رنگین کمان

سجّاده‌ات را می‌گشایی رأسِ ساعت

تکبیرةُ الْاِحْرام می‌افتد به پایت

بر خاک قامت بسته‌ای و اهلِ افلاک

از عرش می‌آیند با قصد جماعت

با هر نَفَس تسبیح می‌گویی خدا را

از «حاءِ» تسبیح تو می‌گیریم حاجت

آیینه‌ای و رو به مِرآت الهی

آیینه در آیینه‌ای! ای بی‌نهایت!

همسایه‌ها در سایه‌ی لطف تو هستند

باز است در این خانه درهای اجابت ...

نام تو را بُردیم در غم‌های دنیا

ما را صدا کن در هیاهوی قیامت

زهرا بشری موحد