رنگین کمان

چشمم به هیچ پنجره رغبت نمی‌کند

جز با ضریح پاک تو صحبت نمی‌کند

دیگر کبوترِ دلِ من،  آب و دانه را

جز  با  کبوترانِ  تو  قسمت  نمی‌کند

شاید هنوز  این همه  بارانِ  اشتیاق

در  آستانِ  دوست  کفایت  نمی‌کند

شاید هنوز بنده‌ی خاکم  که  گنبدت

من را به  آسمان  تو دعوت نمی‌کند

مولا نگو که این پر و بال شکسته را

باران مرهم  تو شفاعت  نمی‌کند

آخر  بدونِ  مرحمتِ  چشم‌هایِ  تو

این خسته را خدا هم اجابت  نمی‌کند

خواندی مرا،  وگرنه  بدون اشاره‌ات

قلبم  چنین هوای  زیارت  نمی‌کند

محبوبه بزم آرا