رنگین کمان

نه فقط مسجدیان سر به گریبان توأند

نخل و چاه و شب و صحرا، همه گریان توأند

دامنت با چه گنه سرخ شد از خونِ سرت

ای که خلق دو جهان دست به دامان توأند

ای به خون خفته بگو کیسه‌ی خرمات کجاست؟

فقرا منتظر سفره‌ی احسان توأند

کودکانی که گرسنه همه رفتند به خواب

به عزیزان تو سوگند، عزیزان توأند

نخل‌ها در عطش اشک تو بردند به سر

چاه‌ها منتظر ناله‌ی پنهان توأند

اختران شیفته‌ی حالِ نماز شب تو

کوه‌ها منتظر نغمه‌ی قرآن توأند

اشک مظلومی تو می‌چکد از دیده‌ی ما

پاره‌های دل ما برگِ گلستان توأند

آسمان‌ها همه گریند به مظلومی تو

عرشیان سوخته‌ی سینه‌ی سوزان توأند

گیسوی حور پریشان شده در باغ بهشت

نه فقط زینب و کلثوم پریشان توأند

نه دلِ «میثمِ» دل سوخته، ای جان جهان

هر چه  دل هست همه زائرِ ایوان توأند

غلامرضا سازگار (میثم)