رنگین کمان

برخیز که از آلِ پیمبر بنویسیم

یعنی سخن از عشق فراتر بنویسیم

توفیق اگر یار شود عرض سلامی

با جوهر اشک و مژه ی تر بنویسیم

از حال و هوای سفر از شوق مدینه

از فرصت پرواز کبوتر بنویسیم

سرها همه بر شانه ی دیوار بقیع است

باید سخن از آینه، از سر بنویسیم

باید قلم از اشک وضو داشته باشد

تا آیه ای از سوره ی کوثر بنویسیم

اخلاص بخواهید که از اُمِّ اَبیٖها

از عصمت صِدّیقه ی اطهر بنویسیم

از شوکت و قدرِ دو مسیحا و دو مریم

از دامن گل پرور مادر بنویسیم

تا از نفَس آینه ها نور بگیریم

از خطبه ی زهرای مُطهّر بنویسیم

از عشق جگر گوشه ی یاسین به ولایت

از حادثه ی سوختنِ در بنویسیم

از خار که در چشم علی بود بگوییم

از صبرِ شگفت آور حیدر بنویسیم

روحُ ٱلْقُدُس از غیب اگر باز مدد کرد

یک قِصّه به هفتاد و دو دفتر بنویسیم

دیباچه ای از دشت شقایق بنگاریم

گُلواژه ای از یاس مُعطّر بنویسیم

بر صفحه ی دلبستگی اُنسِ برادر

از اوج وفاداری خواهر بنویسیم

از شور اذان گفتن آیینه ی احمد

از قامت و «قد قامتِ» اکبر بنویسیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

از آب بگوییم که مهریه ی زهراست

از تشنگی غنچه ی پرپر بنویسیم

از سوز رباب و عطش، از خیمه ی گلها

از رنگِ گلوی علی اصغر بنویسیم

از علقمه و لاله ی عباسی و ایثار

از غیرت عباس دلآور بنویسیم

از رویت زیبای هلال از سفر شام

از مَحمل و از ماه مُنوّر بنویسیم

تا زخمه به تار دل عاشق بنوازیم

صد خاطره از عشق مکرر بنویسیم

محمدجواد غفورزاده (شفق)

نادِ علیّاً که علیّت ولی‌ست

نادِ علیّاً که ولیّت علی‌ست

پیش وجودش چو تویی کالعدم

نادِ علیّاً علیّاً دم به دم

عزم سفر کرده دلم تا علی

ناد علیا علیا یا علی

دل همه دم یاد علی می‌کند

ختم خوش «نادِ علی» می‌کند

یادِ تو شد، وقتِ جنونِ دل است

شعر نه این لخته‌ی خون دل است

شعر کجا و خم ابروی تو

وهم کجا و شب گیسوی تو

حدِّ تو در حیطه‌ی تعریف نیست

رسم تو هم قابل توصیف نیست

لفظ کجا  وسعتِ معنای تو

واژه کجا  طلعتِ زیبای تو

جان ز تن خسته برون می‌کند

مدحِ تو را با خط خون می‌کند

وصف تو با نغمه‌ی دلکش خوش است

ذکر تو در حلقه‌ی آتش خوش است

هر دو جهان شعله‌ور از ذکر تو

وای چه پهلو شکن است عشق تو