رنگین کمان

کور کورانه به میخانه مرو ای هشیار

خانه ی عشق بُوَد جامه ی تزویر در آر

عاشقانند در آن خانه همه بی سر و پا

سر و پایی اگرت هست در آن پا نگذار

تو که دلبسته ی تسبیحی و وابسته ی دیر

ساغر باده از آن میکده امید مدار

پاره کن سَبِحه و بشکن در این دیر خراب

گر که خواهی شوی آگاه ز سِرُّالأسرار

گر نداری سَرِ عشّاق و ندانی رهِ عشق

سر خود گیر و ره عشق به رهوار سپار

بازکن این قفس و پاره کن این دام از پای

پَرزنان  پرده دران  رو به دیارِ دلدار

امام خمینی رحمة الله علیه