رنگین کمان

ای صید پَر شکسته و در خون شناورم

آید ز زخم‌های تو بوی برادرم

امروز پشت و سینه و پهلوی تو شکست

دیروز دست و سینه و پهلوی مادرم

از داغِ جانگداز تو شد تازه بر عمو

داغ برادرم حَسَن و داغِ اکبرم

سُمِّ سُتُور با تو چه کرده که غیر اسم

چیزی نمانده از بدنت، خاک بر سرم

این نعش توست بر سر دوش عموی توست

نه استخوان له شده در خیمه می‌برم

ای تشنه بیش از این تو خجالت مده مرا

کم دست و پا بزن به زمین در برابرم

کو مُجتبیٰ که گریه کند در عزای تو

خالی‌ست در کنار تو جای برادرم

آمدی در کُنج ویران ای پدر

کرده‌ای یاد یتیمان ای پدر

شُکْرْ لِله دردِ هجران شد تمام

داده‌ای پایان به هجران ای پدر

کرده‌ای شادم میان دشمنان

چون شدی بر من تو مهمان ای پدر

گر نشد آیم به استقبال تو

عُذر می‌خواهم فراوان ای پدر

هر دو پایم غرق خون و آبله

گشته از خارِ مُغیلان ای پدر

گر که نتوانم پذیرایی کنم

چون ندارم تابِ هجران ای پدر

همچو زهرا (علیها السلام) تازیانه خورده‌ام

من ز ضَجْر نامسلمان ای پدر

گشته رخسارت چرا خاکستری

در کجا بودی تو مهمان ای پدر

خورده چوب خیزران لب‌های تو

در کجا خواندی تو قرآن ای پدر

از وفا امشب مرا با خود ببر

چون ندارم تاب هجران ای پدر

حاج حسین‌علی محمودی (واله)