علیست مرغ حق و کعبه آشیانه‌ی اوست
علیست مرغ حق و کعبه آشیانه‌ی اوست
حریم عشق پر از دلنشین ترانه‌ی اوست
پس از گذشت زمان‌ها هنوز گوش بشر
به نغمه‌های دل‌انگیز و عاشقانه‌ی اوست
زلال چشمه‌ی زمزم کجا و اشک علی
صفای این حرم از گریه‌ی شبانه‌ی اوست
علیست محرم اسرار رب بی‌همتا
کلید‌دار عطابخش هر خزانه‌ی اوست
بهشت ماحضر سفره‌ی عطای علیست
جحیم سوزش یک ضرب تازیانه‌ی اوست
وسیله‌ی کرم ذات حق یدالله است
خدای هرچه ببخشد علی بهانه‌ی اوست
علی به پله‌ی آخر رسید در ایمان
نبی سر است و علی پا تا به شانه‌ی اوست
علیست خانه یکی با خدای بی‌همتا
درون بیت خدا زادگاه و خانه‌ی اوست
علیست فرد نمودار خلقت کامل
که عقل در عجب از خالق یگانه‌ی اوست
مقام صید علی برتر از تفکر ماست
چو بی‌نظیر به عالم غم زمانه‌ی اوست
تو صید شیر خدا بین که روبهی مکار
به قصد کشتن زهرا در آستانه‌ی اوست
«حسان» مُعرّف الله شد ولی الله
چو در تمام صفات علی نشانه‌ی اوست
حبیب الله چایچیان (حسان)
