اعجاز
همان وقتی که خنجر از تنِ خورشید سر می‌خواست
امامت از دلِ آتش چنان ققنوس بر‌می‌خواست
علی باشی و در میدان نجنگی، داغ از این بدتر؟
خدا او را به بزمِ عشق‌بازی شعله‌ور می‌خواست
علی در خونِ خود پرپر، علی با تیر در حنجر
علی از شعله سوزان‌تر، علی بودن هنر می‌خواست
نباید شعله‌ی این ماجرا یک لحظه بنشیند
عبایش سوخت در آتش که آتش بال و پر می‌خواست
به پاهای کبوتر نامه‌ای از جنسِ زنجیر است
که فریادِ بلندِ تشنگان، پیغامبر می‌خواست
مصیبت تازه بعد از کربلا آغاز شد یعنی
به غیر از خونِ تن، دشمن از او خونِ جگر می‌خواست
امامت را زنی با جان و دل می‌بُرد آهسته
که زینب بود، اگر او زیر دست و پا سپر می‌خواست
پدر لب‌تشنه جان داد و گذشت امّا تمامِ عمر
صدای شرشر باران چه از جانِ پسر می‌خواست
غریب است آنچنان کعبه میان آشنایانش
که استعلام حقانیتش را از حَجَر می‌خواست
سیدحمیدرضا برقعی
