آهوی بی گناه مرا ضامنی مباد
من دل سپرده ام به سلامِ مجدّدت
اینک تو و «بلی» ی قبول و «نه» ی ردت
امّا مگر کسی ز شما «نه» شنیده است
حاشا از آن دهان به «آری» زبانزدت
رد شد شبی نسیم خیالت ز خواب من
خوابم نبرده از عطش رفت و آمدت
آتشفشانِ نور و کبوتر گرفته است
این دل، دلِ سیاهِ هواخواهِ گنبدت
از اصفهانِ من تا توسِ تو همچنان
صف بسته سرو و کوه به رسمِ خوش آمدت
از آسمان تو را چه بخواهم؟ که آسمان
افسانه ای ست پیش رواقِ زَبَرجَدت
هستی، سرودِ مختصری بر لب خداست
محضِ کرشمه ها و کراماتِ بی حدت
تعلیقِ جاودانه ی هستی، خلاصه ای ست
از خلسه های آینه کاری مرقدت
آهوی بی گناه مرا ضامنی مباد
دامم خوشا بهشتِ نگاه مجرّدت
با خوب ها معامله ات چیست؟ نازنین!
وقتی که اینچنینی با زائرِ بدت
دل، جز سلام در طمعی نیست .. والسلام!
لب باز کن به همتِ لطفِ سرآمدت
محمّدجواد آسمانی
[ چهارشنبه 20 خرداد 1394 ] [ 12:09 AM ] [ KuoroshSS ]
