شب جمعه در رحمت بُوَد باز
شب جمعه درِ رحمت بُوَد باز
دهد پروردگار از عَرْشَتْ آواز
که می بخشم تو را عبدِ گنه کار
مشو شرمنده سر پایین مَیَنداز
خطا کردی عطایت کرده ام من
بیا کن آشتی با من، مکن ناز
بگو دردِ دلت را در دلِ شب
بدار ای بنده ی من حاجت ابراز
نیاوردم به روی خود گناهت
به نزدِ مردمت کردم سرافراز
به نفْسِ خویشتن کردی ستمها
بیا امشب به حالِ خود بپرداز
که را دیدی چو من پوشنده ی عیب
بدان ای بنده هستم مَحرمِ راز
مشو نومید از آمرزشِ من
که غَفّارُ الذُّنُوبَم من، سبب ساز
پشیمان شو از اعمالِ گذشته
پذیرم توبه را گر بشکنی باز
تو افتادی به دامِ دیوِ شیطان
نبود این مقصدِ خلقت از آغاز
فریبِ گفته ی شیطان مخور تو
بیا تا من بگردم با تو دمساز
تویی اندر قفس مرغِ بهشتی
بگیر از رحمتِ من بالِ پرواز
علی اکبر شجعان
[ پنج شنبه 1 آبان 1393 ] [ 9:28 PM ] [ KuoroshSS ]