رنگین کمان

ساغر از دست ظریف تو گناهی نَبُوَد

جز سر کوی تو ای دوست پناهی نبود

درِ امید ز هر سوی به رویم بسته است

جز درِ میکده،  امید به راهی نبود

آنکه از باده ی عشق تو لبی تازه نمود

مُلکِ هستی بَرِ چشمش پَرِ کاهی نبود

گر تو در حلقه ی رندان نظری ننمایی

به نگاهت، که در آن حلقه نگاهی نبود

جان فدای صنم باده فروشی که بَرَش

هستی و نیستی و بنده و شاهی نبود

نظری کن که نباشد چو تو صاحب نظری

به مریضی که در او جز غم و آهی نبود

عاشقم، عاشقِ دلسوخته از دوریِ یار

در کفم جز دلِ افسرده گواهی نبود

امام خمینی رحمة الله علیه