موضوعات اصلي
آلرژي هاي بيني در نتيجه برخورد ذرات آلرژي زا با سلول هاي ديواره بيني بروز مي كنند. در اين حالت ابتدا ذرات آلرژي وارد بيني مي شوند. ذرات آلرژي زا عبارت از گروه هاي گياهان، گرد و غبار، كپك‌ها و هاگ كپك ها و پشم حيوانات هستند. اين ذرات با آنتي بادي هاي موجود در سلول هاي بيني موسوم به IGE واكنش نشان مي دهد. اين امر باعث آزاد شدن هيستامين مي شود. هيستامين باعث عطسه، گرفتگي بيني و آب ريزش بيني مي شود. اين سلول هاي بيني مواد ديگري نيز ترشح مي كنند. اين مواد باعث نفوذ گروهي از سلول هاي موسوم به ائوزينوفيل به ديواره بيني مي شود. اين سلول ها طي يك دوره 6 تا 24 ساعته به ديواره بيني سفر مي كنند. اين سلول ها موادي آزاد مي كنند كه مي توانند چندين ساعت پس از بروز علائم اوليه به اين علائم بيافزايند. واكنش اول«واكنش ابتدايي» ناميده مي شود و علايمي كه چندين ساعت بعد از واكنش ابتدايي بروز مي كنند، واكنش مرحله آخر ناميده مي شوند. براي مثال فردي كه نسبت به پشم گربه ها حساسيت دارد به محض برخورد با يك گربه واكنش آلرژيك فوري از خود نشان مي دهد. اين جلمه ابتدايي ممكن است تا زماني كه فرد با حيوان در تماس است ادامه پيدا كند. هنگامي كه فرد محيط را ترك كند، علايم فروكش مي كند. پس از آن حركت سلول هاي ائوزنيوفيل منجر به بروز موج ديگري از علايم مي شود. علايم و نشانه هاي آلرژي بيني شامل ترشحات بيني به صورت مايع سفيد و آبكي، سرفه، خارش گوش، آب ريزش چشم و قرمز شدن آن، خارش بيني، خشك شدن بيني، سختي تنفس و عطسه هستند كه واكنش هاي مرحله دوم نيز بسيار شبيه هستند. در مورد افرادي كه مبتلا به آلرژي مزمن هستند علائم ديگري نيز ممكن است مشاهده شود كه عبارت از خشكي مداوم بيني، كاهش حس بويايي، سردردهاي سينوسي، معمولا در ناحيه پيشاني، چانه و بين چشم ها هستند. افرادي كه مبتلا به آلرژي مزمن هستند حتي ممكن است با محرك هاي غير آلرژيك نيز علائم آنها آغاز شود. اين محرك ها شامل هواي خشك، هواي سرد، دود سيگار و غبار موجود در هوا هستند. عامل اصلي بروز آلرژي هاي بيني همان طور كه در بالا ذكر شد واكنش ميان سلول هاي ديواره بيني و ذرات آلرژي زاست. براي پيشگيري از بروز اين حالت بايد توجه داشت كه بسياري از ذرات آلرژي، در هوا موجود هستند، بنابراين شايد براي برخي افراد پيشگيري امر دشواري باشد. اما اگر عامل آلرژي فرد گربه ها و ساير حيوانات خاص باشد خارج كردن اين حيوانات از منزل در امر پيشگيري بسيار اهميت دارد. هم چنين افرادي كه از گرد و غبار موجود در فضا دچار حالت آلرژي مي شوند، مي توانند در آپارتمان هايي با سقف، كف و ديوار هاي چوبي زندگي كنند. افراد مبتلا به آلرژي شديد بيني بايد از مجاورت با دود تنباكو و دخانيات خودداري كنند. آنتي هيستامين ها از جمله ديفن هيدرامين يا كلورفنيرامين مي توانند علائم بيماري را متوقف كنند. هم چنين، استفاده از افشانه هاي استروئيدي مانند كرومولين به توقف آزاد شدن مواد سلول هاي بيني به داخل مجراي بيني كمك مي كند. اين افشانه ها مانع از ترشح سلول هاي بيني و در نتيجه بروز علائم اوليه مي شوند. تشخيص آلرژي ها اغلب با يك آزمايش سابقه بيماري يا آزمايش جسمي صورت مي گيرد. فرد ممكن است در مورد بروز علايم پس از تماس با عوامل آلرژي زا مانند تماس با گربه گزارش دهد. برخي افراد ممكن است اين علائم را در فصل هاي خاص داشته باشند. براي افرادي كه با علائم پيش رو مانند خشكي بيني مواجه مي شوند آزمايش هاي ديگري نيز تجويز مي شود. آزمايش آلرژي معمولا براي تشخيص فاكتورهاي ويژه كه باعث بروز علائم به طور منحصرا در افراد مي شود صورت مي گيرد. در خصوص تاثيرات بلندمدت اين حالت بايد خاطرنشان كرد كه اين تاثيرات اغلب در افرادي بروز مي كند كه در دوره هاي طولاني و پي در پي از بيماري آلرژي رنج مي برند. بروز حالت آلرژيك در درازمدت احتمال ابتلا به آسم را تا 4 برابر افزايش مي دهد. افرادي كه مبتلا به آلرژي هاي مزمن هستند، مانند افراد حساس به گرد و غبار، نيز بيشتر در معرض علائم مزمن و بلند مدت اين بيماري قرار دارند. هم چنين ابتدا به آلرژي براي دوره هاي طولاني مثلا از ابتداي فصل بهار تا آخر فصل پاييز دچار علائم مزمن و بلند مدت اين بيماري مي شوند. اين علائم مزمن شامل سرفه هاي مزمن، گرفتگي شديد و دائمي بيني، كاهش ضمانت موكوس(مايع مخاطي) بيني، درد در صورت، خستگي، فقدان حس بويايي، سردردهاي سينوسي و در حالت هاي شديد عفونت هاي سينوسي و آسم مي باشد. بهترين و مهم ترين راه درمان جلوگيري از مواجهه با عوامل آلرژيك و حساسيت‌زا است. در موارد كوتاه مدت اغلب مصرف آنتي هيستامين به طور خوراكي توصيه مي شود. در موارد شديدتر تجويز دارو بر عهده پزشك خواهد بود. هم چنين هر نشان جديد يا شديدتر حتما بايد با درمانگر در ميان گذاشته شود. 
بيماري هوچكين عبارت است از سرطاني شدن قسمت مركزي گره هاي لنفاوي. اين بيماري در واقع يك نوع لنفوم است. اين بيماري، لنفوسيت ها(نوعي گلبول سفيد)، گره هاي لنفاوي(گره هايي كه عفونت را كنترل و مواد ايمني زا براي بدن درست مي كنند) و طحال(در واقع يك گره لنفاوي بزرگ است) را درگير مي سازد. بيماري هوجكين مي تواند در هر سني رخ دهد، اما در بزرگسالان جوان و نيز افراد مسن شايع تر است. اين بيماري در كودكان زير 10 سال نادر است. علايم شايع - خارش در تمام بدن. علل عواقب مورد انتظار اگر زود تشخيص داده و درمان شود، معمولاً با اشعه درماني و داروهاي ضد سرطان قابل معالجه است. با درمان، ميزان بقاي 10 ساله 80% است. پتانسيل بهبودي برحسب نوع سلول هايي كه در نمونه‌برداري از گره لنفاوي ديده مي شوند متغير است. درمان داروهاي ضد سرطان. داروها ممكن است باعث اثرات جانبي يا واكنش هاي نامطلوب در بعضي از بيماران شوند. علايم جديد ممكن است به علت دارو، خود بيماري اصلي، يا بروز يك بيماري جديد پديد آيند. اثرات جانبي ناشي از دارو معمولاً با سازگار شدن بدن با آن يا قطع دارو ناپديد مي شوند. در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- گره هاي لنفاوي متورم، بدون درد به هنگام لمس، با قوام لاستيكي و بدون چسبندگي به يكديگر هستند. اين گره هاي بزرگ شده در هر كجاي بدن مي توانند باشند اما در زير بغل يا كشاله ران بيشتر ديده مي شوند.
- تب و عرق ريزش شبانه به طور متناوب.
- كاهش وزن.
- زردي چشم‌ها و پوست.
- احساس كسالت.
- كم‌خوني.
- خونريزي گوارشي.
ناشناخته است، اما تحقيقات نشان دهنده آن هستند كه يك عفونت ويروسي ممكن است دخيل باشد.
عوارض احتمالي
گسترش سرطان به ساير نقاط بدن- ناباروري در مردان در اثر درمان- بيماري هاي قلب يا ريه، كم‌خوني، كم‌كاري تيروييد، و عفونت ها.
بررسي هاي تشخيصي ممكن است شامل آزمايش خون و مغز استخوان، لنفانژيو گرام(روشي تشخيصي كه با تزيق ماده حاجب به درون مجاري لنفاوي و عكس‌برداري با اشعه ايكس دستگاه لنفاوي بررسي مي شود)، نمونه‌برداري از گره هاي لنفاوي، سي تي اسكن قفسه سينه و شكم، و عكس برداري از قفسه سينه. سعي كنيد در مورد درمان بيماري و شانس معالجه خود مثبت بيانديشيد. داشتن ديدگاه ذهني خوب و مثبت كمك بسيار مهمي در بهبود بيماري است. درمان ممكن است به طريق زير انجام گيرد: تنها اشعه درماني(استفاده از امواج پرانرژي[توليد شده توسط دستگاه هاي اشعه ايكس مخصوص، دستگاه هاي كبالت و ساير دستگاه ها] براي درمان بعضي از انواع سرطان)، شيمي درماني(درمان سرطان با تزريق داروهايي كه سلول هاي سرطاني را بدون آسيب رساندن به بافت سالم از بين مي برند)، يا تركيب اين دو روش. بهداشت مناسب و دهان در جلوگيري از بروز زخم هاي دهاني به هنگام شيمي درماني مؤثر است. مرداني كه تحت درمان قرار مي گيرند ممكن است تمايل داشته باشند كه اسپرم خود را ذخيره كنند تا اگر نابارور شوند بتوانند با روش هاي كمكي بچه‌دار شوند.
داروها
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم بيماري هوجكين را داريد. اگر يكي از موارد زير به هنگام درمان رخ دهد: تب‌ـ علايم عفونت(قرمزي، تورم، درد خود به خودي يا به هنگام لمس) در هر كجاي بدن ـ تورم پا و ساق پا ـ ناراحتي به هنگام ادرار كردن يا كاهش ميزان ادرار در روز. اگر احساس مي كنيد كه دارو باعث بروز علايمي شده است.
بسته شدن مجراي گوش توسط موم گوش عبارت است از توليد بيش از اندازه موم گوش(سرومن)، كه باعث بسته شدن مجراي خارجي گوش شود. موم گوش توسط غده هاي موجود در مجراي گوش توليد مي شود و نقش محافظت از مجراي خارجي گوش را بر عهده دارد. مجراي خارج گوش از پرده گوش به محيط بيرون از گوش كشيده شده است. ميزان توليد موم در افراد مختلف متفاوت است. در بعضي از افراد، موم آنقدر كم توليد مي شود كه هيچ گاه به طور محسوس در گوش جمع نمي شود. اما در بعضي از افراد، توليد موم آنقدر زياد است كه هر چند ماه مجراي گوش را كاملاً مسدود مي كند. علايم شايع علل توليد بيش از اندازه موم توسط غده هاي موجود در مجراي خارجي گوش. عواقب مورد انتظار عوارض احتمالي داروها در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- كاهش شنوايي.
- گوش درد.
- احساس گرفتگي و بسته شدن گوش.
- وزوز گوش.
عوامل تشديد كننده بيماري
- قرار گرفتن در معرض گرد و غبار يا خرابه.
- سابقه خانوادگي توليد زياد موم گوش.
- آب رفتن به داخل گوش، كه مي تواند باعث تورم موم گوش شود.
- استفاده از گوش پاك كن براي تميز كردن مجراي خارجي گوش.
پيشگيري
از بودن در جاهايي كه گرد و غبار هوا زياد است يا خرابه‌ها خودداري كنيد. بودن در اين نوع مكان ها باعث توليد بيش از اندازه موم گوش مي شود. اگر مجبور هستيد در مكان هاي پر گرد و غبار حضور داشته باشيد، از گوش پنبه استفاده كنيد. ريختن ماهانه 2-1 قطره گليسيرين در گوش ممكن است موم را نرم كرده، از بروز مجدد انسداد جلوگيري كند.
موم گوش را مي توان درآورد، اما در بعضي از موارد نياز به صبر وجود دارد.
عفونت گوش- آسيب به پرده گوش.
براي درد خفيف مي توان از استامينوفن استفاده كرد.
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم بسته شدن مجراي گوش توسط موم گوش را داريد به طوري كه علي رغم اجراي روش مشروح در قسمت درمان، باز نشود. اگر بسته شدن گوش در يك كودك زير 14 سال رخ دهد. اگر همراه بسته شدن گوش تب و گوش درد وجود داشته باشد. در اين حالت، گوش را شستشو ندهيد.