كه به عنوان مركزيت و نقطه ثقل ضدانقلاب بشمار مي آمد و منجر به انهدام مركز راديويي آنها و فتح ارتفاعات مهم مرزي منطقه آلواتان و آزادسازي زندان دوله تو و كشتن بيش از 750 نفر از ضدانقلاب گرديد ،از جمله نبردهاي تهاجمي بود كه توسط شهيد كاوه و همرزمانش در تيپ ويژه شهدا طرح ريزي و به اجرا گذاشته شد. تعداد عملياتي كه به وسيله اين شهيد عليه ضدانقلاب فرماندهي شد، آن قدر زياد است كه ذكر نام تمامي آنها در اين مختصر ميسر نيست.
او كه پس از شهادت سرداران رشيد اسلام ،شهيد ناصر كاظمي ،شهيد محسن گنجي زاده و شهيد محمد بروجردي در خرداد 1362 رسماً به فرماندهي تيپ منصوب شده بود. با تلاش همه جانبه براي آموزش ، سازماندهي و آماده سازي نيروها از هيچ كوششي دريغ نمي ورزيد.
بنا به صلاحديد فرماندهي محترم سپاه در تاريخ 29/4/1362 تيپ ويژة شهدا ماموريت يافت تا در عمليات برون مرزي والفجر 2 كه در منطقه حاج عمران انجام مي گرفت شركت نمايد . در اين عمليات شهيد كاوه با هدايت قوي رزمندگان ، اهداف از پيش تعيين شدة تيپ از جمله ارتفاعات 2519 را با موفقيت به تصرف در آورد.
همزمان با عمليات والفجر 4 ماموريت پاكسازي محور سردشت از لوث وجود ضدانقلاب (دمكراتها و منافقين) به اين تيپ واگذار شد. رزمندگان غيور و سلحشور نيز ضمن تسلط به ارتفاعات مرزي كوه سير ، قوري ، تالشو روستاي اسلام آباد ، مركز راديويي منافقين و مقر دمكراتها را تصرف كردند.
تيپ ويژه شهدا سال 63 در عمليات بدر همراه با ساير يگانهاي سپاه با دشمن تا دندان مسلح جنگيد و در تاريخ 23/4/64 در عمليات قادر (همراه با يگانهاي ارتش جمهوري اسلامي) در جبهة شمالي سيد كان عراق باعث برهم زدن آرايش نظامي دشمن گرديد . همچنين در عمليات پشتيباني والفجر9 كه در منطقة جوارته عراق انجام گرفت. در انهدام قواي دشمن و تصرف بخشي از خاك آنان نقش مؤثر داشت ، كه هر كدام نشاني از دلاوريها و حماسه آفريني شهيد كاوه و يارانش را در خود ثبت كرد است.

ويژگيهاي اخلاقي

صفات ارزنده و ويژگيهاي ايماني كه اين شهيد داشت باعث شد كه خود را وقف انقلاب كند و با اهميتي كه كردستان براي وي داشت خود را فرزند كردستان معرفي مي كرد . روحيه والا و انساندوستي او به قدري در اطرافيان اثر مي گذاشت كه با وجود تبليغات سوء دشمنان و ايجاد جو مسموم عليه آن شهيد و يگان تحت امرش، هنگامي كه به درجة رفيع شهادت نايل شد ، مردم مهاباد با پاي برهنه زير پيكر پاك و مطهر سردار بزرگ خود بر سر و سينه مي زدند و اشك مي ريختند و ضد انقلاب را نفرين مي كردند.
او با الهام از سخن خداوند كه در وصف مؤمنان بيان شده است : "اشداء علي الكفار و رحماء بينهم" در قلب مردم نيروها جاي گرفته بود و هيچ انگيزه اي جز خدمت به انقلاب و احياي ارزشهاي الهي نداشت.
شهيد كاوه در عين حال كه تمام اوقاتش را براي مبارزه به كار مي بست ،از پرداختن به تكاليف ديني و انجام مستحبات نيز غافل نبود. او از مروجين قرآن كريم بود و با عشق خالصانه به اسلام و مكتب ، آيات جهاد را تلاوت مي كرد و در صحنة جنگ و مقاتله با دشمنان ، آن را در عمل تفسير مي نمود.
روحيه اطاعت پذيري و ولايتي ،هوش سرشار و چابكي در عمليات ، مسلح بودن به سلاح تقوا و اخلاق حسنه ، شجاعت و بي باكي ،ساده زيستي و صميميت با نيروها از جمله ويژگيهاي شخصيتي آن شهيد والا مقام است.
با وجودي كه در مقابل ضدانقلاب سازش ناپذير ،جسور و با شهامت بود اما در داخل تيپ با نيروهاي تحت امر خود برخوردي بسيار متواضعانه و با صفا و صميمي داشت و همين تواضع او سبب شده بود كه محبوبيت خاصي در بين نيروهاي داشته باشد.
شهيد كاوه در قلب نيروهاي بسيجي و سپاهي جاي داشت.
او مصداق بارز تلفيق "محبت" و "قاطعيت" در امر فرماندهي نظامي بود.
روزي يكي از نزديكان وي به منطقه آمده بود . يكي از برادران تقاضا كرد كه كار مناسبي به او محول كند ، شهيد كاوه پاسخ داد :"همه بسيجي ها فاميل من هستند."
در بعد آمادگي جسماني هيچ گاه از ورزش غافل نبود و با تشويق نيروها و حضور در مسابقات ورزشي ، آمادگي رزمي نيروها را بالا مي برد.
همواره براي تشويق بچه ها مي گفت : " موفقيت من در كوههاي بلند كردستان مديون ورزش است ." او چريكي زبده بود كه در عمل و جنگ چريك شده بود نه با درسهاي تئوري .
شهيد كاوه هميشه راهگشاي عمليات بود ، هر جا كه كار گره مي خورد او رهگشا بود و هر كجا كه از عزم و ارادة رزمندگان كاسته مي شد ،ارادة پولادين او به همة عزيزان ، روحيه اي تازه مي بخشيد.
او براي اينكه بتواند عمليات را بهتر هدايت كند با سلاح پيشاپيش رزمندگان حركت مي كرد.
با اينكه بارها در صحنه هاي عملياتي مجروح شده بود ، ولي هميشه قبل از بهبودي ،به منطقه باز مي گشت و در برخي از مواقع نيز نيروها او را با سر و بدن باندپيچي شده مي ديدند كه در ميانشان حاضر مي شد و آمادة پذيرش ماموريت و اجراي عمليات بود.
سرتيپ شهيد حسن آبشناسان - فرمانده لشكر 23 نوهد مي گويد :
" اگر در دنيا يك چريك پاكباخته و دل باخته به اسلام و حضرت امام (قدس سره) وجود داشته باشد ، محمود كاوه است و هر رزمنده اي كه بخواهد خوب پخته و آبديده شود بايد به تيپ ويژه شهدا پيش او برود."
او داراي فضايل روحي و اخلاقي ويژه اي بود و انجام كار خالصانه و بي ريا را سرلوحه زندگي خود قرار داده بود. عموماُ كم سخن مي گفت و بيشتر عمل مي كرد و همواره سعي مي كرد وحدت ارتش و سپاه حفظ شود و ارتشيان نيز او را از خود مي دانستند . اين خصال و روحيات فرماندهي بود كه تيپ شهدا را به آنجايي رساند كه مقام معظم رهبري (مد ظله العالي) دربارة اين يگان و شهيد كاوه فرمودند :
"تيپ ويژه شهدا كه ايشان فرماندهي اش را بر عهده داشتند يكي از واحدهاي كارآمد ما محسوب مي شد.
... او در عمليات گوناگون شركت داشت و كار آزمودة ميدان جنگ شده بود. از لحاظ نظم ، ارادة واحد ،مديريت قوي ، دوستي و رفاقت با عناصر لشگر ،از لحاظ معنوي ، اخلاق و ادب، تربيت ، توجه و ذكر ،يك انسان جوان ،اما برجسته بود.
... اين جوان (شهيد كاوه) جزو عناصر كم نظيري بود كه او را در صدد خودسازي يافتم. حقيقتاً اهل خودسازي بود ، هم خودسازي معنوي و اخلاقي و تقوايي و هم خودسازي رزمي."

 

 

 

نحوة شهادت

 

دهم شهريور ماه 1365 ، روزي كه روح اين سردار شجاع اسلام و سرباز وارستة حضرت بقيه الله الاعظم (عج) در عمليات كربلاي 2 بربلنداي قله 2519 حاج عمران به پرواز در آمد ،دل صخره و كوه ،ياد و خاطره شجاعت او را در خود ثبت كرد . آن روز كاوه مزد جهاد را كه شهادت بود، دريافت كرد و به بارگاه عزالهي فراخوانده شد.
خصال و ويژگيهاي درخشنده او در تمام مدت خدمتش و در تصدي مسؤوليتهاي مختلف درسي است بس بزرگ براي همة سربازان اسلام و پاسداران انقلاب اسلامي ، تا با بكارگيري آنها و آراسته شدن به آن سجاياي اخلاقي ، نمونه هايي از لشكريان مخلص حضرت بقيه الله الاعظم (ارواحنا فداء) باشند و خود را براي دفاع از حريم اسلام و ارزشهاي متعالي آن ، همواره مهيا و آماده سازند.