عشق محمّد بس است و آل محمّد (اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم)

 

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

ماه فرومانَدْ از جمال محمّد

سرو نباشد به اعتدال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

قدر فلک را کمال و منزلتی نیست

در نظر قدر با کمال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

وعده ی دیدار هر کسی به قیامت

لیله‌ی اَسْری شب وصال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی

آمده مجموع در ظِلال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

عرصه‌ی گیتی مجال همّت او نیست

روز قیامت نگر مجال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

وآنهمه پیرایه بسته جنّت فردوس

بو که قبولش کند بلال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد

تا بدهد بوسه بر نعال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

شمس و قمر در زمین حشر نتابد

نور نتابد مگر جمال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

شاید اگر آفتاب و ماه نتابند

پیش دو ابروی چون هلال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

چشم مرا تا به خواب دید جمالش

خواب نمی‌گیرد از خیال محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی

عشق محمّد بس است و آل محمّد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَّ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

سعدی



[ سه شنبه 17 آذر 1394  ] [ 11:27 AM ] [ KuoroshSS ]