جواب: ماهیت شفاعت نه تشویق به گناه است و نه چراغ سبز براى گناه کار. همچنین عامل عقب افتادگى و یا واسطه گرى نیست بلکه مسئله مهم تربیتى است که پى آمدهاى سازنده اى دارد که به برخى از آنها اشاره میشود.
1ـ امید آفرینى;
غالباً چیرگى هواى نفس بر انسان سبب ارتکاب گناهان بزرگى مى شود و به دنبال آن روح یأس حاکم مى شود و این نا امیدى ایشان رابه آلودگى بیشتر در گناهان مى کشاند در مقابل امید به شفاعت اولیاى الهى به عنوان یک عامل بازدارنده به افراد نوید میدهد که اگر خود رااصلاح کنند ممکن است گذشته آن ها از طریق شفاعت نیکان و پاکان جبران گردد.
سئوال: شفاعت چه آثار و پیامدهائى دارد؟
جواب: ماهیت شفاعت نه تشویق به گناه است و نه چراغ سبز براى گناه کار. همچنین عامل عقب افتادگى و یا واسطه گرى نیست بلکه مسئله مهم تربیتى است که پى آمدهاى سازنده اى دارد که به برخى از آنها اشاره میشود.
1ـ امید آفرینى;
غالباً چیرگى هواى نفس بر انسان سبب ارتکاب گناهان بزرگى مى شود و به دنبال آن روح یأس حاکم مى شود و این نا امیدى ایشان رابه آلودگى بیشتر در گناهان مى کشاند در مقابل امید به شفاعت اولیاى الهى به عنوان یک عامل بازدارنده به افراد نوید میدهد که اگر خود رااصلاح کنند ممکن است گذشته آن ها از طریق شفاعت نیکان و پاکان جبران گردد.
2ـ برقرارى پیوند معنوى با اولیاى الهى;
مسلّماً کسى که امید به شفاعت دارد میکوشد به نوعى این رابطه را برقرار سازد و کارى که موجب رضاى آن هاس انجام دهد و پیوندهاى محبت و دوستى را نگسلد.
3ـ تلاش براى به دست آوردن شرائط شفاعت;
امیدواران شفاعت باید در اعمال گذشته خویش تجدید نظر کنند و نسبت به آینده تصمیمات بهترى بگیرند زیرا شفاعت بدون زمینه مناسب انجام نمى گیرد حاصل آنکه شفاعت نوعى تفضل است که از یک سو به خاطر زمینه هاى مناسب شفاعت شوند واز سوى دیگر به خاطر آبرو و احترام و اعمال صالح شفاعت کننده است .(1)
1-سلفى گرى و پاسخ به شبهات ص 465
