رنگین کمان

ای تکیه گاهِ شانه‌ی بی‌یاورم مرو

ای بوسه گاهِ زخمی بال و پرم مرو

بر زندگیِ  ساده‌ی نُه ساله رحم کن

من التماس می‌کنمت همسرم مرو

روز مرا چو چادر خاکی سیه مکن

ای قبله گاه نور بیا از حرم مرو

دستم به دامنت قسمم را قبول کن

زهرا به حق اشک دو چشم ترم مرو

خیبر شکن ببین که به زانو درآمده

بی تو غریب می‌شوم ای لشگرم مرو

باور نمی‌کنی که بدونِ تو بی‌کسم

کی می‌شود جدایی تو باورم مرو

«تَبَّتْ یَدَاه» آنکه ز ساقه تو را شکست

یاسِ کبودِ من، گل نیلوفرم مرو

زینب شبی لبش در گوشت نهاد و گفت

کردم دعا که خوب شوی مادرم مرو

قاسم نعمتی