البته مخالفت هايي نيز در برابر يافته هاي اين محقق ازطرف سازمان هاي دولتي و نمايندگان گروه هاي صنعتي ارائه شده است كه از اين ميان مي توان به اعتراض Clayton Teagua، مدير اداره همكاري ملي فناوري نانو در آمريكا اشاره كردكه به سرمايه گذاري سالانه يك ميليارد دلاري در فناوري نانو مبادرت ورزيده است. او مي گويد: « هنوز چيزهاي زيادي وجود دارد كه ما بايد ياد بگيريم، هم اكنون شما يك مقاله در دست داريد كه نويسنده آن معتقد است بسياري از مواد نانوساختاري، سمي و خطرناك اند و در همين حال مقاله ديگردقيقاً عكس گفته هاي اين مقاله را ارائه مي دهد و معتقد است اين مواد نه تنها سمي نيستند، بلكه بسيار مفيد نيز هستند

فناوري نانو شامل دستكاري اتم ها براي ايجاد يك محصول در اندازه هاي بسيار كوچكتر از قطر موي سرانسان است. در اين اندازه مواد طبيعي رفتارهاي غيرطبيعي از خود نشان مي دهند كه قابل استفاده در محدوده وسيعي از كاربردهاي صنعتي است. در حال حاضر از نانومواد در صنعت كامپيوتر، ساخت لوازم آرايشي و پارچه هاي مقاوم در برابر كشش، وسايل ورزشي، رنگ ها و تست هاي تشخيص و درمان پزشكي استفاده مي شود. دانشمندان اميدوارند كه بتوانند از اين فناوري در پاك سازي آلودگي هاي محيط زيست نيز استفاده كنند

با تمام اين تفاصيل، نانوذرات ذاتاً مي توانند خطرناك باشند. طبق مطالعاتي كه روي حيوانات انجام شده، مشخص گرديده است که بعضي از نانوذرات با انسداد مجراهاي تنفسي و يا با وارد شدن به مغز و ديگر ارگان هاي حياتي، در فرآيندهاي متابوليكي آنها ايجاد مشكل مي كنند. مطالعات ديگري نيز نشان داده است كه مشكلات زيست محيطي ايجاد شده توسط اين نانوذرات غيرقابل برگشت مي باشد به خصوص زماني كه در آب يا خاك پخش کردند

در اين گزارش بر لزوم وضع قوانين و مقرراتي كه توسط آنها محيط زيست و مردم از گزند خطرات احتمالي محافظت شوند، تاکيد شده است. اين قوانين بايد به طور دقيق پيش بيني و وضع گردند تا در صورت لزوم مورد استفاده قرار گيرند. سازمان كنترل مواد سمي (TSCA)، بايد از ويژگي هاي مواد شيميايي جديد در دست توليد آگاه باشد تا بتواند با كنترل مجوزهاي اخذ شده توسط شركت ها و با كمك سازمان حفاظت از محيط زيست محدوديت هاي سخت گيرانه تري را در اين راستا اعمال كند

به دليل اين كه مواد شيميايي نانوساختار كاملاً شبيه مواد شيميايي معمول هستند و فقط اندازه آنها كوچكتر است، توليدكنندگان با طبقه بندي محصولات نانويي خود در رديف مواد شيميايي معمولي سعي در فرار از مقررات سخت گيرانه TSCA دارند. سازمان EPA نيز كه علاقه مند برقراري يك سيستم اجرايي داوطلبانه براي فناوري نانو است، هنوز نتوانسته است راهبردي براي پوشاندن اين حفره قانوني پيدا كند.

به طور كلي قوانين اجرايي فعلي بسيار ضعيف است، چرا كه توليد كننده را قبل از ارائه محصول به بازار ملزم به بررسي مشكلات زيست محيطي محصول نمي كند. سازمان فدرال مواد سمي و سازمان وضع قوانين غذا، دارو و لوازم آرايشي بهداشتي زماني به دولت اجازه بررسي خطرناك بودن يك محصول را مي دهد كه شكايتي در مورد مشكلات پيش آمده محصول توسط مردم ارائه شده باشد. علاوه بر اين تمامي سازمان هاي وابسته به حفاظت سلامت ملي از نظر تامين نيروي انساني وضعيت نامناسبي دارند

براي مثال تعداد كاركنان وزات بهداشت و سلامتي 25 (OSHA) درصد كمتر از سال 1980 مي باشد، در صورتي كه يكي از وظايف اين سازمان سركشي به كارخانجات توليدي محصولات فناوري نانو است. كميته حقوق مصرف کننده (CPSC) فقط 446 نفر را در استخدام خود دارد كه اين رقم نصف آمار 1980 است. با اين حال وزارت غذا و دارو در تازه ترين بيانيه خود اعلام داشته است قوانين موجود براي محصولات فناوري نانو كاملاً مناسب مي باشد. در ادامه اين بيانيه آمده است که ما همچنان در حال يادگيري و توسعه فناوري نانو هستيم و بايد اين فناوري را خوب ارزيابي و فوايد آن را مشخص كنيم. David Rejsski مدير برنامه هاي علوم نانو در مركز Woodrow Wilson هشدار داد كه ورود مواد نانومقياس به پوشش هاي فعال بيولوژيكي رشد روزافزوني را در پي داشته است و اين مسئله احتمال بروز خطرات زيست محيطي را افزايش مي دهد. وي افزود پيش بيني رفتار اين مواد كار بسيار پيچيده اي است و اكنون به دليل كمبود اطلاعات امكان اظهار نظر صريح در مورد آنها وجود ندارد

تبیان