موضوعات اصلي
انتخاب مادربرد، يکی از تصميمات مهم در زمان تهيه و يا ارتقاء يک کامپيوتر است. انتخاب فوق، علاوه بر تاثير مستقيم بر عملکرد فعلی سيستم، بيانگر انعطاف سيستم در زمان ارتقاء نيز می باشد. قابليت های فعلی يک کامپيوتر و پتانسيل های ارتقاء آن در آينده، جملگی به نوع مادربرد انتخابی بستگی خواهد داشت. امروزه بر روی مادربردها، پورت های پیشرفته ای نظیر(Fireware(IEEE1394و یا USB 2.0 و حتی کارت های (تراشه) صدای شش کاناله و کنترل های RAID وجود داشته که می توان از آنان در زمان ارتقاء سیستم و بدون نياز به نصب امکانات جانبی ديگر، استفاده بعمل آورد.
جایگاه مادربرد
مادربرد، پردازنده و حافظه سه عنصرحیاتی در کامپیوتر بوده که در زمان انتخاب مادربرد، سرنوشت پردازنده و حافظه نیز به نوعی رقم خواهد خورد. انتخاب مناسب یک مادربرد از جمله تصمیمات مهمی است که دامنه آن گريبانگير تجهيزات سخت افزاری ديگر نيز خواهد شد. انتخاب یک مادربرد قديمی و از رده خارج (ولو اینکه در حال حاضر پاسخگوی نیازها و خواسته ها باشد) می تواند زمينه بروز مسائل متعددی در ارتباط با ارتقاء و افزايش توان عملياتی کامپيوتر در آينده را بدنبال داشته باشد. فراموش نکنيم ما کامپيوتر را نه بخاطر خود بلکه بخاطر اجرای برنامه ها (در حال حاضر و آينده) تهيه می نمائيم .
درزمان انتخاب یک مادربرد همواره سوالات متعددی در ذهن تهیه کننده (خريدار) مطرح می گردد: مادربردها چگونه با يکديگر مقايسه می گردند؟ پارامترها ی سنجش و وزن هر کدام چیست؟ (پردازنده ها، نوع تراشه ها، نحوه ارتباط با دستگاه های ذخیره سازی). معيار انتخاب یک مادربرد چیست؟ Chip set های يک مادربرد بيانگر چه واقعيت هائی می باشند؟ امکانات یک مادربرد چه تاثیراتی را در حیات فعلی و آتی سيستم بدنبال خواهد داشت؟ميزان کارایی و کيفيت یک سیستم تا چه میزان وابسته به پتانسیل های مادربرد می باشد؟ موارد فوق، نمونه سوالاتی است که در زمان انتخاب يک مادربرد در ذهن تهيه کنندگان مطرح می گردد. در این مقاله قصد داریم به برخی از پرسش های متداول در زمینه انتخاب یک مادربرد پاسخ داده و از این رهگذر با ضوابط و معيارهای انتخاب صحيح يک مادربرد بيشتر آشنا شويم . 
12 فروردین روز شكل‌گیری نظام جمهوری اسلامی و از مهم ترین اعیاد ملی ایران است. تشكیل نظام جمهوری اسلامی در دوازدهم فروردین 1358 كه در پی برگزاری رفراندوم عمومی در دو روز پیاپی دهم و یازدهم فروردین اعلام شد، مهم ترین رویداد سیاسی در ایران، پس از پیروزی انقلاب در 22 بهمن 1357 محسوب می شود. نام «جمهوری اسلامی» كه از سوی امام خمینی بر نظام سیاسی حاكم بر كشور نهاده شد نیز قابل تأمل است. این عبارت تركیبی از دو كلمه جمهوری به معنای حكومتی كه مردم آن را به وجود آورده‌اند. 1و اسلامی به معنی ریشه و ماهیت دینی نظام و جهت دهنده اصلی حكومت است. جمهوری اسلامی به معنی حكومتی است كه با الهام از تعالیم دینی و با اراده مردم شكل گرفته است. واژه«اسلامی»، متمایز كننده حكومت جمهوری حاكم بر ایران از سایر نظام های جمهوری متداول در جهان است. هدف این است كه در این نظام، ارزش های الهی و قرآنی بر تمامی شئون حاكمیت داشته باشد و ولی فقیه، ولایت امر و امامت امت را بر عهده گیرد و علاوه بر تأمین زندگی مردم مسئولیت هدایت آن ها و كمك به رشد و تعالی ایشان را نیز بر عهده داشته باشد. از این رو عبارت تركیبی«جمهوری اسلامی» جامع ترین عنوانی است كه بر یك نظام مردمی متكی بر مبانی اسلامی نهاده شده است. آن چه كه در 12 فروردین 1358شكل گرفت نیز اولین حكومتی است كه در ایران با این مختصات موجودیت خود را در فضای سیاسی دنیای امروز اعلام كرد. از این رو توفیق در برقراری چنین نظامی آن هم در كشوری كه در طول تاریخ چند هزار ساله خود همواره در سلطه شاهان وابسته به بیگانه قرار داشته یك امتیاز بزرگ برای انقلاب اسلامی ایران به حساب می آید. در آستانه برگزاری رفراندوم«جمهوری اسلامی» امام خمینی در پیامی دو نكته اساسی را متذكر شدند. یكی ضرورت شركت همه جانبه مردم در رفراندوم با توجه به شرایط سیاسی حساس ایران و كمین دشمنان اسلام و دیگری آزاد بودن عموم مردم در انتخابات نظام دلخواه شان. در بخش هایی از این پیام آمده است: «... این رفراندوم سرنوشت ملت ما را تعیین می كند. این رفراندوم یا شما را به آزادی و استقلال می كشاند و یا مثل سابق، به اختناق و پیوستگی به غیر. این رفراندوم چیزی است كه همه باید در آن شركت كنند... شما می توانید هر فرمی را كه می خواهید انتخاب كنید... شما حق دارید و می توانید كه در این ورقه جمهوری دمكراتیك را بنویسید، رژیم سلطنتی یا هر چه را می خواهید بنویسید. در این مورد مختار هستید.» 2 این اوج اعتماد به نفس امام بود كه در شرایطی كه فقط 50 روز از پیروزی انقلاب می گذشت و دشمنان داخلی و خارجی انقلاب، همه جا در كمین بودند، خاضعانه از مردمی كه این انقلاب را به پا كرده‌اند، خواست باز به میدان بیایند و هویت آینده كشور خود را با اراده خویش رقم بزنند. پاسخ صریح مردم نیز دلگرم كننده بود. گر چه همه می دانستند آرمان مردم چیست. چرا كه هیچ كس فریاد مردم را در صحنه های پرشكوه انقلاب فراموش نكرده بود، اما در عین حال در آن زمان این سئوال مطرح بود كه آیا مردم در مرحله تثبیت نظام مورد نظر خود هم چنان پا برجا هستند؟ آیا در پای صندوق های رأی حضور خواهند یافت؟ و آیا آرای شان با انقلاب شان هم سو خواهد بود؟ بسیاری از محافل خبری جهان به ویژه رادیو بی‌بی‌سی، منابع خبری امریكا و رادیو رژیم صهیونیستی، موضوع حضور مردم در رفراندوم و یا نوع آراء آنان را زیر سؤال برده بودند. امام خمینی نه تنها از این خطرات و تهدیدات نهراسیدند بلكه با شناختی كه از مردم داشتند، آنان را در گزینش نظام دلخواه شان آزاد گذاردند و تنها برای ایفای نقش رهبری خود بر جامعه و انقلاب، تأكید كردند«من به جمهوری اسلامی رأی می دهم» و در جای دیگری به كسانی كه نیات، مقاصد و افكار دیگری در سر داشتند، صریحاً هشدار دادند كه«مردم تنها یك چیز را می خواهند: جمهوری اسلامی، نه یك كلمه كم و نه یك كلمه زیاد.» رمز و راز پیروزی انقلاب و تداوم آن در همین عبارت نهفته است. امام هیچ گاه برای خشنود كردن این و آن، چیزی را«هم عرض» اسلام قرار ندادند و برای نگهداشتن نیروهایی كه به اسلام نمی اندیشیدند، از آرمان مردم كه همان اجرای احكام اسلامی بود، صرف نظر نكردند. یكی از نكاتی كه امام اصرار داشت توسط مسئولان نظام جمهوری اسلامی رعایت شود، این بود كه به گونه‌ای عمل كنند كه نهضت ها و حركت های آزادی بخش در جهان اسلام تصور نكنند كه می توان«اسلامی بودن» را با سایر اندیشه ها و مشرب های سیاسی و فكری، درهم آمیخت. امام تأكید داشت كه مسئولان باید سعی كنند صرفاً اسلامی بیندیشند و در چارچوب اندیشه های اسلامی به تمهید امور بپردازند. در هر حال مردم در همه پرسی تعیین هویت سیاسی آینده كشور فعالانه شركت كردند و 2/98 % آنان به نظام جمهوری اسلامی رأی دادند. امام خمینی در صبحگاه 12 فروردین، علاوه برتبریك به مردم به دلیل برقراری نظام جمهوری اسلامی، ماهیت و ویژگی های این نظام را نیز بر شمردند. گر چه نزدیك به سه دهه از صدور آن پیام می گذرد ولی هم چنان باید از آن به عنوان«منشور نظام جمهوری اسلامی» یاد كرد. بخش هایی از سخنرانی امام(ره) چنین است: ۳ در جمهوری اسلامی باید تمام مسایلی كه در ایران است متحول بشود. در جمهوری اسلامی باید دانشگاه ها متحول بشوند؛ دانشگاه های وابسته، به دانشگاه های مستقل متبدل بشود. فرهنگ ما باید متبدل بشود؛ فرهنگ استعماری، فرهنگ استقلالی بشود. دادگستری ما باید متحول بشود؛ دادگستری غربی به دادگستری اسلامی متبدل بشود. اقتصاد ما باید متحول بشود؛ اقتصاد وابسته به اقتصاد مستقل متبدل بشود. تمام چیزهایی كه در حكومت طاغوت بود و به تَبَع اجانب در این مملكت ضعیف، در این مملكت زیر دست، پیاده شده بود با استقرار حكومت اسلامی و حكومت جمهوری اسلامی تمام این ها باید زیر و رو بشود. باید مردم خودشان را اصلاح بكنند. طبقات مختلف به طبقات پایین ظلم نكنند. باید حق فقرا، حق مستمندان داده بشود. تمام این ها در جمهوری اسلامی باید عمل بشود. اگر دولتی را دید كه خلاف می كند، ملت باید تودهنی به او بزند. اگر چنان چه دستگاه جابری را دید كه می خواهد به آن ها ظلم كند، باید شكایت از او بكنند و دادگاه ها باید دادخواهی بكنند؛ و اگر نكردند خود ملت باید دادخواهی بكند، برود توی دهن آن ها بزند. باید بازار ما بازار اسلامی باشد؛ بازار ما از بی انصافی باید شستشو بشود. باید دولت ما و همه دولت هایی كه بعدها می آیند همه روی موازین اسلامی باشد، وزارتخانه‌ها روی موازین اسلامی باشند، ادارات دولتی روی موازین اسلامی باشند. باید مملكتی كه رنگِ طاغوت دارد مبدل بشود به مملكتی كه رنگِ الله دارد. باید مملكت طاغوتی به مملكت الهی تبدیل شود. در جمهوری اسلامی ظلم نیست. در جمهوری اسلامی این طور مسایلی كه زورگویی باشد نیست. نمی تواند طبقه غنی بر طبقه فقیر زور بگوید، نمی تواند استثمار كند. من به همه اقشار ملت ـ به تمام ـ عرض می كنم كه در اسلام هیچ امتیازی بین اشخاص غنی و غیر غنی، اشخاص سفید و سیاه، گروه های مختلف، سنی و شیعه، عرب و عجم و ترك و غیر ترك ـ به هیچ وجه ـ امتیازی ندارند. قرآن كریم امتیاز را به عدالت و به تقوا دانسته است. كسی كه تقوا دارد امتیاز دارد، كسی كه روحیات خوب دارد امتیاز دارد؛ اما امتیاز به مادیات نیست، امتیاز به دارایی ها نیست. باید این امتیازات از بین برود؛ و همه مردم علی‌السّواء هستند. همه در حقوق مساوی هستند. اقلیت های مذهبی حقوق شان رعایت می شود؛ اسلام برای آن ها احترام قائل هست. برای همه اقشار احترام قائل است. دستجاتی كه زبان های مختلف دارند، این ها همه برادرهای ما هستند و ما با آن ها هستیم و آن ها با ما هستند؛ و همه اهل یك ملت و اهل یك مذهب هستیم. امیدوارم كه در هر سال روز«12 فروردین» روز عید ملت ما باشد. ما به همه ملت تبریك عرض می كنیم و من این روز را بر ملت عزیز خودمان، به همه اقشارشان، تبریك عرض می كنم. مبارك باد بر شما این عید. مبارك باد بر شما این جمهوری اسلامی. پی نوشت ها:
1ـ این كلمه از ریشه جمهره به معنی توده و انباشته می آید. جمهوری به معنی نظامی است كه ریشه در اراده انبوه مردم داشته باشد.
2ـ اطلاعات، 11/1/1358؛ گاه شمار سیاست خارجی ایران، مركز اسناد انقلاب اسلامی، ج 1، ص 136.
3ـ صحیفه امام، ج6، صص 465ـ 457.
جهت اجراي اين آموزش بايد کمي حرفه اي باشيد و حواستان را جمع کنيد. رايانه ها معمولا داراي يک هارد ديسک هستند. براي اولين قدم بهتر است که پارتيشن هاي هارد ديسک خودتان را نامگذاري کنيد. براي اين کار به My Computer رفته و روي يک پارتيشن کليک راست کنيد. گزينه Properties را انتخاب کنيد. در پنجره باز شده شما مي توانيد نام پارتيشن را تغيير دهيد. اين کار را براي همه پارتيشن ها تکرار کرده و نام آنها را به خاطر بسپاريد. حالا رايانه تان را خاموش کنيد. شما هارد ديسکي که مي خواهيد اطلاعات را از آن کپي کنيد در اختيار داريد. به دقت آن را بررسي کنيد. همه هارد ديسک ها به وسيله يک نوع کابل به مادربورد متصل مي شوند. در کنار محل اتصال کابل به هارد ديسک محل اتصال فيش برق يا همان POWER قرار دارد. اما مهمترين نکته که شما بايد به آن دقت کنيد جامپرها هستند. معمولا روي بدنه هارد ديسک ها نحوه قرار گيري جامپرها توضيح داده شده است. جامپر يک قطعه ريز است که مي توان به وسيله آن تنظيمات يک قطعه سخت افزاري را به صورت فيزيکي تغيير داد. در جدول موجود روي بدنه هارد ديسک به دنبال وضعيت Slave بگرديد. شما بايد جامپر هارد ديسک دوم را با توجه به توضيحات اين جدول به حالت Slave تغيير بدهيد. حالا در کيس رايانه خاموش را باز کنيد. در کيس رايانه تان دنبال هارد خودتان بگرديد. مشاهده مي کنيد که کابلي آن را به مادربرد متصل کرده است. اين کابل معمولا داراي دو جاي اتصال مي باشد. ممکن است اين کابل هم به هارد ديسک شما و هم به سي دي رام متصل باشد. شما مي توانيد از طريق همين کابل هارد ديسک دوم را به مادربرد متصل کنيد. براي اين کار مي توانيد جاي اتصال دوم را از سي دي رام جدا کنيد. به جاي آن هارد ديسک را به اين قسمت متصل کنيد. حالا شما 2 هارد ديسک را از طريق يک کابل به مادربرد رايانه تان متصل کرده ايد. هارد ديسک رايانه شما به عنوان ميزبان و هارد ديسک دوم به عنوان مهمان به حساب مي آيد. حالا بايد برق مورد نياز را براي هارد ديسک مهمان تامين کنيد. به نوع فيش POWER هارد ديسک دقت کنيد. يکي از اين نوع فيش ها احتمالا در رايانه شما به صورت آزاد وجود دارد. اين کابل ها همگي به سيستم اصلي برق رايانه متصل هستند. يکي از اين فيش هاي آزاد را به هارد ديسک مان وصل کنيد. حالا بايد رايانه تان را روشن کنيد. به محض روشن شدن رايانه کليد Delete را فشار دهيد تا وارد تنضيمات مادربرد شويد. اين منو ممکن است با توجه به نوع مادربرد متفاوت باشد. اما معولا در اولين منو تنظيمات هارد ديسک تعيين مي شود. به منوي Standard Cmos Features برويد. معمولا به صورت پيش فرض مادربردهاي جديد براي شناسايي هارد ديسک ها در حالت اتوماتيک تنظيم شده اند. اگر اين گونه نيست شما تنظيم اين قسمت را به حالت Auto تغيير دهيد تا مادربرد به به صورت خودکار هارد ديسک ها را شناسايي کند. اين کار هم در قسمت بايد صورت بگيرد. بعد از انجام اين کار از اين منو بيرون آمده و گزينه Save a Exit را انتخاب کنيد. در صورتي که تمام مراحل را درست انجام داده باشيد را يانه شما مثل سابق عمل مي کند. ويندوز شما بالا مي آيد. اما با رفتن به قسمت My Computer متوجه اضافه شدن پارتيشن هاي جديد مي شويد. پارتيشن هاي غريبه که نامشان براي شما آشنا نيست همان پارتيشن هاي هارد ديسک مهمان هستند. حالا اطلاعاتي را که لازم داريد بين دو هارد ديسک کپي کنيد. دقيقا مانند زماني که روي هارد ديسک خودتان اطلاعات را از يک پارتيشن به پارتيشن ديگري کپي مي کرديد. بعد از تمام شدن کارتان دوباره رايانه تان را خاموش کنيد. شما حالا بايد همه چيز را به حالت اول برگردانيد. هارد ديسک مهمان را با جدا کردن کابل هاي مادر برد و برق جدا کنيد. وضعيت جامپر روي آن را دوباره به حالت اول برگردانيد. اين حالت روي بدنه هارد ديسک با عنوان Master مشخص شده است. اگر محل اتصال دوم روي کابل قبلا به سي دي رام متصل بود دوباره آن را به همان وضعيت برگردانيد. در کيس را هم کاملا ببنديد. 