مقصد ما «شلمچه» است ...

آهسته آهسته بعد از اولين خاكريز، تابلوها كيلومتر 10 و 5 را نشان مي‌دهند: به سمت شلمچه ... قطعه‌اي از بهشت، پيش مي‌رويم گويي كه زمزمه نجواي عاشقانه شيرمردان و سلحشوران كشور را با آقا و مولايشان به گوش مي‌شنويم و چه زيبا و عارفانه لبيك گوي نداي حق تعالي شدند.

انشاءا... كه مديون خون شهدا نباشيم.

حضور گسترده و چشمگير كاروان‌هاي راهيان نور مخصوصاً خانواده‌هايي كه با اعضاي خانواده اعم از پير، جوان و مادر نوزاد در بغل به سمت يادمان‌هاي شلمچه در حركت بودند حيرت‌انگيز بود، به نحوي كه يكي از زيباترين تصاويري كه توسط دوربين‌هاي تلويزيوني ما در صبحگاه روز سوم فروردين 1386 و اولين جمعه سال اتحاد ملي و انسجام اسلامي ثبت و از طريق شبكه سراسري به همه كشور منتشر شد زيبايي حضور اين عزيزان بود و اين حضور قطعاً يك پيام دارد و آن اين ‌است كه اي شهيدان ما دنباله‌رو راهي هستيم كه شا با از خود گذشتگي در برابر متجاوزان ايستادگي كرديد و امروز موجبات سربلندي و افتخار نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران را در برابر استكبار جهاني فراهم كرد.