رنگین کمان

شبی تنها

میان این همه رؤیا

تو را دیدم ...

تو را با قامتی زیبا

میان دشتی از گل‌ها

کنارت بحرِ آبی رنگ

و دستانت پر از گلبوته‌های نور

پر از گلبرگ یاس و سوسن و مریم

و من سر تا به پا حیرت

دلم سنگین از این غم‌ها

از این دنیا

که ناگه

آهویی رعنا

در آغوش تو شد آرام

صدایی از دل دریا

چنین می‌خواند:

به قربان پناه گرمت ای مولا!

تمام صورتم را اشک‌ها پر کرده بود، آری

چنین رؤیا مرا واداشت

که بنویسم:

به قربان پناه گرم تو آقا!

ملیحه طاهری عمرانی