از کوی تو فرشته به اکراه می رود
همچون نسیم صبح و سحرگاه می رود
هر کس میان صحن حرم راه می رود
از هرچه غصّه دارد و غم می شود رها
هر سائلی به خدمت این شاه می رود
وقتی فرشته های حرم بال می زنند
از سینه های شعله زده آه می رود
اینجا بهشت روی زمین فرشته هاست
از کوی تو فرشته به اکراه می رود
خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنی ست
هر شب به پای بوسی آن ماه می رود
بابُ الجَواد راه ورودی به قلب توست
حاجت رواست هر که از این راه می رود
فاطمه نانی زاد
[ چهارشنبه 8 بهمن 1393 ] [ 6:47 PM ] [ KuoroshSS ]
