در سال جاری، پس از گذشت ۴۵ سال میزان عرضه و تقاضای گندم در کشور یکسان می شود و بدین ترتیب ما در پایان سال زراعی ۱۳۸۳ ۱۳۸۲ در تولید گندم خودکفا می شویم. این موفقیت را باید در وضعیتی جشن بگیریم که نزدیک به یک سوم از گندم تولیدی در ضایعات نان هدر می رود.
طرح خودکفائی گندم در بستر اطمینان از امنیت غذائی کشور و جایگزینی واردات پیگیری می شود ولیکن مسائل و چالش های متعددی پیرامون آن مطرح شده است: اقتصادی نبودن و فاقد مزیت بودن تولید این محصول، در بسیاری از مناطق کشور و عدم امکان صادرات آن به بازارهای جهانی و قیمت ارزان تر گندم وارداتی نسبت به تولیدی، چالش هائی است که این طرح با آن مواجه است.
خرید تضمینی گندم :

قیمت خرید تضمینی گندم را شورای اقتصاد در سال جاری ۱۷۰ تومان تعیین کرده است که نسبت به سال گذشته که کیلوئی ۱۵۰ تومان بود ۲۰ تومان افزایش یافته است. کارشناسان، این افزایش را مهمترین عامل رشد تولید گندم مازاد کشاورزان در جهت نیل به خودکفائی گندم، ارزیابی کرده اند؛ در حالی که خود این قیمت داخلی، به بررسی بیشتر نیاز دارد، زیرا اگر بنا باشد که نهاده های کشاورزی با قیمت تمام شده محاسبه شود قیمت واقعی گندم فراتر از اینها خواهد بود، زیرا نهاده های کشاورزی کود، سم، بذر و آب، سهم قابل توجهی را به خود اختصاص می دهند، به نحوی که در سال ۱۳۸۳ براساس اعلام وزارت جهاد کشاورزی حدود ۲۷ درصد قیمت تمام شدهٔ ما مربوط به هزینه های آب بهاء است و حدود ۲۳ درصد از هزینه ها نیز مربوط به کود، سم و بذر است.