خوشبخت عاشقی که در این ره قدم زند
باز این دلِ شکسته به یادت قلم زند
شعر تو را سُراید و از عشق دم زند
در آرزوی وعده ی دیدارت ای رئوف
با اشتیاق، گام به سوی حرم زند
بی بهره از فروغِ عطایت نمی شود
هر کس، درِ سرای تو را بیش و کم زند
پایان این مسیر، بهشت است و عاقبت
خوشبخت عاشقی که در این ره قدم زند
خوش آن دمی که لطف تو فریادرس شود
تا دست ردّ به سینه ی اندوه و غم زند
ای کاش سرنوشتِ مرا نیز کردگار
در کسوت غلامی ات آقا! رقم زند
محمدعلی خطیبی (نوید)
[ چهارشنبه 10 تیر 1394 ] [ 2:48 PM ] [ KuoroshSS ]
