رنگین کمان

هر کس که دلی چون دلِ ما داشته باشد

از دست غم آرام کجا داشته باشد

رنجورْ پریشی که به جانْ دشمنِ خویش است

دیگر ز که امید دوا داشته باشد؟

گر مِهر به مریخ خورَد ماه به ناهید

غم نیست کسی را که خدا داشته باشد

تا هر خس و خاری نکند دَعْوِیِ مستی

خوش‌تر که ره عشق بلا داشته باشد

ما بنده‌ی رخسارِ نکُوئیم و لیکن

قربان جمالی که صفا داشته باشد

غم نیست دلم گر ز جهان هیچ ندارد

تنها اگر ای ماه تو را داشته باشد

زندانِ جهان بهر عماد است چو فردوس

گر صحبتِ اربابِ وفا داشته باشد

عماد خراسانی