موضوعات اصلي
در صورتیکه زیاد در Windows XP اصطلاحا پرسه می زنید احتمالا با پوشه ای به نام System Volume Information مواجه شده اید و این سوال برای شما بوجود امده که این پوشه چیست و چه فایده ای دارد؟
پوشه سیستم والیوم اینفورمیشن در واقع بخشی از System Restore، ابزاری برای برگرداندن وضعیت سیستم به حالتی قبل، است .
System Volume Information مکانی است که ویندوز اکس پی مراحل تغییرات سیستم برای بازگردانی (System Restore) و همچنین فایلهای مربوط به این اعمال را در این پوشه نگهداری می کند .
درصورتیکه سرویس System Restore در کامپیوتر شما فعال است اما با این وجود پوشه System Volume Information را در درایوهای خود نمی بینید بایستی "نمایش فایلهای مخفی و سیستمی" را فعال کنید .
برای این منظور در My Computer به منوی [Tools=>Folder Options=>View]رفته و گزینه Show Hidden Files and Folders را فعال کنید . همچنین بایستی گزینه Hide protected operating system files را از حالت تیکدار خارج نمایید (غیرفعال کنید) . در صورت مشاهده پنجره تایید، OKرا کلیک کنید .
ممکن است پوشه های زیادی به نام System Volume Information در سیستم شما وجود داشته باشد و این موضوع بستگی به تنظیمات System Restoire دارد .
در مواقعی که زیاد اقدام به حذف و نصب نرم افزار در کامپیوتر می کنید این پوشه ها دارای حجم زیادی می باشد و حتی به چندین گیگابیات می رسند .
نکته: بسیاری از ویروس های کامپیوتری خود را در این پوشه مخفی می کنند و در صورتیکه شما سیستم خود را با استفاده از System Restore به مرحله ای فبل برگردانید این ویروس ها مجددا باز می گردند . این یکی از دلایلی است که بعضی از کاربران گمان می کنند فولدر System Volume Information ، ویروس است و یا یا توسط ویروس ها ایجاد شده است !
استراس تروپ کار روي زبان «c با کلاس» را در سال ۱۹۷۹ آغاز کرد.ايده ساخت اين زبان جديد در زمان کار بر روي تز دکتراي خود به ذهن استراس تروپ خطور نمود. او متوجه شد که سيمولا داراي ويژگي هاي مناسب براي ساخت برنامه هاي بسيار بزرگ است اما براي استفاده عملي بسيار کند است اما BCPL با وجود سرعت بسيار زياد براي ساخت برنامه هاي بزرگ بسيار سطح پايين است. زماني که استراس تروپ کار خود را در آزمايشگاه هاي بل (Bell Labs) آغاز نمود با مشکل تحليل هسته unix با توجه به محاسبات توزيع شده روبرو شده بود. ● استاندارد زبان بعد از سال ها کار کميته مشترک ANSIISO در سال ۱۹۹۸ ++ C را استاندارد نمودند (ISO/IEC۱۴۸۸۲:۱۹۹۸). به مدت چند سال پس از انتشار استاندارد اين کميته گزارشات معايب را مورد بررسي قرار داده نسخه اصلاح شده استاندارد ++ C منتشر شد. در سال ۲۰۰۵ گزارشي فني بنام «گزارش فني کتابخانه ۱» (که معمولاً بصورت اختصار TR۱ خوانده مي شود) انتشار يافت. با وجود اين که گزارش بخشي رسمي از استاندارد نيست ولي بخش هايي را به آن اضافه نموده که انتظار مي رود در نسخه هاي بعدي استاندارد در نظر گرفته شود. پشتيباني از اين گزارش در حال افزايش بين تمام کامپايلرهاي فعلي است. در حالي که ++ C به هيچ مؤسسه اي وابسته نيست اين مستندات بصورت آزادانه در دسترس نيستند. ● نام ++ C اين نام منسوب به ريک ماسکيتي (اواسط ۱۹۸۳) است و براي اولين بار در دسامبر سال ۱۹۸۳ به کار برده شد. در طول مدت تحقيق اين زبان بنام «C جديد» و بعدها «C با کلاس» خوانده شد. در علوم کامپيوتر هنوز هم ++ C به عنوان ابرساختار C شناخته مي شود. آخرين نام از عملگر ++ در زبان C (که براي افزايش مقدار متغير به اندازه يک واحد بکار مي رود) و يک عرف معمول براي نشان دادن افزايش قابليت ها توسط + ناشي گشته است. با توجه به نقل قولي از استراس تروپ: «اين نام ويژگي ها تکاملي زبان در C را نشان مي دهد.»+ C نام زباني غير مرتبط به اين زبان است. استراس تروپ مبدا اين نام را در فصل اول کتاب خود «زبان برنامه نويسي ++ C » اشاره مي نمايد که معني ديگر ++ C را مي توان در ضمائم کتاب جرج ارول بنام ۱۹۸۴ يافت. در سه قسمت از زبان تخيلي Newspeak «کلمات C» براي اشاره به لغات فني و حرفه اي بکار مي رود. «دو علامت +» براي ايجاد صفات عالي از صفات Newspeak به کار مي رفت بنابراين ++ C به معناي زباني با بيشترين شباهت به C است. وقتي که به صورت خصوصي از ريک ماسکيتي در مورد اين اسم سؤال شد او در جواب گفت که اين اسم بصورت خودماني در بين آنها به کار مي رفته است و تصور نمي کردند که اين نام بصورت نام رسمي اين زبان درآيد. ● توسعه آينده ++ C همچنان در حال تکامل است تا نيازهاي آينده را پاسخگو باشد. نسخه جديد استاندارد ++ C در حال بررسي است و تحت عنوان C++۰x است که انتظار مي رود در سال ۲۰۱۰ منتشر گردد. تغييرات کنوني نشان مي دهد که که همچنان به صورت چندمدلي++ C تأکيد مي گردد. توسعه هاي مهم پشتيباني از چندرشته اي و مفاهيمي براي راحت نمودن کار با قالب هاست. اضافه نمودن ويژگي جمع آوري زباله به آن به شدت مورد بحث است. Boost.org گروهي براي بيشترين استفاده از ويژگي هاي فعلي ++ C مي باشد. آنها ويژگي هاي تابعي و فرابرنامه نويسي آن را گسترش مي دهند و در مورد ++ C به کميته استاندارد نصيحت هايي نموده است که کدام ويژگي ها خوب عمل نمي کنند و کدام ها نياز به توسعه دارند.
با يادآوري تجربيات خود در دوران دکترا، او زبان C را با استفاده از ويژگي هاي سيمولا گسترش داد. C به اين دليل انتخاب شد که C يک زبان عمومي، سريع، قابل حمل و بصورت گسترده در حال استفاده بود. علاوه بر C و سيمولا زبان هاي ديگري مانند۶۸ ALGOL ، ADA، CLU، ML نيز بر ساختار اين زبان جديد اثر گذاشت. در ابتدا ويژگي هاي کلاس، کلاس هاي مشتق شده، کنترل نوع قوي، توابع درون خطي و آرگومان پيش فرض از طريق Cfront به C اضافه شد. اولين نسخه تجاري در سال ۱۹۸۵ ارائه شد. در سال ۱۹۸۳ نام زبان از «C با کلاس» به++ C تغيير يافت. ويژگي هاي ديگر شامل توابع مجازي، سربارگزاري عملگر و نام تابع، ارجاعات، ثوابت، کنترل حافظه توسط کاربر بصورت آزاد، کنترل نوع بهتر، و توضيحات يک خطي به صورت BCPL با استفاده از «//» نيز به آن اضافه شد. در سال ۱۹۸۵ اولين نسخه زبان برنامه نويسي ++ C انتشار يافت و مرجع مهمي براي اين زبان فراهم شد در حالي که هيچ استاندارد رسمي وجود نداشت. در سال ۱۹۸۹ ويرايش ۲/۰ از زبان ++ C ارائه شد. 
ويژگي هاي جديدي مانند ارث بري چندگانه، کلاس هاي انتزاعي، اعضاي ايستاي توايع، اعضاي ثابت تابع، و اعضاي حفاظت شده به آن اضافه شد. در سال ۱۹۹۰ «راهنماي مرجع ++ C» منتشر شد. اين کار بنيان استانداردهاي بعدي شد. آخرين ويژگي هاي اضافه شده شامل موارد زير بودند: قالب توابع، استثناها، فضاهاي نام، تبديلات جديد، و يک نوع داده منطقي. در حين تکامل++ C کتابخانه استاندارد نيز بوجود آمد. اولين نسخه کتاب استاندارد شامل کتابخانه جريانات I/O بود که جايگزين printf و scanf شد. در ادامه مهم ترين ويژگي اضافه شده Standard Template Library بوده است.
در چندین ماه گذشته پیشرفت های جدیدی در طراحی پروسسورها، بویژه از طرف شرکت AMD حاصل شد. این شرکت علاوه بر اینکه یک cpu با طراحی کاملا ْ۶۴ بیتی عرضه کرد که باعث برتری یافتن این شرکت در بازار کامپیوترهای رومیزی پیشرفته گردید، همچنین در حذف کنترل کننده‌های حافظه (MCH) پیشقدم شد که در عملکرد Athlon ۶۴ و چیپهای optron یک پیشرفت قابل ملاحظه نسبت به پروسسورهای intel به حساب می‌آید. اینتل به طور متقابل پروسسور سازگار ۶۴ بیتی را عرضه نمود. به تازگی نیز هر دو شرکت پردازشگرهای دوهسته ای را عرضه نموده‌اند، این پروسسورها بهتر از آن چیزی که شما انتظار دارید کار می‌کنند. پروسسورهای اینتل و AMD هر دو دارای دو هسته پروسسور، در حال کار در یک قالب می‌باشند که هر یک از هسته‌ها بصورت مستقل توابع و پردازشهای داده را انجام می‌دهند (در مورد اینتل این مورد کامل تر است) و هر دو این هسته‌ها توسط نرم افزار سیستم عامل هم آهنگ می گردند. 
در این مقاله سعی شده تا تکنولوژی که در این دو محصول استفاده شده و مقدار افزایش کارایی که شما می توانید از آنها انتظار داشته باشید بررسی گردد. در حال حاضر AMD فقط پروسورهای کلاس سرور opteron با دو هسته را بطور کامل به بازار عرضه کرده و بزودی Athlon ۶۴*۲ برای کامپیوترهای رومیزی را نیز به بازار عرضه می‌کند. در طرف مقابل اینتل در حال حاضر پنتیوم Extreme Edition ۸۴۰ رومیزی با دو هسته را به بازار عرضه نموده در حالی که خط های تولید Pentium D و dual xeons هنوز متوقف نشده اند.
با توجه به اینکه پروسسورهای دو هسته‌ای در اصل یک سیستم چند پروسسوره که در یک قالب قرار گرفته اند، می باشد. اجازه بدهید اینک چندین تکنولوژی که در سیستم های چند پردازشگر استفاده می شود را مورد بررسی قرار دهیم.