مصاحبه با يك خانم آلماني كه به دين اسلام گرويده
مصاحبه زير گفتگويي است با يك خانم آلماني كه به دين اسلام گرويده است . تانيا پولينگ ، در يك خانواده مسيحي متولد شده است واز اهالي هامبورك است . وي بيست و دو سال سن دارد و برداشت وي از دين اسلام بسيار جالب و شنيدني است . همچنين او علت سرزندگي اش را ، آشنايي با اسلام ميداند. او در پاسخ به اين سوال كه شرح حال خود را باز گو كند چنين ميگويد:

تانيا پولينگ ( Tania Poling ) از اهالي هامبورگ است . چهره جوان ، شاداب و سرزنده اش حاكي از رضايت درون است. 22 سال سن  دارد علت سرزندگي اش را « آشنايي با اسلام » مي داند. از او مي خواهيم تا شرح حال خود را بازگو كند.
 من در خانواده اي تقريباً مرفه زندگي مي كردم و در واقع به ظاهر همه چيز داشتم. دوستان زيادي داشتم و هميشه پس از كار با آنها به گردش و تفريح مي رفتم. اگر چه در جمع بودم اما هميشه احساس سرگرداني و پوچي داشتم و در عين خوشي دردل به دنبال چيزي مي گشتم. بيش از هر چيز از اينكه نمي دانستم اين احساس چيست و به دنبال چيستم، مضطرب بودم. يكي از روزها كه با دوستانم در مركز خريد شهر هامبورگ مشغول گشتن بوديم ، ناگهان به يك زن مسلمان محجبه برخورد كردم. با غرور خاصي شروع به مسخره كردن او كرديم و من به او گفتم : اين چه قيافه اي است كه براي خودت درست كرده اي ؟ برخلاف انتظار من كه فكر مي كردم او را خرد كرده ام ، بلافاصله جواب داد: اين چه وضعيت برهنگي است كه تو براي خودت درست كرده اي ! گفتگويي غافلگيركننده بين ما در گرفت و آن خانم مسلمان نه تنها از خود هيچ ضعفي نشان نداد بلكه تمام مدت نيز سعي كرد تا به من بفهماند كه حفظ حيا و پوشش نشانه سلامت روح و روان است. و بر عكس برهنگي نشاني از بيماري و عدم سلامتي روح است. طبيعتاً در آن وضعيت همه حرفهاي او را رد كردم و هر كدام از ما به راه خود ادامه داد. اما اين برخورد مرا شديداً به فكر فرو برده بود و روزها به شخصيت محكم و پرصلابت آن زن محجبه فكر مي كردم. همين فكر حس كنجكاوي مرا برانگيخت و بالاخره يك روز از روي كنجكاوي به مسجد امام علي (ع) در هامبورگ رفتم. حضور مليتهاي مختلف حتي آلماني مسلمان بسيار برايم جالب بود و بهت زده اعمال آنان را زير نظر گرفته بودم . آن روز با عده اي نيز صحبت كردم و خصوصاً كه متوجه شدم، دين اسلام فقط مخصوص شرقي ها نيست و اروپايي هاي زيادي نيز به اين دين مشرف شده اند . از سوي ديگر روابط عاطفي آنان خيلي مرا مجذوب خود كرده بود. احساس مي كردم همه با هم هستند و كسي احساس تنهايي ندارد، اگر چه در اقليت هستند. مقايسه مي كردم با زندگي خودم و مي ديدم ، ما اگر چه در جمع هستيم ، در كنار يكديگر زندگي مي كنيم ، دوست و رفيق و آشنا زياد داريم، بعضاً با خانواده نيز زندگي مي كنيم ، اما در واقع هر كسي براي خودش زندگي مي كند. نمي دانم شايد بهتر است بگويم ما حتي براي خود نيز نبوديم ، از آنجايي كه هيچ كس حتي به خودش نيز فكر نمي كرد و فكر نمي كرد براي چه در دنيا آمده است، يا براي چي زندگي مي كند ، آخر خط چيست ؟ من اين حالت را در مسلمانان نديدم. آنها سرگردان نبودند و مي دانستند براي چه زندگي مي كنند. از هر كه سؤالي مي كردم ، جوابي داشت و همه جوابها تقريباً يكي بود. آنها انسان را در مقابل همه چيز مسؤول مي دانستند. در حالي كه من ياد گرفته بودم، انسان فقط در برابر خودش مسؤول است. فرد هنگامي كه در جمع مطرح مي شد، ديگر معنايي نداشت و من بر عكس از فرد و حقوق فرد شنيده بودم. اينجا بود كه دريافتم اينها با هم هستند چون قلبهايشان براي يك چيز مي تپد. ارتباط من بدين صورت با مسجد هامبورگ به طور مداوم ادامه يافت و در اين رفت و آمدها با برخي از مسلمانان ، خصوصاً ايراني ها ارتباطم بيشتر شد. استدلال هاي آنان را كاملاً قبول داشتم و اين گفتگوها و رفت و آمدها تا بدانجا پيش رفت كه بالاخره احساس كردم من هم « يك مسلمان هستم » و بدين ترتيب شهادتين را به جا آوردم.

- اگر بخواهيد در يكي دو جمله بيشترين عامل مؤثر در مسلمان شدن خود را ترسيم كنيد ، كدام عامل را اصلي مي بينيد؟

رابطه معنوي مسلمانان با خدا ، صميميت بين آنان ، هدفمندي و منصب ديني آنان از جمله نكاتي بودند كه مرا مجذوب كرده و به سمت اسلام كشيدند.

- روابط خانوادگي امروز شما ، پس از مسلمان شدن مستحكم تر شده يا به علت مسلمان شدن دچار مشكل هستيد؟

من در حال حاضر با خانواده ام زندگي مي كنم. البته مسلمان شدن من همراه بود با يك سري مشكلات و همه دوستان قديمي ام مرا طرد كردند. والدينم نيز اصلاً نمي توانستند تغييرات من خصوصاً تغييرات ظاهري ام را بپذيرند. به همين علت جرو بحث هاي زيادي داشتيم. تا بالاخره آنها متوجه شدند كه من در عقيده و انتخابم راسخ هستم مدتي است كه ديگر بحثي ميان ما وجود ندارد و اخلاق اسلامي من باعث شده است تا آنها « تانياي امروزي »را بر« تانياي ديروزي» ترجيح دهندو من رضايت را در چشمان آنها مي بينم. البته حجاب من برايشان ثقيل است ، چون اطرافيان نيز آنها را راحت نمي گذارند.جالب است بدانيد اگر چه تمام دوستان سابقم را از دست داده ام ، اما اصلاً احساس تنهايي نمي كنم. امروز اگر چه در جمع دوستانم نيستم ، اما خود را در جمع مي بينم. در جمع امت اسلامي و اين احساس زيبايي است. وقتي به مسجد مي روم ، مي بينم كه تنها چيزي كه آنجا اهميت ندارد، مليت است ، ظاهر ملاك نيست و آنچه ديگران را به سوي انسان جلب مي كند ، اعتقاد واحد به خداوند بزرگ است. و اين بزرگي مرا چنان مجذوب كرده كه حتي حاضر به نگاه كردن به عكسهاي يك سال پيش خود نيستم.

- شما با پذيرش اسلام ، دچار مشكلات زيادي شده ايد. عدم پذيرش جامعه ، استهزا ديگران ، از دست دادن موقعيت اجتماعي ودوستان ، از همه چيز صرف نظر كرده ايد ، در مقابل چه به دست آورده ايد؟

من خودم را به دست آوردم، كه از همه چيزهايي كه قبلاً داشتم مهمتر است. و پس از خودم ، خدا را يافتم. من با خدا بيگانه بودم و در زندگي گذشته ام خدا هيچ نقشي نداشت و به همين علت در همه شرايط احساس پوچي داشتم حتي در به ظاهر شيرين ترين لحظات . اما امروز شيريني واقعي ام را پيدا كردم. با اسلام به آرامش روحي رسيده ام. امروز مي دانم كيستم، چرا هستم و به كجا خواهم رفت. من دوستان قديمي ام را از دست داده ام اما در عوض خواهران و برادران ديني را در سرتاسر دنيا به دست آورده ام. و بالاخره قرآن كه پيام الهي است و بزرگترين سرمايه من . و امروز حتي حاضر نيستم در مقابل تمام سالهاي گذشته ، يك لحظه اينها را از دست بدهم.

- شما قبلاً اشاره كرده ايد كه آن خانم مسلماني كه در مركز خريد هامبورگ ملاقات كرديد، در جواب استهزاء شما نسبت به حجاب ، حجاب را نشانه سلامت روح دانسته است. عقيده امروز شما با توجه به اينكه خود نيز محجبه شده ايد، چيست؟

طبيعي است كه امروز آن را قبول دارم و به همين علت نيز ، آن را برگزيده ام. البته در اين جامعه و براي يك اروپايي اين قدم اصلاً ، قدم راحتي نيست. اما وقتي انسان تصميم مي گيرد، خداوند به او اراده اي قوي مي دهد. با حجاب انسان متحمل يك سري سختي هاي ظاهري مي شود، اما از خيلي چيزها در امان مي ماند. و من در ارتباط با مردان كاملاً اين امنيت را احساس مي كنم. قبلاً اكثر نگاهها معني دار بود و انتظار هر مردي را مي شد در نگاهش خواند. ما در جامعه اي زندگي مي كنيم كه ارزش وجودي زن در درجه اول به ظاهر او بستگي دارد. زن بايد زيبا باشد ، خوش پوش باشد ، او بايد لوند باشد، شما اگر برنامه هاي تبليغاتي ، شوهاي تلويزيوني و نشريات را بررسي كنيد ، مي بينيد كه از زن تنها يك انتظار وجود دارد، او بايستي لوند باشد، تمام مدهاي لباس براي اين است كه او را لوندتر جلوه دهند و در اين ميان آن دسته از زناني كه معيارهاي لوندي از قبيل اندام خوب را ندارند ، در اين جوامع دچار عقده هاي روحي رواني مي شوند. زنها هر روز بايد به اين فكر باشند كه چه كار كنند تا زيباتر باشند، خوب ببينيد، چه انرژي اي از انسان به هدر مي رود، به هر حال هميشه يك كسي خوشگلتر از ديگران وجود دارد.

حجاب نفي همه اين تبليغات است. با حجاب يك سري از ملاكهاي ظاهري پنهان مي شود و زن ديگر به عنوان موجودي كه بايد براي خوش آمدن ديگران لوند و دلربا باشد ، مطرح نمي شود. و ديگران در مقابله با زنان با حجاب در مي يابند كه آنان را همان طور كه هستند بپذيرند ، بدون لحاظ ارزشهاي ظاهري شان و برابري اينجاست كه مفهوم مي يابد. انسان در مقابل انسان . نه موجودي دلربا در مقابل خريدار . اين حس علي رغم مشكلات برخورد مردم ، حسي كاملاً غرور آميز است و انسان را به اعتماد به نفس مي رساند.

- با تشكر اگر پيامي داريد بفرماييد؟

تعصب ديني و حس اعتماد به نفس مسلماناني كه با آنها برخورد كردم، مرا به سوي اسلام كشاند. اگر مسلماناني سر راه من قرار مي گرفتند كه با اسلام بيگانه بودند و بي تفاوت نسبت به آن ، شايد من هرگز جذب اسلام نمي شدم. اين دو صفت ، صفتي است كه از سوي دشمنان اسلام شديداً مورد حمله قرار مي گيرد و اگر اين دو صفت مسلمانان از دست برود، سرنوشت اسلام همان سرنوشت مسيحيت خواهد شد. پس مسلمانان بايستي ارزشهاي خود را شناخته و آنها را پاس بدارند.

به نقل از نشريه پيام زن