من ابا المهدی امام عسکری ابن الرضایم
کیستم من؟ گوهر ده بحر نور کبریایم
آفتاب سامره، روشنگر مُلک خدایم
آسمان معرفت را در زمین شمسُ ٱلضُّحایم
کعبهام، رُکنم، مَقامم، مَروهام، سعیم، صفایم
مَنظرِ حُسْن خدا مِصباح انوارُ ٱلْهُدایم
من اَبَا ٱلْمهدی امام عسکری اِبْنُ ٱلرِّضایم
من همان دریای نور هستم که نور از آن دمیده
دین و دانش را خدا در موج موجم پروریده
در درونم گوهر نابی چو مهدی آفریده
انتهایم را به جز چشم خدا چشمی ندیده
بشنوید ای آسمانیها زمینیها صدایم
من اَبَا ٱلْمهدی امام عسکری اِبْنُ ٱلرِّضایم
چارده معصوم گل پیداست از باغ جمالم
نیست آگه از جلالم، غیر ذاتِ ذو ٱلْجلالم
تشنگان چشمهی توحید را آب زلالم
بندهام امّا چو حَیِّ بیمثالم، بیمثالم
فیض بخش عالمی از شهر «سُرَّ مَنْ رَأیٰ» یم
من اَبَا ٱلْمهدی امام عسکری اِبْنُ ٱلرِّضایم
من علیِ بْنِ جوادِ بْنِ رضا را نور عینم
پیشتر از عالم خلقت هدایت بوده دینم
گرچه در سن شبابم پیر خلق عالمینم
هم محمّد، هم علی، هم مجتبایم، هم حسینم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
هم بُوَد زهد و کمال و عصمت خیرُ ٱلنِّسایم
من اَبَا ٱلْمهدی امام عسکری اِبْنُ ٱلرِّضایم
پیشتر از خلقتم بر چشم عالم نور دادم
بر همه شور آفرینان تا قیامت شور دادم
پاسخ موسی بن عمران را به کوه طور دادم
حاجت ارباب حاجت را ز راه دور دادم
علی نبینا و آله و علیه السلام
همچو اجدادم ز خلق عالمی مشکل گشایم
من اَبَا ٱلْمهدی امام عسکری اِبْنُ ٱلرِّضایم
غلامرضا سازگار (میثم)