رنگین کمان

صبا برگو به آن شیرین که گاهی

چه باشد گر کنی بر ما نگاهی

اگر بر ما گدایان رحمت آری

تو کاندر کشور دل پادشاهی

مُدام از عُمر بر خوردار باشی

أجِبْ رَبّیٖ رَجٰائیٖ یٰا إِلٰهیٖ

جفا از حدّ مبر جانا که ترسم

بسوزانم دو عالم را به آهی

ز بیم  مُدّعی  تا چند  و تا  کی

روَد دلبر به راهی من به راهی

ره دل زد به صورت خوش بیانی

دهد چشمش  بدین معنی گواهی

خدا را زان بُت خونخوار پرسید

که «اسرارِ» حزین  دارد  گناهی

مُلّا هادی سبزواری (اسرار)