صنعت توریست ، ماراتن توسعه اقتصادی جهانی
توسعه صنعت توریست به عنوان مهمترین بخش اقتصادی و ارزآور یكی از چالش های مهم توسعه اقتصادی در دنیا است و رقابت كشورها در این عرصه هم اینك به یك "ماراتن توسعه ای" تبدیل شده است.
فراگیری ابعاد سرمایه گذاری و اشتغالزایی صنعت توریست یكی از ویژگیهای این صنعت اقتصادی پایه است كه علاوه برزودبازده بودن، ظرفیت های نامحدودی را نیز برای سرمایه گذاری دارد.
بسیاری از كارشناسان عقیده دارنددرجهان كنونی صنعت گردشگری سومین پدیده اقتصادی پویا، پررونق و روبه توسعه پس از "نفت" و"خودروسازی" است كه برای برخی كشورها درآمد سرشاری را دارد.
سازمان همكاری و توسعه جهانی، گردشگری را پس از "بانكداری" دومین بخش خدمات در تجارت بین الملل معرفی كرده است.
براساس آمار WTOدر سال ۲۰۰۰ میزان سرمایه گذاری دربخش گردشگری ۷۰۱ میلیارد دلار یعنی معادل ۴/۹ درصدكل سرمایه گذاری جهان بوده است.
براساس پیش بینی انجام شده این رقم تا سال ۲۰۱۰ به بیش از ۱۴۰۰ میلیارد دلار معادل ۶/۱۰ درصد كل سرمایه گذاریهای جهانی خواهد رسید.
براساس آمار WTOتا سال ۲۰۱۰ رشد صنعت توریسم ۴/۲ درصد و آمار گردشگران نیز به یك میلیارد نفر و درآمدجهانی این بخش به ۷۳۶ میلیارددلارخواهد رسید.
گستره جهانی صنعت جهانگردی، توسعه نوآوری های تكنولوژی،جریانهای سرمایه، فرهنگ، اطلاعات و افزایش درآمدها، بهبود شرایط ارتباطات گردشگری را جلوه دیگری بخشیده است.
در عصر حاضر كه جهانگردی و شكوفایی اقتصادی صنعت توریست به دغدغه مشترك جهانی تبدیل شده است ، كشورهای موفق بوده اند كه با بكاربردن ابتكار عمل و یافتن راههای جدید بنحو مطلوب از توانمندیهای این بخش بهره برده اند.
اینكه از صنعت گردشگری به بعنوان كلید توسعه برخی كشورها یاد می شود، ناشی از درآمد كلان این صنعت است و در برخی كشورهاهم اینك جهانگردی درالویت دیگر برنامه ها قرار دارد.
به گفته كارشناسان، وابسته بودن ۵۰ درصد تولید ناخالص برخی كشورهای كوچك جهان و محسوس بودن درآمد برخی كشورهای بزرگ از گردشگری می طلبد كه در كشور ایران به عنوان یك غول بزرگ گردشگری آسیاباتمدن وتاریخ كهن بیش از پیش در این بخش سرمایه گذاری شود.
به گفته وزیر گردشگری مالزی در سال ۲۰۰۱ تعداد گردشگرانی كه از مالزی دیدار كرده اند ۷/۱۲ میلیون نفر و درآمدارزی ناشی از توریسم این كشور كم سابقه كوچك آسیایی ۲/۵ میلیارددلار بوده است.
"پادوكا عبدالعزیز"پیش بینی كرده است تا سال ۲۰۰۶ تعداد گردشگران این كشور به ۱۵ میلیون نفر و درآمدارزی آن به مرز هشت میلیارد دلار برسد.
این درحالی است كه براساس آمارسازمان میراث فرهنگی وگردشگری كشور سالانه به طورمتوسط ۷۰۰ هزار گردشگر خارجی واردكشور می شودو درآمدارزی آن تنها۳۵۰ میلیون دلار است.
حال با این وضعیت، جای این سووال باقی است كه آیا فاصله تنوع و جذابیت قدمت تمدن و گردشگری ایران با مالزی با درآمد ۲/۵ میلیارد دلار در سال به همین میزان است یااینكه صنعت توریست ایران از قافله توسعه گردشگری عقب مانده است.
یك استاد دانشگاه،صنعت توریست را ارزآورتر از نفت دانست وافزود: درآمد ۱۰۰۰ دلاری هر توریست برابر با ۶۰ تا ۷۰ بشكه نفت است.
"خدابخش مرادی" درگفت وگو باخبرنگارایرنا، جهانگردی را یك صنعت "مادر" دانست و افزود: درآمدها و عواید این صنعت تنها به یك گروه و افراد محدود تعلق نمی گیرد.
استاددروس مدیریت دانشگاه پیام نورشهركرد افزود: توسعه صنعت گردشگری در دنیا در بخشهای مختلف هتلداری ، هواپیمایی، كشتیرانی ،حمل ونقل ، مراكز اقامتی، تفریحی وبخش خدمات غذایی موجب اشتغال مستقیم و غیرمستقیم زیادی شده است.
به گفته وی، براساس گزارش شورای جهانگردی ومسافرت جهانی از هر ۹ نفر كارمند و كارگر دنیا یك نفر در صنعت گردشگری مشغول است و تعداد این افراد در دنیا ۲۱۲ میلیون نفر است.وی با ابزاز تاسف از كم تحركی بخش گردشگری ایران نسبت به دیگر كشورهاحتی كشورهای توسعه نیافته ، افزود: گردشگری مایه حیات بسیاری از كشورهااست تا جایی كه برخی دولت ها ۵۰درصد از تولیدات ناخالص را وابسته به گردشگری می دانند.
وی گفت: در برنامه سوم توسعه بالحاظ رشد ۲۴ درصدی برای ورود گردشگر به كشور پیش بینی شد تعداد گردشگران از یك میلیون و ۳۰۰ هزارنفر در سال ۷۸ به چهار میلیون نفر در سال ۸۳ برسد.
وی گفت: این درحالی است كه به گفته مشاور برنامه ریزی آمار سازمان میراث فرهنگی و گردشگری كشور سالانه تنها بطور متوسط ۷۰۰ هزار نفر وارد كشور می شوند و درآمد ارزی حاصله برابر ۳۵۰ میلیون دلار است.
این استاددانشگاه معتقد است: گردشگری و درآمد حاصل از آن توزیع درآمدها را متعادل تر و روند عمران منطقه ای را تسریع وفعالیت های اقتصادی كشور را متنوع می كند.
به گفته وی، جذب وبه جریان انداختن سرمایه های سرگردان،افزایش درآمد ملی و ارزآوری از دیگر مزیت های شكوفایی بخش گردشگری است.
مرادی افزود: شاخص های اجتماعی و فرهنگی در "چهارمحال و بختیاری " با مقایسه كشوری نشان می دهد كه این استان دو درصد از امكانات كشور را در زمینه تاسیسات اقامتی، اتاق و تخت دارد و ازاین حیث رتبه ۲۷ كشور را دارا است.
وی فرسوده بودن ناوگان حمل ونقل جاده ای، كمبود امكانات زیرساختی سیاحتی و زیارتی ، مشاركت ناكافی بخش خصوصی برای سرمایه گذاری، عدم معرفی مطلوب پتانسیل هاو جاذبه های گردشگری، نبود استراتژی مشخص در معرفی استعدادها و توانمندی ها و نیز عدم رشته آموزشی راهنمایی گردشگری را از موانع توسعه صنعت تورسیم این استان دانست.
به گفته وی، كوهستانی بودن و در كنارآن امكانات محدود رفاهی باعث شده كه گردشگران دركمترین زمان ممكن این استان را ترك كنند.
استان چهارمحال وبختیاری با داشتن جاذبه های طبیعی فرهنگی،تاریخی متنوع و با موقعیت ممتاز در میان سلسله جبال زاگرس، استعدادهای فراوانی در زمینه گسترش صنعت گردشگری دارد كه شناخت و توجه سرمایه گذاری بر روی این جاذبه ها اولین گام موثر را بر محرومیت زدایی از منطقه دارد.
دمای مطلوب و هوای خنك و متعادل در فوصل بهار و تابستان، قلل و مسیرهای كوهنوردی، یخچالهای طبیعی ، پهنه های وسیع پوشیده از برف ، چشم اندازهای زیبای طبیعی، تالابها و اكوسیستم های آبزی ، چشمه های پراب و متعدد و نیز غارها ، قابلیت های گردشگری این استان هستند.
وجود حدود ۲۳۰ گردشگاه، ۱۹ قلعه تاریخی، پلها و مناظربدیع آكوتوریست بی نظیر آبی برفی، سه تالاب بزرگ و بین المللی، بافت سردسیری و گرمسیری چهار فصل ،چهارمحال وبختیاری را به یك قطب گردشگری تبدیل كرده است.
معاون سازمان میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع دستی در بازدید اخیر خود از چهارمحال وبختیاری گفت: جاذبه های گردشگری این استان غیر قابل توصیف است.
دكتر"ملك زاده" توسعه زیرساختهای گردشگری استانهااز جمله استان پرجاذبه چهارمحال وبختیاری را یك سیاست مهم دولت دانست و اظهارامیدواری كرد: با اجرای طرح سفرهای ارزان قیمت و فعالیت بخش خصوصی روندجذب گردشگر خارجی و داخلی دراستانها تقویت شود.
براساس آمارهای اعلام شده در سال ۸۴ تنها ۵۰۰ گردشگرخارجی از چهارمحال و بختیاری دیدن كرده است. هم اكنون ۱۴ هتل و مهمانسرا و مسافرخانه خصوصی و دولتی دراین استان آماده ارائه خدمات به میهمانان می باشد.
مجله گسترش صنعت
