بهار خون
بهار آمد، بهارِ اشک و ناله
بهارِ لاله گونِ دشتِ لاله
بهارِ لالههای سرخ دلبر
بهار سَرْوهای باغِ حیدر
بهار آمد، بهارِ سبز بودن
بهارِ در جوارِ حق سرودن
بهار نغمههای عشق و ایثار
بهار پرکشیدن تا بَرِ یار
بهار آنکه سر نشناسد از پا
به حفظِ مکتب یکتای یکتا
بهار آمد بهار سرفرازی
بهار آمد بهار عشق بازی
بهار عاشقان راستقامت
که عاشورایشان باشد قیامت
بهار آمد بهار جانفشانی
به بزم عاشقان جاودانی
بهار با خدا سودا نمودن
کبوترگونه بال و پر گشودن
بهار تشنگی در دشت و صحرا
برای لالههای باغ زهرا (علیها السلام)
بهار غنچهی نشکفته پرپر
در آغوش گل سرخ پیمبر
بهار بلبلی از نغمه خاموش
دریده حلق او از گوش تا گوش
بهار آمد بهار خون و شمشیر
که غرق گل شد از آوای تکبیر
بهار پاکبازان دلآور
بدنهای جدا افتاده از سر
بهار گریه و اندوه و ماتم
که آدم را بسوزد تا به خاتم
بهار آیههای سرنوشت است
بهار سینه سرخان بهشت است
بهار غم، زده در سینه پرچم
که آمد ماهِ خون، ماهِ مُحرّم
بهار ندبه بر خونِ خدا شد
امینِ وحیِ حق، صاحب عزا شد
حاج رضا فلّاح (امین)