رنگین کمان

دلم می خواد آقا جون، مشهدتُ ببینم

کنار سقّا خونت، با زائرات بشینم

سقّا خونت آقا جون، به یادِ مشکِ سقّاست

اونجا فقط برای شادی قلب زهراست علیها السلام

یه کفترِ غریبم، تو صحن سقّاخونه

بیا بده با دستت، لقمه وُ آب و دونه

قبله‌ی قلبِ عاشق، جز تو آقا نمیشه

می‌خوام آقا بدونی، دوسِت دارم همیشه

شبای بارگاهت، صفای عالمینه

صحن و سرات برا من، کربلای حسینه (علیه السلام)

دلم می‌خواد آقا جون، ضریحت و ببوسم

لباس نوکریتُ، تو حرمِت بپوشم

از کوچیکی تا حالا، عاشق و مبتلاتم

بذار همه بدونن، تا جون دارم گداتم

دلم می خواد آقا جون، مشهدتُ ببینم

کنار سقّاخونت، با زائرات بشینم

گدای بی‌پناهم جز تو کسی ندارم

رُونده‌ی عالمینم، تویی همه قرارم

دل تو حرم همیشه، مَستِ یه اسم نابه

ذکر آقام أباالفضل، دعای مستجابه

آروم نمیشه این دل، توی حرم ای آقا

تا روضه‌ای نخونم، از دو تا دستِ سقّا

کفترِ دل کنارت، هی میره بالا بالا

پَر می‌کشه تا یثرب، کنارِ قبرِ زهرا (علیها السلام)

دست گداییِ من به سوی تو درازه

پیش تموم مردم، به گدائیش می‌نازه

بعدِ نماز همیشه، اسم تو رو میارم

وای اگه روزی آقا، اسم تو رو نیارم

دلم می‌خواد آقا جون، مشهدِتُ ببینم

کنار سقّاخونت، با زائرات بشینم

کمال مؤمنی

کاش من یک بچه آهو می‌شدم

می‌دویدم روز و شب در دشت‌ها

توی کوه و دشت و صحرا، روز و شب

می‌دویدم، تا که می‌دیدم تو را

کاش روزی می‌نشستی پیش من

می‌کشیدی دست خود را بر سرم

شاد می‌کردی مرا با خنده‌ات

دوست بودی با من و با خواهرم

چون که روزی مادرم می‌گفت: تو

دوست با یک بچه آهو بوده‌ای

خوش به حال بچه آهویی که تو

توی صحرا ضامن او بوده‌ای

پس بیا! من بچه آهو می‌شوم

بچه آهویی که تنها مانده است

بچه آهویی که تنها و غریب

در میان دشت و صحرا مانده است

روز و شب در انتظارم، پس بیا

دوست شو با من، مرا هم ناز کن

بند غم را از دو پای کوچکم

با دو دستِ مهربانت باز کن

افسانه شعبان‌نژاد

کاش یک شب باز مهمان دو چشمت می‌شدم

ریزه‌خوار مشرق خوان دو چشمت می‌شدم

کاش یک شب می‌گذشتم از فراز چشم تو

گرم گلگشت خراسان دو چشمت می‌شدم

کاش یک شب می‌سرودم گنبد زرد تو را

فارغ از دنیا، غزل خوان دو چشمت می‌شدم

کاش یک شب می‌نشستم بر ضریح چشم تو

باز هم پابند پیمان دو چشمت می‌شدم

صحن ایوان تو را ای کاش جارو می‌زدم

چون کبوترها نگهبان دو چشمت می‌شدم

ضامن آهوست چشمان دو شهد روشنت

کاش آهوی بیابان دو چشمت می شدم

کاش یک شب معرفت می‌چیدم از چشمان تو

غرق در دریای عرفان دو چشمت می‌شدم

کاش یک شب می‌شدم خیس نگاه سبز تو

شاهد اعجاز باران دو چشمت می‌شدم

کاش یک شب نور می‌نوشیدم از چشمان تو

می‌درخشیدم، چراغان دو چشمت می‌شدم

سخت شیرین است طعم روشن چشمان تو

کاش یک شب باز مهمان دو چشمت می‌شدم

رضا اسماعیلی

یاد آن روز بخیر این همه دیوار نبود

اين‌ چنين‌ بر رخ‌ِ دل‌، گردِ غم‌ِ يار نبود

چشم،‌ بی‌واسطه‌ آن‌ روز خدا را می‌ديد

حيف‌ شد چشم‌ِ دلم‌،  لايق‌ ديدار نبود

می‌شكستيم‌  پل‌ِ فاصله‌ را با هر گام‌

بين‌ ما و شهدا  فاصله‌ بسيار نبود

داغ‌ِ دل‌ بود و غم‌ِ جاریِ ايّام، ولی

رویِ آيينه دل‌ اين‌ همه‌ زنگار نبود

کربلا بود، خطر بود، خدا با ما بود

زندگی بود، ولی، اين‌ همه‌ تكرار نبود

كاش‌ می‌ريخت‌، تماميّت‌ِ اين‌ فاصله‌ها

كاش‌ بين‌ من‌ و دل‌ اين‌ همه‌ ديوار نبود