رنگین کمان

کعبه یک زمزم اگر در همه عالم دارد

چشم عُشّاق تو نازم  که  دو  زمزم دارد

هر کجا مُلک خدا هست حسینیّه‌ی توست

هر که  را  می‌نگرم  شور مُحَرّم دارد

نَه مُحرّم نَه صفر بلکه همه دوره‌ی سال

کعبه  با  یادِ غَمَت  جامه‌ی  ماتم  دارد

روضه خوان تو خدا ، گریه کن تو آدم

اشک  ارثی‌ست  که  ذُرّیِّه‌ی  آدم  دارد

نازم آن کشته که تا صبح قیامت زنده است

سلطنت همچو خدا در دل عالم دارد

اشک در ماتم تو بسکه عزیز است حسین^{(علیه السلام)}

جای در چشم رسولان مُکَرَّم دارد

جگرم زخمی آن کشته که زخم بدنش

هر دم از زخم دگر دارو و مرهم دارد

می‌کند آتش دریای غضب را خاموش

هر که در دیده‌ی خود یک نَمْ از این یَمْ دارد

روز محشر نفروشد به دو صد باغِ بهشت

هر که یک میوه ز نخلِ ترِ«میثم» دارد

حاج غلام‌رضا سازگار (میثم)