خوش آمدید

روزى پیامبر اکرم صلّى‏ الله‏ علیه ‏و ‏آله، حضرت فاطمه علیهاالسلام را دیدند که پوششى از پلاس شتر بر دوش انداخته با دستانشان خمیر مى ‏کردند و فرزندشان را شیر مى‏ دادند. ـ با مشاهده این صحنه ـ اشک بر چشمان پیامبر اکرم صلّى‏ الله‏ علیه ‏و ‏آله حلقه زد و فرمودند:

یا بِنْتاهُ تَعَجَّلى مَرارَةَ الدُّنْیا بِحَلاوَةِ الاْخِرَةِ، فَقالَتْ علیهاالسلام: یا رَسُولَ‏اللّه‏ِ اَلْحَمْدُلِلّهِ عَلى نَعْمائِهِ وَالشُّکْرُ لِلّهِ عَلى آلائِهِ؛

دخترم به خاطر شیرینى آخرت تلخى دنیا را تحمل کن. 
حضرت فاطمه علیهاالسلام در پاسخ گفتند: نعمت ها و موهبت هاى بى‏‌پایان حق را سپاسگزارم.

مناقب، ج 3، ص 342

پیامبراکرم صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله فرمودند:

اِنَّ عَلىَّ بْنَ اَبى طالبٍ اِمامُ اُمَّتى ... وَ مِنْ وُلْدِهِ الْقائِمُ الْمُنْتَظَرُ الَّذى یَمْلأُ اللّهُ بِهِ الاَْرْضَ عَدْلاً وَ قِسْطا کَما مُلِئَتْ جَوْرا وَ ظُلْما.

براستى که على بن ابى طالب علیه ‏السلام امام امت من است ... و قائم از نسل اوست. آن کس که زمین را از عدالت و مساوات لبریز مى‏کند، آن گونه که از ستم و بیداد لبریز گشته باشد.

کشف الغمة، ج 3، ص 328

پیامبراکرم (صلى الله علیه وآله) فرمودند:

اِذا اَرادَ اللهُ بَقَوْم خَیْراً اَهْدَى اِلَیْهِمْ هَدِیَّةً.
قالُوا وَما تِلْکَ الْهَدِیَّة؟
قالَ: اَلضَّیْفُ؛

هرگاه خداوند خیر و سعادت کسانى را بخواهد هدیه اى به آنها اهدا مى کند. عرض کردند چه هدیه اى؟ فرمود: میهمان.

بحارالانوار، جلد 15، صفحه 241.

آرى میهمان هدیه پروردگار است هدیه اى است پر ارزش و گرامى. اما در دنیاى مادى که همه عواطف تحلیل رفته، میهمان مفهومى ندارد. بلکه یک موجود مزاحم و بیگانه و عزیز بى دلیل است، لذا کمتر دیده مى شود کسى به میهمانى برود یا دیگرى را به میهمانى دعوت کند مگر این که روابط مادى و تجارى و سیاسى آنها ایجاب کند.
در حالى که در کشورهاى اسلامى و در میان خانواده هایى که سنن دینى نزد آنها زنده است، میهمان، هرچند هیچ گونه آشنایى نداشته باشند عزیز و گرامى است و هدیه خدا.

منبع: makarem.ir

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

لَو لَم یَبقَ مِنَ الدَّهرِ إلاّ یومٌ لَبَعَثَ الله تعالی رَجُلاً مِن أهلِ بیتی یَملَؤُها عدلاً کما مُلِئَت جَوراً... ؛

اگر از عمر دنیا فقط یک روز باقی مانده باشد، خداوند مردی از خاندان مرا بر می انگیزاند که دنیا را پر از عدل می کند همچنان که پر از ستم شده باشد.

میزان الحکمه، حدیث 1172

پیامبراکرم صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله فرمودند:

یَبْلُغُ مِنْ رَدِّ الْمَهْدِىِّ الْمَظالِمَ حَتّى لَوْ کانَ تَحْتَ ضِرْسِ‏اِنْسانٍ شَى‏ءٌ اِنْتَزَعَهُ حَتّى یَرُدَّهُ.

کار (امام) مهدى علیه ‏السلام درباز پس گرفتن حقوق بدانجا رسد که اگر در بُنِ دندان انسانى حق فردى دیگر نهاده باشد، آن را بازپس گرفته و (به صاحب حق) بر مى‏ گرداند.

موسوعة احادیث الامام المهدى، ج 1، ص 221

پیامبراکرم (صلى الله علیه وآله) فرمودند:

اِجْتَنِبِ الْخَمْرَ فَاِنَّها مِفْتاحُ کُلِّ شَرٍّ؛

از شراب بپرهیز که کلید تمام بدیهاست.

نهج الفصاحه، صفحه 1.

با این که در زمینه آثار زیان بار شراب کتاب ها و مقالات فوق العاده زیاد نوشته شده، و اثرات مرگبار آن روى دستگاه هاى عصبى، قلب، عروق، جهاز گوارش، کبد، کلیه ها و تمام اورگانیزم بدن تشریع شده و نتایج شوم آن در ایجاد حوادث دردناک اجتماعى با آمار و ارقام تکان دهنده مورد بررسى هزاران دانشمند و مغز متفکر انسانى قرار گرفته، امار جمله اى به کوتاهى و جامعیّت حدیث ارزنده پیامبر بزرگ ما نمى توان پیدا کرد که همه حقایق را در یک جمله کوتاه بیان فرموده است.
آرى، شراب کلید همه بدى ها، زشتى ها و بدبختى هاست.

منبع: makarem.ir

پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمودند:

اِذا حَدَّثَ الرَّجُلُ بِحَدیث، ثُمَّ الْتَفَتَ فَهِىَ اَمانَةٌ؛

هنگامى که کسى سخنى بگوید، سپس به اطراف خود بنگرد، آن سخن امانت و سِر است (و باید در حفظ آن کوشید).

نهج الفصاحه، صفحه 38.

امانت انواع گوناگونى در اسلام دارد و از آن جمله امانت در حفظ اسرار مردم است، این موضوع بقدرى از نظر اسلام مهم تلقى شده که افشاى اسرار مردم از گناه کبیره معرفى گردیده، تازه براى اثبات «سر» بودن لزومى ندارد گوینده خواهش و تمنا و تأکید کند که این از اسرار است و نزد خودت باشد؛ بلکه به کمترین چیزى براى تفهیم این حقیقت قناعت شده است، همین اندازه که نگاه به اطراف کند و مراقب عدم وجود شخصى دیگرى باشد کافى است که سخنان او به عنوان اسرار برادر مسلمان و امانت نگاهدارى شود.

منبع: makarem.ir

پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمودند:

اِذا سَرَّتْکَ حَسَنُکَ وَسائَتکَ سَیِّئُتُکَ فَاَنْتَ مُؤْمِنٌ؛

هنگامى که کار نیکت تو را خوشحال و کار بدت تو را ناراحت کند فرد با ایمانى هستى.

نهج الفصاحه، صفحه 41.

اسلام مى گوید همه با فطرتى پاک متولّد مى شوند، فطرت ایمان و عشق به نیکى ها، آلودگى ها و گناهان ممکن است تدریجاً روح و جان انسان را تحت تأثیر خود قرار دهد و به رنگ خود درآورد، و بکلى منقلب سازد؛ اما تا آن زمان که انسان نسبت به نیکى ها علاقمند و از بدى ها متنفر است معلوم مى شود که هنوز روح ایمان و فطرت پاک نخستین در او باقى است.
بیچاره مردمى که نه تنها از اعمال بدشان ناراحت نمى شوند، بلکه به آن هم افتخار مى کنند؛ و یا هنگامى که فداکارى، نیکوکارى، گذشت و عدالتى نشان مى دهند نشان مى دهند احیاناً از کرده خود پشیمان هم مى شوند آنها افراد بى ایمانى هستند.

منبع: makarem.ir

پیامبراکرم (صلى الله علیه وآله) فرمودند:

لا یَزَالُ هذَا الدِّینُ عَزِیزاً مَنِیعاً إلَى إثْنى عَشَرَ کُلُّهُمْ مِنْ قُرَیْش؛

این دین همواره سربلند و از دست دشمنان در امان خواهد بود تا دوازده تن آن را رهبرى کنند که تمام آنها از قریش هستند.

از کتاب تیسیر الوصول، نوشته زبیدى شافعى.

در موردى خلفاى دوازده گانه پیامبر(صلى الله علیه وآله) در معتبرترین کتب اهل تسنن همانند «صحیح بخارى» و «صحیح مسلم» و «صحیح ترمذى» و «صحیح ابو داوود» و «مسند احمد» و کتب فراوان دیگر احادیث صریح و روشنى نقل شده و تعداد مجموع این احادیث از طرق شیعه و اهل تسنن را به 271 حدیث برآورد کرده اند! و جالب این است که احادیث فوق را بر هیچ کس از کسانى که بعد از پیامبر(صلى الله علیه وآله) رهبرى مسلمانان یا حکومت آنها را برعهده داشتند جز امامان دوازده گانه شیعه نمى توان تطبیق نمود زیرا نه خلفاى چهارگانه نخستین و نه خلافى بنى امیه و نه بنى عباس هیچ کدام مصداق این حدیث نیستند، و لذا دانشمندان اهل تسنن در تفسیر این حدیث معتبر به دردسر عجیبى افتاده اند ولى در مکتب شیعیان اهل بیت تفسیر آن کاملا روشن است.

منبع: makarem.ir

پیامبراکرم (صلى الله علیه وآله) فرمودند:

عَدْلُ ساعَة خَیْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَنَة!؛

یک ساعت عدالت و دادگرى بهتر از یک سال عبادت است!

نهج الفصاحة، صفحه 410.

عبادت همان پیوند خلق با خالق و ارتباط «ممکن» با «واجب» و توجه به این پیوند و ارتباط است، عبادت ها درس هاى تربیتى مهمى هستند که در ساختن روح و فکر انسان نقش مؤثر دارند.
اما با این همه در حدیث بالا مى خوانیم یک ساعت عدالت کردن از یک سال عبادت (مستحبى) انجام دادن بهتر و بالاتر است.
و در جاى دیگر مى خوانیم یک ساعت افکار و اندیشه از یک شب (یا از یک سال) عبادت بالاتر است؛ و این تعبیرات اهمیّت فوق العاده «عدالت» و «تفکر» را روشن مى سازد، و این هر دو نیز ریشه مشترک دارند، آن جا که عدالت نیست، فکر و اندیشه و خرد نیست!

منبع: makarem.ir