موضوعات اصلي
استفاده از شبکه هاي کامپيوتري در چندين سال اخير رشد و به موازات آن سازمان ها و موسسات متعددي اقدام به برپاسازي شبکه نموده اند. هر شبکه کامپيوتري مي بايست با توجه به شرايط و سياست هاي هر سازمان، طراحي و در ادامه پياده سازي گردد. شبکه هاي کامپيوتري زيرساخت لازم براي استفاده از منابع فيزيکي و منطقي را در يک سازمان فراهم مي نمايند. بديهي است در صورتي که زيرساخت فوق به درستي طراحي نگردد، در زمان استفاده از شبکه با مشکلات متفاوتي برخورد نموده و مي بايست هزينه هاي زيادي به منظور نگهداري و تطبيق آن با خواسته هاي مورد نظر (جديد)، صرف گردد (اگر خوش شانس باشيم و مجبور نشويم که از اول همه چيز را مجددا شروع نمائيم!). يکي از علل اصلي در بروز اينچنين مشکلاتي، به طراحي شبکه پس از پياده سازي آن برمي گردد. (در ابتدا شبکه را پياده سازي مي نمائيم و بعد سراغ طراحي مي رويم!). مقدمه قبل از طراحي فيزيکي شبکه، مي بايست در ابتدا و بر اساس يک فرآيند مشخص، خواسته ها شناسائي و آناليز گردند. چرا قصد ايجاد شبکه را داريم و اين شبکه مي بايست چه سرويس ها و خدماتي را ارائه نمايد؟ به چه منابعي نيار مي باشد؟ براي تامين سرويس ها و خدمات مورد نظر اکثريت کاربران، چه اقداماتي مي بايست انجام داد؟ در ادامه مي بايست به مواردي همچون پروتکل مورد نظر براي استفاده در شبکه، سرعت شبکه و از همه مهم تر، مسائل امنيتي شبکه پرداخته گردد. هر يک از مسائل فوق، تاثير خاص خود را در طراحي منطقي يک شبکه به دنبال خواهند داشت. يکي ديگر از پارامترهائي که معمولا از طرف مديريت سازمان دنبال و به آن اهميت داده مي شود، هزينه نهائي برپاسازي شبکه است. بنابراين لازم است در زمان طراحي منطقي شبکه به بودجه در نظر گرفته شده نيز توجه نمود.
برپا سازي هر شبکه کامپيوتري تابع مجموعه سياست هائي است که با استناد به آنان در ابتدا طراحي منطقي شبکه و در ادامه طراحي فيزيکي، انجام خواهد شد. پس از اتمام مراحل طراحي، امکان پياده سازي شبکه با توجه به استراتژي تدوين شده، فراهم مي گردد.
در زمان طراحي يک شبکه، سوالات متعددي مطرح مي گردد:
• براي طراحي يک شبکه از کجا مي بايست شروع کرد؟
• چه پارامترهائي را مي بايست در نظر گرفت؟
• هدف از برپاسازي يک شبکه چيست؟
• انتطار کاربران از يک شبکه چيست؟
• آيا شبکه موجود ارتقاء مي يابد و يا يک شبکه از ابتدا طراحي مي گردد؟
• چه سرويس ها و خدماتي بر روي شبکه، ارائه خواهد شد؟
• و...
سوالات فوق، صرفا نمونه هائي در اين زمينه بوده که مي بايست پاسخ آنان متناسب با واقعيت هاي موجود در هر سازمان، مشخص گردد. (يکي از اشکالات ما استفاده از پاسخ هاي ايستا در مواجهه با مسائل پويا است !).
در اين مقاله قصد داريم به بررسي پارامترهاي لازم در خصوص تدوين يک استراتژي مشخص به منظور طراحي شبکه پرداخته تا از اين طريق امکان طراحي منطقي، طراحي فيزيکي و در نهايت پياده سازي مطلوب يک شبکه کامپيوتري، فراهم گردد. 
در صورتیکه زیاد در Windows XP اصطلاحا پرسه می زنید احتمالا با پوشه ای به نام System Volume Information مواجه شده اید و این سوال برای شما بوجود امده که این پوشه چیست و چه فایده ای دارد؟
پوشه سیستم والیوم اینفورمیشن در واقع بخشی از System Restore، ابزاری برای برگرداندن وضعیت سیستم به حالتی قبل، است .
System Volume Information مکانی است که ویندوز اکس پی مراحل تغییرات سیستم برای بازگردانی (System Restore) و همچنین فایلهای مربوط به این اعمال را در این پوشه نگهداری می کند .
درصورتیکه سرویس System Restore در کامپیوتر شما فعال است اما با این وجود پوشه System Volume Information را در درایوهای خود نمی بینید بایستی "نمایش فایلهای مخفی و سیستمی" را فعال کنید .
برای این منظور در My Computer به منوی [Tools=>Folder Options=>View]رفته و گزینه Show Hidden Files and Folders را فعال کنید . همچنین بایستی گزینه Hide protected operating system files را از حالت تیکدار خارج نمایید (غیرفعال کنید) . در صورت مشاهده پنجره تایید، OKرا کلیک کنید .
ممکن است پوشه های زیادی به نام System Volume Information در سیستم شما وجود داشته باشد و این موضوع بستگی به تنظیمات System Restoire دارد .
در مواقعی که زیاد اقدام به حذف و نصب نرم افزار در کامپیوتر می کنید این پوشه ها دارای حجم زیادی می باشد و حتی به چندین گیگابیات می رسند .
نکته: بسیاری از ویروس های کامپیوتری خود را در این پوشه مخفی می کنند و در صورتیکه شما سیستم خود را با استفاده از System Restore به مرحله ای فبل برگردانید این ویروس ها مجددا باز می گردند . این یکی از دلایلی است که بعضی از کاربران گمان می کنند فولدر System Volume Information ، ویروس است و یا یا توسط ویروس ها ایجاد شده است !
استراس تروپ کار روي زبان «c با کلاس» را در سال ۱۹۷۹ آغاز کرد.ايده ساخت اين زبان جديد در زمان کار بر روي تز دکتراي خود به ذهن استراس تروپ خطور نمود. او متوجه شد که سيمولا داراي ويژگي هاي مناسب براي ساخت برنامه هاي بسيار بزرگ است اما براي استفاده عملي بسيار کند است اما BCPL با وجود سرعت بسيار زياد براي ساخت برنامه هاي بزرگ بسيار سطح پايين است. زماني که استراس تروپ کار خود را در آزمايشگاه هاي بل (Bell Labs) آغاز نمود با مشکل تحليل هسته unix با توجه به محاسبات توزيع شده روبرو شده بود. ● استاندارد زبان بعد از سال ها کار کميته مشترک ANSIISO در سال ۱۹۹۸ ++ C را استاندارد نمودند (ISO/IEC۱۴۸۸۲:۱۹۹۸). به مدت چند سال پس از انتشار استاندارد اين کميته گزارشات معايب را مورد بررسي قرار داده نسخه اصلاح شده استاندارد ++ C منتشر شد. در سال ۲۰۰۵ گزارشي فني بنام «گزارش فني کتابخانه ۱» (که معمولاً بصورت اختصار TR۱ خوانده مي شود) انتشار يافت. با وجود اين که گزارش بخشي رسمي از استاندارد نيست ولي بخش هايي را به آن اضافه نموده که انتظار مي رود در نسخه هاي بعدي استاندارد در نظر گرفته شود. پشتيباني از اين گزارش در حال افزايش بين تمام کامپايلرهاي فعلي است. در حالي که ++ C به هيچ مؤسسه اي وابسته نيست اين مستندات بصورت آزادانه در دسترس نيستند. ● نام ++ C اين نام منسوب به ريک ماسکيتي (اواسط ۱۹۸۳) است و براي اولين بار در دسامبر سال ۱۹۸۳ به کار برده شد. در طول مدت تحقيق اين زبان بنام «C جديد» و بعدها «C با کلاس» خوانده شد. در علوم کامپيوتر هنوز هم ++ C به عنوان ابرساختار C شناخته مي شود. آخرين نام از عملگر ++ در زبان C (که براي افزايش مقدار متغير به اندازه يک واحد بکار مي رود) و يک عرف معمول براي نشان دادن افزايش قابليت ها توسط + ناشي گشته است. با توجه به نقل قولي از استراس تروپ: «اين نام ويژگي ها تکاملي زبان در C را نشان مي دهد.»+ C نام زباني غير مرتبط به اين زبان است. استراس تروپ مبدا اين نام را در فصل اول کتاب خود «زبان برنامه نويسي ++ C » اشاره مي نمايد که معني ديگر ++ C را مي توان در ضمائم کتاب جرج ارول بنام ۱۹۸۴ يافت. در سه قسمت از زبان تخيلي Newspeak «کلمات C» براي اشاره به لغات فني و حرفه اي بکار مي رود. «دو علامت +» براي ايجاد صفات عالي از صفات Newspeak به کار مي رفت بنابراين ++ C به معناي زباني با بيشترين شباهت به C است. وقتي که به صورت خصوصي از ريک ماسکيتي در مورد اين اسم سؤال شد او در جواب گفت که اين اسم بصورت خودماني در بين آنها به کار مي رفته است و تصور نمي کردند که اين نام بصورت نام رسمي اين زبان درآيد. ● توسعه آينده ++ C همچنان در حال تکامل است تا نيازهاي آينده را پاسخگو باشد. نسخه جديد استاندارد ++ C در حال بررسي است و تحت عنوان C++۰x است که انتظار مي رود در سال ۲۰۱۰ منتشر گردد. تغييرات کنوني نشان مي دهد که که همچنان به صورت چندمدلي++ C تأکيد مي گردد. توسعه هاي مهم پشتيباني از چندرشته اي و مفاهيمي براي راحت نمودن کار با قالب هاست. اضافه نمودن ويژگي جمع آوري زباله به آن به شدت مورد بحث است. Boost.org گروهي براي بيشترين استفاده از ويژگي هاي فعلي ++ C مي باشد. آنها ويژگي هاي تابعي و فرابرنامه نويسي آن را گسترش مي دهند و در مورد ++ C به کميته استاندارد نصيحت هايي نموده است که کدام ويژگي ها خوب عمل نمي کنند و کدام ها نياز به توسعه دارند.
با يادآوري تجربيات خود در دوران دکترا، او زبان C را با استفاده از ويژگي هاي سيمولا گسترش داد. C به اين دليل انتخاب شد که C يک زبان عمومي، سريع، قابل حمل و بصورت گسترده در حال استفاده بود. علاوه بر C و سيمولا زبان هاي ديگري مانند۶۸ ALGOL ، ADA، CLU، ML نيز بر ساختار اين زبان جديد اثر گذاشت. در ابتدا ويژگي هاي کلاس، کلاس هاي مشتق شده، کنترل نوع قوي، توابع درون خطي و آرگومان پيش فرض از طريق Cfront به C اضافه شد. اولين نسخه تجاري در سال ۱۹۸۵ ارائه شد. در سال ۱۹۸۳ نام زبان از «C با کلاس» به++ C تغيير يافت. ويژگي هاي ديگر شامل توابع مجازي، سربارگزاري عملگر و نام تابع، ارجاعات، ثوابت، کنترل حافظه توسط کاربر بصورت آزاد، کنترل نوع بهتر، و توضيحات يک خطي به صورت BCPL با استفاده از «//» نيز به آن اضافه شد. در سال ۱۹۸۵ اولين نسخه زبان برنامه نويسي ++ C انتشار يافت و مرجع مهمي براي اين زبان فراهم شد در حالي که هيچ استاندارد رسمي وجود نداشت. در سال ۱۹۸۹ ويرايش ۲/۰ از زبان ++ C ارائه شد. 
ويژگي هاي جديدي مانند ارث بري چندگانه، کلاس هاي انتزاعي، اعضاي ايستاي توايع، اعضاي ثابت تابع، و اعضاي حفاظت شده به آن اضافه شد. در سال ۱۹۹۰ «راهنماي مرجع ++ C» منتشر شد. اين کار بنيان استانداردهاي بعدي شد. آخرين ويژگي هاي اضافه شده شامل موارد زير بودند: قالب توابع، استثناها، فضاهاي نام، تبديلات جديد، و يک نوع داده منطقي. در حين تکامل++ C کتابخانه استاندارد نيز بوجود آمد. اولين نسخه کتاب استاندارد شامل کتابخانه جريانات I/O بود که جايگزين printf و scanf شد. در ادامه مهم ترين ويژگي اضافه شده Standard Template Library بوده است.
