رنگین کمان

ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان

سوخت از زهر هَلاهِلْ جگرم مهدی جان

دوست دارم که به دامان محبّت بنهی

از ره مهر و محبّت تو سرم مهدی جان

معتصم داد به من زهر که با خوردن آن

شمع‌سان سوخت ز پا تا به سرم مهدی جان

موقع دادن جان از اثر زهر جفا

روز شد تیره به پیش نظرم مهدی جان

ز آتش زهر جفا گرچه به خود می‌پیچم

یاد آن سینه و آن میخ درم مهدی جان

دادِ زهرا بِسِتان زان دو نفر روز ظهور

سوختند آن دو نفر برگ و برم مهدی جان

روزِ موعود، تو از ثانیِ نامرد بپرس

کرد نیلی ز چه رویِ قمرم مهدی جان

پهلوی مادر ما را بشکست و بشکست

زین جنایت به خدا بال و پرم مهدی جان

دل «ژولیده» از این ماتم عُظمی خون شد

ای عزیزِ دلِ زهرا پسرم مهدی جان

ژولیده نیشابوری