رنگین کمان

عالم همه مست از گل رخسار حسین است

ذرّات جهان در عجب از کار حسین است

دانی که چرا خانه‌ی حقّ گشته سیه پوش

یعنی که خدای تو عزادار حسین است

تا هست جهان هست به فرمان الهی

جبریل امین حاجبِ دربار حسین است

جِنّ و مَلک و حور و پری در طلب فیض

مأمور پذیرایی زوّار حسین است

دانی که خرید از دل و جان، جان جهانی

با دادن جانی به جهان کار حسین است

سرمایه‌ی آزادگی و مردی و غیرت

از کوشش و از همّت و پیکار حسین است

آن سر که شود شافع ما نزد خداوند

آن سر، سر پُر نور و گهربار حسین است

نِیْ بندگی کس کن و نِیْ بنده‌ی کس باش

کاین پند گرانمایه ز گفتار حسین است

هر کس به جهان گشته گرفتار نگاری

عمری‌ست که «ژولیده» گرفتار حسین است

ژولیده نیشابوری