رنگین کمان

گفت ای گروه! هرکه ندارد هوای ما

سر گیرد و برون رود از کربلای ما

تا دست و رو نشُست به خون، می‌نیافت کس

راه طواف بر حرم کبریای ما

این عرصه نیست جلوه‌گه روبه و گراز

شیرافکن است بادیه‌ی ابتلای ما

همراز بزم ما نَبُوَد طالبان جاه

بیگانه باید از دو جهان آشنای ما

برگردد آن که با هوس کشور آمده

سر ناوَرَد به افسر شاهی، گدای ما

ما را هوای سلطنت مُلک دیگر است

کاین عرصه نیست در خور فَرِّ همای ما

یزدانِ ذُوٱلْجلال به خلوت سرای قدس

آراسته‌ست بزم ضیافت برای ما

نَیِّر تبریزی