آرام ما به سایه‌ی سرو روان ماست

 

عشقِ نگارْ، سِرِّ سُویدای جان ماست

ما خاکسار کوی تو تا در توان ماست

 

با خُلْدیان بگو که، شما و قصورِ خویش!

آرام ما به سایه‌ی سرو روان ماست

 

فردوس و هرچه هست در آن قسمت رقیب

رنج و غمی که می‌رسد از او، از آن ماست

 

با مُدّعی بگو که: تو وُ «جنَّتُ النَّعیم»

دیدار یار حاصل سِرِّ نهان ماست

 

ساغر بیار و، باده بریز و، کرشمه کن!

کاین غمزهْ، روح پرورِ جان و روان ماست

 

این باهُشان و، عِلْم فروشان و، صوفیان

می‌نشنوند آنچه که ورد زبان ماست

 

امام خمینی رحمة الله علیه



[ چهارشنبه 13 خرداد 1394  ] [ 12:55 PM ] [ KuoroshSS ]