با نوحه‌ای به لحن اذان

 

می‌خندی و زمین و زمان گریه می‌کند

ای رَسته تا بهشت، جهان گریه می‌کند

 

بانوی درد، در غم نادیدنت امیر

سر می‌برد به چاه، نهان گریه می‌کند

 

ای داغ سینه سوز، مُحرّم‌ترین عزا!

ایران هنوز سینه زنان گریه می‌کند

 

زانوی غم گرفته بغل مسجدُالنّبی

با نوحه‌ای به لحن اذان گریه می‌کند

 

ای اشک عشق در شب قدری که «فاطمه علیها السلام» است

یک «یا علی علیه السلام» بگو، رمضان گریه می‌کند

 

قرآن تمام کوثر اشک است سوره‌هاش

یاسین به سوگِ یاس جوان گریه می‌کند

 

شبنم اگر به صورت گل‌ها نشسته است

یعنی بهار مثل خزان گریه می‌کند

 

این بانگِ روضه چیست که می‌آید از بقیع؟

دارد مگر امام زمان گریه می‌کند ...

 

علی فردوسی



[ چهارشنبه 20 بهمن 1395  ] [ 9:23 PM ] [ KuoroshSS ]