موضوعات اصلي
طرز خريد گوشت و طبخ آن: انتخاب گوشت براي طبخ هر نوع غذا که بخواهيم از مهم ترين نکاتي است که بايد توجه زيادي به آن مبذول گردد بايد چند نکته ذيل را به ياد داشت: نوع غذاي مورد نظر- گوشت بايد از محل مورد اطمينان خريداري شود- در کشورهاي خارجي ذبح حيوانات به دو روش اسلامي و غير اسلامي مي باشد، موقع خريد از فروشنده نوع ذبح را سئوال کنيد زيرا در طعم غذا بسيار مؤثر است- حتي المقدور گوشت بيات باشد ولي دقت شود که قصاب داراي يخچال باشد و گوشت در يخچال نگاهداري و بيات شده باشد- رنگ و بوي گوشت از حالت طبيعي خود برنگشته باشد- وزن استخوان گوشت مورد نظر از يک چهارم وزن کلي گوشت خريداري شده تجاوز نکند، براي طبخ بيفتک بايد تردترين گوشت انتخاب شود، تردي گوشت از لحاظ خود حيوان مربوط به قسمت هائي از بدن حيوان است که کم حرکت کرده باشند. مثلاً عضلاتي که پائين ران و دست و گردن را تشکيل مي دهند مسلماً سفت تر از عضلات بالاي ران يا پشت حيوان است. بنابراين تردترين قسمت گوشت بدن حيوان در درجه اول فيله آن است که در داخل استخوان راسته واقع شده است اين قسمت از حيوان اصلاً حرکت نمي کند. بعد از آن خود گوشت راسته است که از آن هم مي توان بيفتک درست کرد و قسمتي از ران که به آن سياه ران و گرده ران مي گويند گوشت مناسبي براي طبخ بيفتک مي باشد. حال ببينيم چطور بيفتک را از فيله بايد بريد. فيله را بايد کاملاً از رگ و پي و پوست جدا نمود. مي دانيم که فيله يک تکه گوشت ديگر به انتهاي آن متصل است که مخالف خواب فيله است بايد اول اين تکه را جدا کنيم چون بريدن گوشت براي بيفتک بايد حتماً به راه مخالف الياف باشد، همان طور که فيله را مي بريم آن تکه ديگر را نمي توان بريد بدين جهت مجبوريم که آن را قبلاً جدا کنيم و بر خلاف الياف به دو تکه بنمائيم سپس گوشت بيفتکي را چهار انگشت به چهار انگشت قطع بنمائيم و از مقطع آن با يکي گوشت کوب مخصوص سنگين بکوبيم و دو سه مرتبه بيشتر نبايد کوبيده شود و گوشت کوب ميخي به کار برده نشود. همان طور که گفته شد از ران هم مي شود بيفتک درست کرد ولي بايد دانست که از چه قسمت هاي آن مي توان براي اين منظور استفاده کرد و در ضمن بايد دانست که اگر از گوشت ران بيفتک را درست کنيم ارزان تر تمام مي شود. حال يک ران گاو جوان را در نظر مجسم کنيم که ماهيچه‌اي طرف پائين آن قرار گرفته و يک استخوان وسط آن است مي بينيم که يک طرف استخوان کمي منحني است گوشتي که روي آن منحني قرار گرفته است براي اسکالپ به کار برده مي شود و هم چنين مي توان بيفتک هم از آن درست کرد مشروط بر اين که الياف آن را طبق همان دستوري که براي فيله داده شده بريده و براي بيفتک اماده کنيم. قسمت ديگر ران که خيلي براي بيفتک لذيذ است، درست قسمت مقابل همان عضله‌اي است که براي اسکالپ به کار برده مي شود و طرز بريدن آن هم از راه خلاف الياف آن است. زيرا گرده ران پهلوي سفيد ران واقع شده است سفيد ران عضله اي است که حيوان خيلي در موقع حرکت و راه رفتن آن را به کار مي برد بنابراين بسيار گوشت دير‌پزي است و اين تکه سفيد ران را براي راگو و طاس کباب که به مقدار دو سه ساعت بايد روي آتش پخته شود به کار مي برند. در بعضي از کشتارگاه ها اره هاي مخصوصي دارند که اين استخوان را به آساني اره مي کنند بنابراين قسمت هاي زائدي که روي آن است بر داشته و سفيد ران را هم مي برند و بر مي دارند و دو قسمت روبه‌روي يکديگر که وسط آن استخوان واقع شده است به طريقي که گفتيم با هم بريده و پخته مي شود و به صورت يک بيفتک بزرگ که وسط آن يک گردي استخوان است در مي آورند و اسم اين نوع بيفتک Round Steak يا Ram Steak مي باشد. کتلت دسته دار کتلت دسته دار هم يک نوع بيفتک است که از گوشت راسته با استخوان درست مي شود مثلاً يک تکه راسته که داراي شش استخوان دنده است مي توان از آن شش کتلت دسته دار درست کرد. قبلاً کليه رگ و ريشه و پوست راسته را گرفته مخصوصاً بايد پوست و لثه که بين دنده ها است و باعث سفتي گوشت مي شود گرفت و سپس مي بريم يعني بين هر استخوان گوشتي است که بايد از يکديگر جدا شود و مقداري گوشت به استخوان باقي مي ماند که طبق دستور براي طبخ آماده مي گردد. از تمامي گوشت هائي که شمرده شد مي توان شنيتسل را درست کرد فقط شنيتسل را بايد با گوشت کوب مخصوص زد تا پهن و نازک شود و سپس طبق معمول آن را آماده نمود.
طرز کار با ديگ بخار يا زودپز: براي اولين مرتبه که خواستيم ديگ بخار به کار ببريم بايد نوار لاستيکي داخل آن را بيرون آورده و آن را خوب بشوئيم و هم چنين داخل ديگ و منفذ کوچکي که براي خروج بخار است با يک مفتول تميز بکنيم و با آب و چوبک شتشوي ديگ بخار بسيار به جا است چون چوبک ماده‌اي است طبيعي و مواد قليائي ندارد پس از شستن و آب کشيده و بعد به کار مي بريم. پس از مدتي کار کردن ملاحظه مي کنيم که لاستيک دور داخل در ديگ کمي به طرف بالا انحناء پيدا مي کند، براي اين که به حالت اوليه بر گردد بايد لاستيک را بيرون بياوريم و از روي ديگر دوباره به جاي اوليه بگذاريم. در موقعي که ديگ را کنار مي گذاريم و از آن استفاده نمي کنيم بايد در آن را از طرف رو برگردانيم. ديگ بخار چون ديگ معمولي نيست بايد کليه دستورات آن را کاملاً رعايت بکنيم. اگر کتابچه‌اي با ديگ بخار داده مي شود مي توانيم با دقت از روي آن عمل کنيم. در صورتي که پس از مدتي ديديم در ديگ سفت شده و بايد با زور آن را بست مي بايست کمي روغن روان به دور لاستيک آن بماليم تا دو مرتبه روان شود. منفذ کوچکي که در وسط در ديگ واقع شده بايد هميشه باز بوده و دقت نمود که خرده هاي غذا آن را نگيرد. حالا بايد ببينيم به چه طريق مي‌توانيم غذا را را در ديگ بپزيم: اگر بخواهيم گوشت يا مرغ در آن بپزيم مي توانيم گوشت را در خود ديگ تفت بدهيم بدون اين که در آن را بگذاريم بعد کمي آب و نمک و يا هر چيز ديگر که در دستور غذائي گفته شده در آن مي ريزيم، در ديگ را مي گذاريم، سر پوش منفذ بخار را روي آن قرار مي دهيم و مي گذاريم جوش بيايد. اگر سبزيجات باشد بايد سبزيجات را قبلاً شسته و آماده کرده و سه پايه داخل آن را گذارده سبزيجات را روي سه پايه قرار مي دهيم و به مقداري در حدود نصف فنجان آب در ديگ مي ريزيم و اين مقدار آب کاملاً کافي است که سبزيجات پخته شود چون اين ديگ کليه بخار خودش را در داخل ديگ نگاه مي دارد در هر حال غذائي که در ديگ بخار گذارده مي شود نبايد بيش از دو سوم ديگ باشد. سر پوش منفذ بخار فشار درون ديگ را تحت کنترل قرار مي دهد و به وسيله همين سرپوش است که ما مي توانيم تشخيص بدهيم که فشار درون ديگ چه اندازه است. پس از پختن غذا هر گز سرپوش را قبل از اين که غذا قدري سرد شده باشد بر نمي داريم و براي اطمينان قدري به سرپوش مي زنيم اگر بخار از آن خارج شود دليل آن است که هنوز در داخل ديگ بخار زيادي وجود دارد و ممکن است در اثر برداشتن سرپوش بخار داخل ديگ به شدت خيلي زياد بيرون بيايد و لذا قبل از باز کردن ديگ وقتي مي خواهيم اين سر پوش را برداريم بايد مطمئن باشيم که حتماً فشار داخل ديگ از بين رفته است يعني با اطمينان خاطر در ديگ را برمي داريم. در موقع برداشتن در ديگ بايد دقت کنيم که رو به صورت خود بر نداريم زيرا خطر ناک است براي پختن غذاهاي مختلف مدت آن يکسان نيست و اغلب روي دسته ديگ نوشته شده و در ضمن در کتابچه‌اي که در دسترس همه گذاشته مي شود تذکر داده شده ولي اين مدت از موقعي به حساب مي آيد که غذاي داخل ديگ به درجه جوشيدن رسيده باشد، علامت جوشيدن غذا اينس تکه سر پوش روي منفذ ديگ شروع به لرزيدن مي نمايد و از آن موقع بايد وقت را حساب کرد. مثلاً اغلب سبزيجات در مدت ۴ الي ۵ دقيقه پخته مي شود زبان که يکي از سفت ترين گوشت ها به شمار مي رود حداکثر يک ساعت لازم دارد در صورتي که اگر در ديگ معمولي بپزيم ۵ الي ۶ ساعت احتياج به پختن دارد. موقعي که سرپوش ديگ بخار شروع به تکان خوردن مي نمايد بايد ْآتش را ملايم کرد به طوري که تکان سر پوش خيلي ملايم باشد و اگر شعله زير ديگ را کم نکنيم با لرزيدن زياد بخار خارج خواهد شد و اين کار خطر ناک است چون آب داخل ديگ کم است و کليه آب تبخير خواهد شد و غذا خواهد سوخت و بايد خيلي دقت بشود که فشار داخل ديگ به‌وسيله اين کنترل اتوماتيک به درجه مطلوبي نگاه داشته شود. در بعضي از دستورهاي غذائي ذکر شده است که بايد ديگ را بلافاصله سرد کرد. براي اين کار مي توانيم آن را در لگن آب سرد بگذاريم يا زير شير آب سرد نگاه داريم ولي در بعضي از دستورات نوشته شده که به حال خود بگذاريم تا سرد شود و سر پوش را برداريد و آن وقت در آن را باز کنيد. مي توانيم آب گوشت يا سبزي که داخل ديگ باقي مي ماند براي درست کردن سس و يا سوپ به کار ببريم. منبع: نورپرتال
شنيتسل
مفصل زانو، مفصلي است که به وسيله يک کپسول متشکل از رباط ها احاطه مي شود و حاوي مايعي است که به آن مايع سينوويال مي گويند که اصطکاک مفصل را کاهش مي دهد. در مفصل زانو، انتهاي استخوان ران با سر استخوان درشت ني (استخوان بزرگ تر ساق پا) کنار هم قرار مي گيرند. اين سطح را“کفه درشت ني” مي گويند. اين کفه به دو قسمت بيروني و دروني تقسيم مي شود. درشت ني در شيار خاصي ميان دو کنديل استخوان ران، مي لغزد. استخوان کوچک تر ساق پا (نازک ني)، وارد مفصل زانو نمي شود. اين استخوان، مفصل کوچکي را تشکيل مي دهد که آن را به يک طرف درشت ني وصل مي کند. اين مفصل چندان حرکتي ندارد. غضروف مفصلي، ماده اي است که انتهاي استخوان ها در هر مفصل را مي پوشانند. اين ماده در اغلب مفاصل بزرگ تر حدود ۲/۵سانتي متر ضخامت دارد. اين ماده، سفيد و درخشان است و قوامي لاستيکي دارد. غضروف مفصلي يک ماده لغزنده است که اجازه مي دهد سطوح استخواني بدون آسيب ديدن، روي هم بلغزند. کارکرد غضروف مفصلي اين است که ضربات وارده را جذب و يک سطح کاملا صاف ايجاد کند تا حرکت استخوان ها آسان شود. تقريبا در هر نقطه اي از بدن که دو سطح استخواني در مقابل هم حرکت مي کنند، اين غضروف مفصلي وجود دارد. در زانو غضروف مفصلي، انتهاي استخوان ران، سر استخوان درشت ني و پشت استخوان کشکک را مي پوشاند. رباط ها رباط ها(ليگمان ها) نوارهاي محکم بافتي هستند که انتهاهاي استخوان ها را به يکديگر متصل مي کنند. دو رباط مهم در هر طرف زانو قرار دارد: رباط کولترال داخلي (MCL) و رباط کولترال خارجي(LCL). داخل مفصل زانو، دو رباط مهم ديگر قرار دارد که بين استخوان ران و درشت ني قرار دارند: رباط صليبي قدامي(ACL) در جلو و رباط صليبي خلفي(PCL) در عقب. رباط هاي کولترال داخلي و خارجي، مانع از حرکت بيش از حد زانو به طرفين مي شوند. رباط هاي صليبي قدامي و خلفي، حرکت جلو به عقب زانو را مهار مي کنند. رباط صليبي قدامي مانع از لغزيدن بيش از حد درشت ني، روي استخوان ران به سمت جلو مي شود. رباط صليبي خلفي مانع از حرکت بيش از حد درشت ني، روي استخوان ران به سمت عقب مي شود. اين دو رباط همراه با هم مهم ترين رباط هايي هستند که پايداري زانو را حفظ مي کنند. مِنيسک ها(menisci) دو نوع رباط اختصاصي به نام“منيسک” ميان ران و درشت ني قرار دارند. اين ساختارها را گاهي“غضروف زانو” هم مي گويند، ولي در واقع منيسک ها با غضروف مفصلي که سطح مفصل را مي پوشاند، متفاوت هستند. منيسک هاي زانو به دو دليل اهميت دارند: تاندون ها: تاندون ها(زردپي ها) مانند رباط ها هستند، با اين تفاوت که عضلات را به استخوان ها متصل مي کنند. بزرگ ترين تاندون بدن“تاندون کشککي” است که در اطراف زانو قرار دارد. عضلات: حرکت زانو و راه رفتن ما به يک ساختار حرکتي وابسته است، که“ساختار راست کننده زانو” ناميده مي شود. اين ساختار که در جلوي زانو قرار دارد، شامل استخوان کشکک، تاندون کشککي، تاندون چهارسر و عضلات چهارسر است. عضلات چهارسر که در جلوي ران قرار دارند، عضلاتي هستند که به تاندون چهارسر متصل مي شوند. هنگامي که اين عضلات منقبض مي شوند، زانو را راست مي کنند، مثل زماني که ما از وضعيت نشسته بلند مي شويم. کشکک مانند يک تکيه گاه عمل مي کند و نيروي ايجاد شده به وسيله عضلات چهارسر را هنگام راست شدن زانو تشديد مي کند. هنگامي که عضلات چهارسر منقبض مي شوند، زانو راست مي شود. عضلات هامسترينگ در پشت ساق پا و ران قرار مي گيرند. هنگامي که اين عضلات منقبض مي شوند، زانو خم مي شود. متداول ترين صدمات و جراحت هاي ورزشي در هر ورزشي بايد انتظار آسيب ها، جراحت ها و خطرات احتمالي آن را داشته باشيد، به خصوص در ورزش هاي گروهي. هر ورزشي که طبق آمار در هر ۱۰۰۰ ساعت بيش از ۵ آسيب داشته باشد، جزء ورزش هاي پرخطر با درصد آسيب بالا به شمار مي رود. راگبي و لاکروس با ۳۰ صدمه در ۱۰۰۰ ساعت بالاترين حد هستند، در حالي که بسکتبال و اسکواش هم با آمار ۱۴ صدمه در ۱۰۰۰ ساعت بازي هاي پرخطري بحساب مي آيند. تعجب آور است که بدانيد، دو، و ايروبيک هم با ۱۱ صدمه، زياد از قافله ورزش هاي پرخطر عقب نيستند. آسيب هاي ورزشي انواع مختلف دارند، اما قسمت هاي ويژه اي از بدن هستند که بيش از ساير اعضاء در خطر صدمه خوردن هستند. 1- ورم تاندون آشيل وقتي از تاندون پشت زنو(تاندون آشيل) زياد استفاده شود، باعث درد و ورم در آن ناحيه خواهد شد. اگر درمان نشود، صدمه سخت تر شده تا حدي که دويدن را به کلي دشوار و غيرممکن مي کند. اين آسيب بيشتر در دونده ها و ورزشکاراني که با دويدن يا پريدن سر و کار دارند اتفاق مي افتد. پيشگيري و درمان: دادن تمرين هاي کششي و قدرتي به عضلات و ماهيچه هاي ساق پا مي تواند از بروز اين آسيب جلوگيري کند. RICE و درمان هاي ضد تورمي و تقويت ماهيچه هاي ساق پا بهترين درمان هاي ممکن براي اين عارضه هستند. تا برطرف نشدن کامل عارضه، ورزش را شروع نکنيد چون باعث تشديد وضعيت خواهد شد. 2- ضربه ي مغزي اين صدمه با خوردن ضربه به سر ايجاد مي شود. علائم آن شامل سرگيجه، اختلالات بينايي، سردرد، ضعف حافظه، از دست دادن تعادل، سختي تمرکز، و حالت تهوع مي باشد. اين صدمه ضرورتاً همراه با بي هوشي نمي باشد. در ورزش هاي برخوردي مثل فوتبال، بوکس و هاکي اين عارضه بيشتر اتفاق مي افتد. البته در ورزش هايي مثل اسکي و ژيمناستيک هم زياد رخ مي دهد. با اين که اکثر افراد پس از چند هفته به حالت عادي برمي گردند، اما ضربه ي مغزي در خيلي افراد به آسيب هاي جدي مي انجامد. 3- کشيدگي ماهيچه هاي ران اين عارضه زماني اتفاق مي افتد که هنگام دويدن در ورزش هايي مثل فوتبال و واليبال، يک دفعه تغيير جهت بدهيد. علائم آن شامل درد عميق، ورم و گاهي کبودي داخل ران مي باشد. 4- درد و ورم ساق پا اين عارضه بيشتر براي افرادي اتفاق مي افتد که عادت به تحرک و ورزش ندارند. بالا بردن ناگهاني فشار و شدت تمرينات، پوشيدن کفش هاي کهنه و دويدن و پريدن روي زمين هاي خيلي سخت نيز ممکن است باعث بروز اين عارضه شود. 5- درد پايين کمر اگر چه اين عارضه بيشتر در افراد چاق و کم تحرک اتفاق مي افتد، اما ممکن است براي دونده ها، دوچرخه سواران، گلف و تنيس بازان نيز پيش بيايد. مهم ترين عامل ايجاد اين عارضه، انجام غلط و نادرست حرکات کششي است. پيشگيري و درمان: اگر چه بيشتر انواع اين عارضه قابل پيشگيري نيستند، اما انجام صحيح حرکات کششي قبل از ورزش و گرم کردن درست بدن، احتمال وقوع آن را کاهش مي دهد. راه هاي درماني پيشنهادي RICE، دارو هاي ضد-تورمي و کشش عضلات است. 6- کشيدگي عضلات و ماهيچه ها گرم نکردن صحيح بدن، خستگي، عدم انعطاف پذيري و ناتواني و ضعف، همه از عوامل کشيده شدن ماهيچه در ورزشکاران مي باشد. معمول ترين ماهيچه هايي که کشيده مي شوند، عضلات پشت ران(در ورزش هايي همراه با دويدن است مثل دوميداني، بسکتبال) و ماهيچه ساق پا(در تنيس بازان) مي باشد. البته ماهيچه هاي ديگري نيز باتوجه به ورزش مورد نظر درصدد کشيدگي هستند. 7- آسيب هاي آرنج در ورزش تنيس و گلف تعجب آور است که اين آسيب %۷ کل آسيب هاي ورزشي را تشکيل مي دهد. در اين آسيب ورزشي، تاندون هاي آرنج به خاطر ضربات مکرر بَک هند در تنيس آسيب ديده و باعث ايجاد درد در قسمت داخلي آرنج مي شود.، البته گاهاً ممکن است قسمت خارجي هم صدمه ببيند. 8- رگ به رگ شدن و پيچ خوردگي مچ پا اين آسيب در ميان افرادي که فوتبالف هاکي، بسکتبال و واليبال بازي مي کنند، بسيار متداول است. مي توان گفت در ورزش هايي که با دويدن و پريدن سر و کار دارد غير قابل اجتناب است. اين حرکات ممکن است باعث پيچ خوردن مچ پا و گاهي پاره شدن يک تاندون يا ليگامنت شود. با عکس برداري مي توان تشخيص داد که عضو دچار شکستگي شده است يا خير. 9- آسيب ديدگي شانه %۲۰ آسيب ديدگي هاي ورزشي مربوط به شانه است که شامل دررفتگي، رگ به رگ شدن و ضرب ديدگي مي شود. اين آسيب ديدگي در ورزشهايي مثل تنيس، شنا، وزنه برداري، بيسبال و واليبال بيشتر اتفاق مي افتد. علائم اي عارضه، بروز درد، کوفتگي عضلاني و احساس ضعف و ناتواني در شانه مي باشد. 10- آسيب ديدگي زانو در دونده ها آسيب ديدگي زانو %۵۵ آسيب ديدگي هاي ورزشي را تشکيل مي دهد و تقريباً ¼ اين مشکلات توسط پزشک جراح ارتوپد برطرف مي شود. البته دونده ها تنها قربانيان اين آسيب ورزشي نيستند. دوچرخه سواران، شناگران، افرادي که ايروبيک استپ کار مي کنند، و آن ها که فوتبال و بسکتبال و واليبال بازي مي کنند نيز ممکن است به اين عارضه دچار شوند. در اين عارضه، استفاده بيش از حد از زانو باعث ناراحتي و آسيب رسيدن به تاندون زير کاسه ي زانو مي شود. تعويض مفصل زانو چيست؟ جراحي تعويض مفصل ممکن است راه‌حلي براي آرتريت ناتوان کننده، درد ناشي از ساير مشکلات پزشکي، يا توموري باشد که زانو را مبتلا کرده است. اما اگر عوامل خطرساز معيني داشته باشيد، دکترتان ممکن است جراحي را براي شما توصيه نکند. پيش از اين که به زير چاقوي جراحي برويد، اين نکات را در نظر داشته باشيد: از خودتان اين سوال ها را بکنيد: آيا درد مفصل تان باعث اشکال در به خواب رفتن شما مي شود؟ آيا فعاليت هاي روزمره مانند ايستادن يا بالارفتن پله ها شما را ناراحت مي کند؟ اگر به هر يک از سوالات پاسخ“آري” مي دهيد، جايگزيني مفصل را مورد ملاحظه قرار دهيد. در مورد جراحي بحث کنيد: اگر پزشک تان معتقد است، که شما از جراحي تعويض مفصل نفع مي بريد، از او بخواهيد شما را به يک جراح ارتوپد معرفي کند. اطلاعات بيشتر کسب کنيد: در مورد چگونگي آماده شدن براي عمل، اين که جراحي شامل مواردي مي شود، زمان دوره نقاهت و فيزيوتراپي پس از آن اطلاعات به دست آوريد. جراحي هاي جايگزين را در نظر داشته باشيد: در صورت دسترسي از جراحي تعويض مفصل با حداقل تهاجم استفاده کنيد، که نياز به برش هاي کمتر و کوچک تر و معمولا ماندن کمتر در بيمارستان و دوره هاي نقاهت کوتاه تر دارد. 
۱) مانند يک ضربه گير عمل مي کنند و نيروي وارده از طرف وزن بدن را در سطح بزرگ تري پخش مي کنند.
۲) به رباط هاي اطراف زانو کمک مي کنند تا زانو را پايدار نگه دارند. يک توپ را تصور کنيد که روي يک سطح صاف قرار گرفته است. اين توپ انتهاي استخوان ران است و آن سطح صاف سر استخوان درشت ني. منيسک ها در واقع به دور انتهاي گرد استخوان ران مي پيچند و فضاي ميان آن و کف استخوان درشت ني را پُر مي کنند. منيسک ها با اين ساختار، به توزيع وزن استخوان ران روي استخوان درشت ني هم کمک مي کنند. اگر منيسک ها وجود نداشتند، هر وزني که روي استخوان ران وارد مي شد، روي يک نقطه از استخوان درشت ني منتقل مي شد. اما با وجود اين منيسک ها، وزن روي تمام سطح کفه بالايي استخوان درشت ني توزيع مي شود. اين توزيع وزن به وسيله منيسک ها اهميت زيادي دارد، زيرا از وارد آمدن فشار بيش از حد بر غضروف مفصلي در انتهاهاي استخوان ها جلوگيري مي کند. فشار بيش از حد بر غضروف مفصلي مي تواند به سطح آن آسيب برساند و باعث تحليل آن در طي زمان شود. منيسک ها علاوه بر محافظت از غضروف مفصلي، به رباط ها کمک کنند تا زانو را پايدار نگه دارند. منيسک ها مانند يک ديلم که زير يک چرخ ماشين پارک شده قرار مي گيرد، مفصل زانو را پايدارتر مي کنند. منيسک ها در لبه بيروني شان ضخيم تر هستند و اين ضخامت کمک مي کند تا مانع از تکان خوردن انتهاي استخوان ران روي کفه استخوان درشت ني شود. در مجموع همه رباط هاي زانو از جمله مهم ترين ساختارهايي هستند که به پايداري زانو کمک مي کنند. رباط ها استخوان ها را به استخوان ها متصل مي کنند. بدون رباط هاي محکم و قوي، براي اتصال ران به درشت ني، مفصل زانو بيش از حد، شل و ول مي شد.
پيشگيري و درمان: بهترين راه پيشگيري از ضربه مغزي، اجتناب از ورزش هاي برخوردي است. اما براي اکثر افراد اين راه حل مناسبي به نظر نمي رسد. براي درمان اين عارضه استراحت بهترين روش است. اگر سردرد داشتيد، مي توانيد از قرص هاي مسکن استامينوفن استفاده کنيد. بنابر شدت ضربه ي وارده، بايد از چند ساعت گرفته تا چند ماه از انجام دوباره ي ورزش هاي برخوردي اجتناب کنيد.
پيشگيري و درمان: بهترين راه پيشگيري از بروز اين عارضه، انجام تمرينات کششي قبل از ورزش است. بهتر است که شدت ورزش را تدريجاً بالا ببريد تا احتمال بروز اين وضعيت کمتر شود. RICE و درمان هاي ضدتورمي بهترين روش هاي درماني براي اين آسيب مي باشد. از انجام فعاليت هاي شديد، يک يا دو هفته پس از بروز عارضه جداً خودداري کنيد. پس از بروز عارضه، در محل آسيب ديده يخ بگذاريد تا التيام يابد، پس از آن مي توانيد ماهيچه ها را کشيده و تقويت کنيد.
پيشگيري و درمان: پوشيدن کفش مناسب، انجام حرکات کششي قبل از ورزش و بالا نبردن ناگهاني شدت ورزش، بهترين راه هاي جلوگيري از بروز اين وضعيت هستند. يخ گذاشتن، انجام حرکات کششي و درمان هاي ضد-تورمي، بهترين راه هاي درماني مي باشند.
پيشگيري و درمان: بهترين راه جلوگيري از بروز چنين عارضه، انجام حرکات کششي صحيح قبل و پس از ورزش کردن و اجتناب از ورزش هنگام خستگي و ضعف است. RICE و دارو هاي ضد-تورمي مثل ساير آسيب ها، بهترين درمان براي اين عارضه مي باشد. خوب است که کمي هم به آرامي عضلات را کشش دهيد. وقتي عارضه شروع به بهبودي کرد مي توانيد دوباره ورزش را شروع کنيد، اما هر از چند گاهي در ميان ورزش مکث کرده و ماهيچه هايتان را بکشيد تا به طور کامل بهبود يابيد.
پيشگيري و درمان: بهترين راه جلوگيري از بروز اين آسيب، انجام تمرينات تقويتي ساعد و بازو است. هم چنين اصلاح کردن طريقه ي ضربه زدن با راکت و استفاده از آرنج بند مي تواند کمک کننده باشد. براي درمان اين عارضه RICE و داروهاي ضد-تورم مناسب است، اما در بعضي موقعيت ها فيزيوتراپي و ترک ورزش به مدت زياد ضروري است.
پيشگيري و درمان: تقويت مچ پا با حرکات نرمشي، بستن مچ يا استفاده از مچ بند مي تواد از بروز اين اتفاق پيشگيري کند اما ضمانتي در کار نيست که اگر افتاديد يا حرکاتي اشتباه انجام داديد صدمه نبينيد. پيچ خوردگي مچ پا را مي توانيد با RICE و داروهاي ضد-تورمي مداوا کنيد. اما به هيچ وجه بيش از يک روز استراحت نکنيد. بايد سعي کنيد مچ پاي تان را به نرمي تکان داده و بچرخانيد تا از ورم آن کم شود.
پيشگيري و درمان: براي پيشگيري از وقوع اين عارضه که بيشتر زماني اتفاق مي افتد که مدتي از شانه خود استفاده نکرده باشيد. مثل دوران تعطيلات ليگ، بهتر است قبل از شروع ورزش عضلات آن را با وزنه زدن تقويت کنيد. بهترين راه هاي درماني براي اين عارضه نيز RICE و داروهاي ضد-تورمي است.
پيشگيري و درمان: کفش يا کفي کفش هاي تان را مرتباً عوض کرده و از نوع مناسب استفاده کنيد. بين تمرينات تان مدت بيشتري استراحت کنيد. اگر زانوي تان آسيب ديد حداقل دو روز از انجام دوباره ي ورزش خودداري کرده و از داروهاي ضد-تورم استفاده کنيد. قبل از شروع دوباره ي ورزش حتماً خود را خوب گرم کرده و در محل آسيب ديده از يخ استفاده کنيد. پيشگيري بهترين درمان است اکثر آسيب ديدگي هاي ورزشي به خاطر گرم نکردن صحيح و انجام حرکات کششي به طريقي نادرست قبل از ورزش کردن است. بالا بردن ناگهاني شدت ورزش هم مي تواند به شما صدمه بزند. از اين رو بهترين راه پيشگيري انجام حرکات صحيح کششي قبل و پس از ورزش و افزايش شدت ورزش به تناسب مهارت ها و تجارب تان در آن ورزش مي باشد.
برخي از اين عوامل خطر ساز اين ها هستند:
- ابتلا به عفونتي که زانو را مبتلا مي کند.
- دچار بودن به چاقي مرضي شديد.
- داشتن عضلات ضعيف در جلوي ران، که راه رفتن را با مشکل روبرو کند.
- معلوليت رواني شديد.
- عدم رسيدن جريان خون کافي به ساق پا که ممکن است مانع بهبودي کامل پس از جراحي شود.
- ابتلا به سرطان لاعلاج که به انتشار به نقاط ديگر بدن ادامه مي دهد.
در مورد داروهاي تان صحبت کنيد: پيش از جراحي، به پزشک تان در مورد همه داروهايي که مصرف مي کنيد از جمله داروهاي گياهي و ويتامين ها، توضيح دهيد، تا جراحي تان دچار عارضه نشود.
براي دوره نقاهت آماده باشيد: سالمنداني که از جهات ديگر سالم هستند، مي توانند انتظار داشته باشند که چهار تا پنج روز پس از جراحي از بيمارستان مرخص شوند. فيزيوتراپي را در رده اول قرار دهيد: در صورتي که مي خواهيد بهبودي سريع و مناسبي داشته باشيد، فيزيوتراپي توصيه شده براي شما يک ضرورت است. براي مقابله با درد مفصل به اين اصول راهنماي عمومي توجه کنيد:
- هميشه طرح درماني دکترتان را رعايت کنيد.
- هنگامي که ممکن است، به مفاصل تان استراحت دهيد.
- تمرينات کششي ملايم نيز به تسکين درد مفصل کمک مي کند.
- حمام گرم بگيريد، و ماساژ انجام دهيد.
- از داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي استفاده کنيد، اما اطمينان حاصل کنيد که ابتدا با دکترتان در اين مورد مشورت کنيد، به خصوص اگر فرد مبتلا به درد مفصل کودک است.