رنگین کمان

چشم من محفل اشک و غم و اندوه و عزاست

در حسینیّه‌ی دل، هیئت عشق تو به پاست

مَحْرَمِ روضه‌ی تو مُحْرِمِ بیتُ ٱلله است

تا ابد پرچم سرخ حَرمت قبله نماست

در شکوه و شرف و مرتبه و منزلتت

جز خدایی به خدا هرچه بگوئیم رواست

همه‌ی هستی خود را به میان آوردی

بی‌سبب نیست بهای تو وُ خون تو خداست

کُشتگان غم تو زنده‌ی جاویدانند

بی‌گمان فانیِ عشق تو شدن عین بقاست

دل بریدن، پر پرواز حسینیّون است

هرکه از خود گذرد در سفر کرب و بلاست

یوسف رحیمی