رنگین کمان

ما قصِّه‌ی دل جز به بَرِ یار نبردیم

وز یار شکایت سوی اغیار نبردیم

معلوم نشد صِدقِ دل و سِرِّ محبت

تا این سر سودا زده بر دار نبردیم

ما را چه غم سود و زیان است که هرگز

سودای تو را بر سر بازار نبردیم

با حُسْن فروشان بِهِل این گرمی بازار

ما یوسف خود را به خریدار نبردیم

ای دوست که آن صبح دل افروز خوشت باد

یاد آر که ما جان ز شبِ تار نبردیم

سر سبزی آن خرمن گل باد اگر چند

از باغ تو جز سرزنش خار نبردیم

بی‌رنگی‌ام از چشم تو انداخت اگر نه

کی خون دلی بود که در کار نبردیم

تا روشنی چشم و دلِ «سایه» از آن روست

از آینه‌ای مِنّتِ دیدار نبردیم

هوشنگ ابتهاج (سایه)