رنگین کمان

به کسی جز توأم ای دوست امیدی نَبُوَد

خوشتر از وعده‌ی وصل تو نویدی نبود

جز نگاه تو که هر غمزده را تسکین است

شب حرمان مرا نور امیدی نبود

تا به کی بسته بود باب فرج مهدی جان

غیر دست تو بر این قفل کلیدی نبود

با تو هر شام بود امت ما را شب قدر

بی تو بر ملت ماتم زده عیدی نبود

خود توئی شاهد حال شهدا کآنها را

غیر نام تو به لب گفت و شنیدی نبود

خانه‌ای نیست که ماتم زده‌ی داغی نیست

کوچه‌ای نیست که با نام شهیدی نبود

سیدرضا مؤیّد