رنگین کمان

ای سر همیشه خاکِ سرِ کوی یار باش

هرگز ز جا ملرز و به آن استوار باش

آنقدر گویمت که انیست فقط رضاست

پس تا ابد به صحن و سرایش غبار باش

ای دل بدون خاکِ حریمش خزان شوی

در باغ گل بمان و همیشه بهار باش

ای دل کجا روی پیِ عزّت پیِ شرف؟

در زیر سایه اش شرفِ روزگار باش

گر وعده ی وصال گرفتی دگر مشین

ورنه که سال ها به صفِ انتظار باش

گرچه ز خاک کمترم ای رأفت عادتت

یک دم بیا و مونسِ این بی قرار باش

میثم کامیابی فر