رنگین کمان

عشق را افسانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

عقل را دیوانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

در ره معبود بی‌همتای خویش

همّتی مردانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

تا قیامت در دل اهل ولا

منزل و کاشانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

گرد شمع بی‌زوال خویشتن

عالمی پروانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

جان و مال و هستی خود را فدا

در ره جانانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

جرعه نوشان مِیِ توحید را

        سرخوش از پیمانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

خویشتن را بهر صَهْبای شهود

          ساقی میخانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

کاکل اکبر به هنگام وداع

       از محبّت شانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

اصغر شیرین زبانت را چو گل

        هدیه‌ی جانانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

العطش گویان طفلان از قفا

        گوش کردی یا نکردی یا حسین^{(علیه السلام)}

از برای شامیان بی‌وفا

         گنج در ویرانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

ذکر یا ربّ یا ربّ اندر قتلگاه

          با خدا مستانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

عالمی را در عزای خویشتن

         تا ابد غمخانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

در فراقت «خُرّم» دلخسته را

         اُستُن حنّانه کردی یا حسین^{(علیه السلام)}

علی اکبر ثقفی (خُرّم)